از شبه‌مدرنیسم آمرانه تا سقوط اجباری
دوازدهمین شمارۀ مجلۀ گاهِ نقد با عنوان «از شبه‌مدرنیسم آمرانه تا سقوط اجباری» منتشر شد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مجمع ناشران انقلاب اسلامی در جدیدترین شمارۀ مجلۀ «گاه نقد» با استفاده از آثار منتشرشده در بازار نشر، به سراغ رضا پهلوی و جهت‌گیری‌های کلان حکومت او رفته و از اقدامات او در راستای گسترش شبه‌مدرنیسم سخن گفته است.
دوازدهمین شمارۀ مجلۀ گاهِ نقد، پنجمین شماره از گروه تاریخ سامانۀ کارشناسی کتاب است که به پیامد‌های کودتای ۳اسفند۱۲۹۹ و دوران پادشاهی رضاخان می‌پردازد.
در ابتدا جعفر مرادحاصلی، سردبیر این شماره، در بخش گفتار نخست زمینۀ تاریخی قدرت‌یابی رضاخان پس از کودتای ۳ اسفند تا پادشاهی او را توضیح می‌دهد. سپس مهم‌ترین اقدامات رضاشاه را برمی‌شمرد که موجب ایجاد دگرگونی‌هایی در جامعۀ ایران شد و در تقابل با فضای دینی جامعه قرار داشت.
در بخش نقدوار به موضوعات «نوسازی»، «کشف حجاب»، «شخصیت رضاخان»، «روابط خارجی» و «سقوط رضاخان» پرداخته می‌شود و کتاب‌های مهم در این زمینه‌ها تحلیل می‌گردد. هدف این پرونده‌ها توضیح این مطلب است که اقدامات مختلف دوران رضاخان در زمینه‌های فوق، همه در جهت استقرار و گسترش شبه‌مدرنیسم صورت گرفت. هدف نهایی رضاخان از اجرای این مدرنیزاسیون وسیع و همه‌جانبه پوشاندن اجباری، آمرانه، دستوری و کم‌مایۀ لباس دنیای جدید بر تن جامعۀ سنتی و مذهبی ایران بود. این اقدامات رضاخان به خشن‌ترین شکل ممکن و با اختناق کامل به اجرا درمی‌آمدند.
«رهیار» ۱۷ عنوان کتاب تازه‌انتشاریافته در موضوعات مربوط به پرونده‌های اصلی این شماره را نقادانه می‌سنجد.
بخش «دیدار» به سراغ بازخوانی و نقد کتاب «بازیگران عصر پهلوی» رفته است. هدف این بخش به نقد کشیدن نگاه همدلانه و تأییدآمیز مؤلف این کتاب به بازیگران دورۀ پهلوی و طلایی نامیدن دوران رضاخان است.
«پیوست» واپسین بخش این شماره است و مجموعه‌ای از کتاب‌های تاریخی مناسب را با هدف رسیدن به تصویری منطبق بر واقعیت از دوران رضاخان در اختیار خواننده قرار می‌دهد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.