یادداشت |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جواد رستیم؛* ایام دهه کرامت بود که از بست طبرسی وارد حرم شدم ساختمان دانشگاه رضوی و غرفه‌های شلوغ آن جلب توجه کرد.
نزدیک که شدم حضور چشمگیر زائران، از کودک تا بزرگسال جلوی غرفه‌های مورد علاقه شان من را به تفکر واداشت که دلیل این همه استقبال چیست و چه می‌خواهند؟!
جواب خودم را با دو کلمه دادم یکی نیاز و دیگری معنویتی برگرفته از فطرت! که این مطلب گویش بسیار می‌طلبد درحالی که فرصتی برای پرداختن به آن در این گزارش نیست.
غرفه‌ها
سر درب غرفه‌ها با اسامی کانون‌های دانشگاه علوم اسلامی رضوی از هم متمایز بود و نشان از یک کار فرهنگی دانشجویی با ماهیت طلبگی داشت که سهمی از برنامه‌های دهه کرامت برای خودشان قائل شده و نسبت به برگزاری باشکوه ولادت امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام و تکریم زئران حضرت احساس وظیفه داشتند.
کانون هنر و رسانه با خطاطی، کانون قرآن و عترت با تصحیح نماز، کانون مهدویت با گفتگوی مهدوی، کانون طب اسلامی با مشاوره سلامت و تغذیه، انجمن حقوق با مشاوره حقوقی و پردیس خواهران دانشگاه در زمینه دختران نوجوان اقدام به فعالیت و خدمت رسانی به زائران رضوی داشتند.
جلوی غرفه حقوق آقایی حدودا چهل ساله گوش به مشاوره طلبه حقوق خوان دانشگاه داده بود و پشت سر او هم یک زوج و بعد آنها یک خانم دیگر منتظر نوبت بودند تا مشاوره بگیرند.
کنار آنها مشاور سلامت و تغذیه گرم سخن و راهنمایی بود و غرفه کنار او هم یک طلبه در حال تصحیح قرائت زائر بود.
مشاور مهدویت هم مشغول پاسخگویی به سوالات زائر جوانی بود که این فرصت را غنیمت دانسته تا ارزش زیارتش را به معرفت دوچندان کند.
ابتدای غرفه‌ها از سمت چپ و راست هم حال هوای خوبی داشت سمت چپ دو خطاط درخواست زائران را به سرعت و دقت که حاصلش زیبایی بود نوشته و تقدیم می‌کردند؛ و سمت راست بانوان پردیس خواهران دانشگاه دختران دهه هشتادی و نودی را جذب سخن خویش کرده و راهنمایی می‌کردند در حالی که خانواده‌های آنها هم لبخند به لب نظار‌گر این صحنه بودند و در نهایت با هدیه‌ای فرهنگی بدرقه می‌شدند.
نظرسنجی من از زائران و مجاوران مخاطب این غرفه‌ها و نیز طلبه دانشجویانی که با حس و حال خوبی در حال ارائه خدمات فرهنگی دینی بودند رضایتمندی را حکایت می‌کرد.
نقد و بررسی
برای پرداختن به این کار خوب فرهنگی تبلیغی از سوی طلاب و دانشجویان دانشگاه رضوی که برای نخستین بار در این فضای حرم و در ایام ولادت با سعادت امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام در مقابل ساختمان شماره یک دانشگاه اتفاق افتاد فاصله گرفتم، اما همچنان ذهنم درگیر مشاهداتم بود.
تصمیم گرفتم حکایتم را مدتی کنار گذاشته تا از آن فضای احساسی استقبال زائران و جو خوب فعالیت طلاب و دانشجویان دور شوم و دوباره با واقع نگری آنچه را دیده‌ام مورد بررسی و کنکاش قرار دهم.
اکنون که خوب می‌نگرم غرفه آرایی بهتر و نظم دادن به آن استقبال زیاد، عدم وجود هدایای تبلیغی با مضامین دینی و روایی از امام رضا علیه‌السلام با قید نام دانشگاه را، کسری کار و لازمه ارتقاء ارائه خدمات در آینده می‌دانم هرچند برای نخستین بار بسیار خوب بود، اما حکایت از کمبود زمان برای برنامه ریزی و اجرا قبل از آن روز‌ها را داشت.
