واکنش بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی پیرامون اتفاقات ۲۸ آبان‌

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی پیرامون اتفاقات ۲۸ آبان این دانشگاه واکنش نشان داد.

متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
بیش از دو ماه است که از مرگ خانم مهسا امینی می‌گذرد و این روز‌ها شاهد اقلیتی رادیکال و کاسب هستیم که به دنبال ضربه زدن به ایران و ایرانی است. این جریان حداقلی به واسطه‌ی سیلی محکمی که مردم متدین و دلسوز در عدم همراهی دشمن برای تجزیه و تخریب ایران نثار آنان کرد، به خشونت، فحاشی و به خون کشیدن کودک، مرد و ناموس ایرانی روی آوردند و مردم ایران را عزادار کردند. در شاه‌چراغ آغوش مادر را با خون کودکش گلگون کردند. در خیابان گلوی پلیس را بریدند و آتش زدند، آرمان عزیز را شکنجه کردند و جسد بی جان او را در خیابان رها کردند، چهارشنبه‌ی گذشته در ایذه پلیس و مردم عادی را به رگبار بستند و مسیر را برای کفتار‌های تحریم کننده‌ی ایران و تجزیه طلبان هموار کردند.

عدم همراهی مردم متدین و دلسوز ایران با اعتراضات، حقیقتی است که اقلیت دانشجویان مغتشش هنوز آن را باور نکرده اند. دانشجویانی که صحن دانشگاه را با چاله میدان اشتباه گرفته و در غیاب اقتدار مسئولین دانشگاه و قوانین آن هر چه دلشان خواست انجام دادند و از تمام خطوط قرمز عبور کردند.

تعطیلی اجباری کلاس‌ها و تهدید دانشجویانی که حضور در کلاس درس را حق خود می‌دانند. شکستن حرمت اساتید با کوبیدن پا به در کلاس و و هتاکی به آن‌ها و فحاشی علیه دانشجویان مخالف عقیده‌ی آن‌ها و اهانت به خانواده‌ی این دانشجویان، آسیب زدن به روند علمی دانشگاه و زیر پا گذاشتن قوانین آن، به خطر انداختن امنیت دانشجویان و رادیکال کردن فضای دانشگاه با شعار‌های آمریکایی و دشمن دوست با هدف تضعیف نظام و ولایت و مردم و پرتاب بطری در تجمعات و گذاشتن عکس جمعی از دانشجویان در فضای مجازی و تهدید آنها؛ این‌ها همه خطوط قرمزی است که این اندک جماعت باید از آن برائت عملی بجوید و فاصله خود را با شعار‌های منافقین و دشمنان ملت ایران مشخص کند.

بسیج دانشجویی از ابتدا با تلاش برای ایجاد فضا‌هایی گفتگو محور نظیر دعوت از سخنگوی دولت و برگزاری کرسی‌های آزاد اندیشی سعی در شنیده شدن حرف منطقی این دانشجویان داشت. اما منطق این اندک جمعیت جز فحاشی در جلسه سخنگوی دولت و عدم حضور در کرسی‌های آزاد اندیشی نبود. آن‌ها خواسته یا ناخواسته مسیری را پیش گرفتند که نتیجه اش تخریب ایران است.

پیشرفت ایران از مسیر دانشگاه می‌گذرد و با فضای رادیکال ایجاد شده، این هدف در دسترس نیست. تنها کسانی که از این ماجرا سود می‌برند دشمنانی هستند که از ایران قوی و متحد ترس دارند. تا زمانی که هسته‌ی سخت و تزریق کننده‌ی فضای رادیکال در دانشگاه حضور داشته باشند، دانشگاه هیچگاه روی آرامش و گفتگو به خود نخواهد دید. اما واضح است که نگه داشتن حرمت دانشگاه به متولی آن است.

نهاد دانشگاه و عنصر دانشجو نقشی اثرگذار در تحولات جامعه دارد. امروز خواسته‌ی همه‌ی دانشجویان و مسئولین بازگشت دانشگاه به جایگاه اصلی خودش در خدمت به مردم ایران و برنامه ریزی برای پیشرفت ایران است. خارج شدن دانشگاه از جایگاه حقیقی خود و عبور از خطوط قرمز، آغازی است که نتیجه اش تخریب ایران است؛ لذا این آغاز پایان نیاز دارد.