به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شرکت سان‌رایز نیوانرژی (Sunrise New Energy) از راه‌اندازی کارخانه تولید نانولوله‌کربنی در آمریکا با ظرفیت تولید ۷۲۰ تن نانولوله در سال خبر داد.
سان‌رایز نیوانرژی تولیدکننده پیشرو مواد باتری خودرو‌های الکتریکی است، در این پروژه، تأسیسات خود را در فضایی به وسعت ۳۵۰۰۰ متر مربع دایر خواهد کرد که در آن چندین واحد تولید و تجهیزات آزمایشگاهی نصب خواهد کرد. پس از رسیدن به ظرفیت کامل تولید، تخمین‌زده می‌شود که این پروژه سالانه حدود ۷۰ میلیون دلار درآمد داشته باشد.
انتظار می‌رود که ساخت یک مرکز تولید نانولوله کربنی در آمریکا منجر به صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه حمل و نقل و افزایش سودآوری این شرکت شود. نانولوله‌های کربنی که با چگالی کم و دشواری در پراکندگی شناخته می‌شوند، معمولاً به‌صورت دوغاب‌هایی توسط تولیدکنندگان تهیه و عرضه می‌شوند که محتوای جامد آن حدود ۵ درصد است و اکثریت دوغاب از حلال‌ها تشکیل شده است. در طول حمل و نقل در مقیاس بزرگ، به ویژه در فواصل بسیار طولانی، هزینه‌های حمل و نقل می‌تواند قابل توجه باشد؛ بنابراین ایجاد تأسیسات تولید محلی باعث کاهش فواصل حمل و نقل و هزینه‌های مربوطه می‌شود.
نانولوله کربنی، یک افزودنی رسانا جدید، به عنوان یکی از مواد کمکی کلیدی در باتری‌های لیتیوم یونی نقش مهمی ایفا می‌کند. هنگامی‌که نانولوله‌های کربنی با مواد کاتدی و آندی مخلوط می‌شوند، هدایت ورقه‌های الکترود را بهبود می‌بخشند. این افزودنی‌ها ایجاد یک شبکه رسانای قابل اعتماد را تسهیل می‌کنند و شکاف‌های بین مواد فعال در الکترود را پر می‌کنند. به‌طور کلی، افزودنی‌های رسانا تقریباً ۵ درصد از کل هزینه باتری‌های لیتیوم یون را تشکیل می‌دهند.
در مقایسه با افزودنی‌های رسانای سنتی، مانند کربن سیاه، نانولوله‌های کربنی نسل جدیدی از مواد را نشان می‌دهند که شبکه جامع‌تری از تماس‌های خطی بین مواد فعال را تشکیل می‌دهند. این ویژگی به‌طور قابل توجهی هدایت را افزایش می‌دهد و مقدار افزودنی مورد نیاز را کاهش می‌دهد. به طور معمول، افزودنی‌های کربن سیاه حدود ۳٪ از مواد کاتد را تشکیل می‌دهند، در حالی که افزودن نانولوله‌های کربنی را می‌توان به ۰٫۵٪ تا ۱٪ کاهش داد.