نیاز آستان قدس
اما اصل کار را عملی نیک می‌بینم که رضایت خدا و خلق را در پی داشته و ثمرات و برکاتش شامل ارائه دهنده و دریافت کننده خدمات فرهنگی دینی شده است.
دانشگاه علوم اسلامی رضوی با این کار خوب، بسیاری را با خودش آشنا کرد که از این ساختمان باشکوه داخل حرم غیر یک نام، شاید چیزی بیشتر نمی‌دانستند و این برترین نوع تبلیغ و معرفی بود.
از سوی دیگر این کارکرد اجتماعی و ارائه خدمات فرهنگی دینی نیاز آستان قدس رضوی بود و پاسخ به آن و تامین نیاز، سفارش تولیت محترم آستان قدس رضوی است که در این برهه زمانی به بهترین شکل انجام شد.
اما از نگاه تربیتی که بنگریم دانشگاه رضوی به عنوان یک نهاد علمی فرهنگی با ماهیت حوزوی وظیفه تربیت طلبه را هم برعهده دارد تا پس از فارغ‌التحصیلی به سفارش آیه شریفه «نفر» در قرآن به شهر و دیار خود بازگردند و با مردم ارتباط گرفته و به هدایت و راهنمایی آنان بپردازند.
پیشنهاد
دانشگاه با توجه به برنامه خاص و فشرده درسی که دارد می‌تواند در هفته دو شب پی در پی غیر درسی، یکی چهارشنبه شب‌ها که به عنوان چهارشنبه‌های امام رضایی، حرم مطهر زائر بیشتری دارد و دیگری شب جمعه به انجام وظیفه خود بپردازد.
لازمه آن هم طراحی غرفه‌های دائمی خاص برای همان مکان جلوی بنای دانشگاه است که هم در بر دارنده تبلیغ و معرفی دانشگاه است و هم نشان از اهمیت بالای این فعالیت تبلیغی دارد.
معرفی طلاب حاضر در طرح به حوزه علمیه و مرکز خدمات حوزه و نهاد‌های متولی تبلیغ و ثبت فعالیت‌های آنها امتیازی برای آنها و مشوقی برای دوام طرح خواهد بود؛ و چه بهتر که با رایزنی دانشگاه، معاونت تبلیغات اسلامی حرم هم دخیل در کار شده و در زمینه مشوق‌ها همراهی داشته باشد.
با بازنگری در ارائه یا افزایش خدمات و حتی تهیه بسته‌های فرهنگی به نام دانشگاه و تبلیغ چهره به چهره که از برترین نوع تبلیغ است می‌توان این نهاد علمی فرهنگی را که چهره‌ای از علم عالم آل محمد (ص) را به نمایش گذاشته، بیش از پیش به همگان در سطح ایران معرفی کرد.
با دوام و موفقیت این طرح و پایش کمی و کیفی و رفع نواقص و تقویت نقاط قوت آن می‌توان به فکر ایجاد غرفه‌های دیگر در سمت مقابل دانشگاه یعنی صحن پیامبر اعظم بوده و گستره کار را وسعت داده و مشارکت حوزه یا دیگر نهاد‌های فرهنگی دینی را در غیر زمان‌های مذکور البته با مدیریت دانشگاه داشته باشیم.
با توجه به فعال شدن امور بین الملل دانشگاه و وجود مبلغان زبان دان دارای سابقه تبلیغ در خارج از کشور، می‌توان به زائران غیر ایرانی هم خدماتی را ارائه کرد.
آنچه گفته شد ابتدا گزارشی از یک کار خوب بود که به نقد و نظر و ارائه پیشنهادات همراه شد و به یک طرح کلی و دائمی رسید که در نهایت برای اجرا باید بر روی جزئیات آن، جوانب کار و شرایط را نیز مورد بررسی قرار داد.
جواد رستمی، فعال رسانه‌ای مشهد
انتشار یادداشت‌ها به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین اجتماعی است.
ارسال نظرات