به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، مهاجرت پزشکان یکی از چالش‌های بزرگ و مهم کشور است. پزشکان و پرستاران ایرانی به دلایل مختلف که یکی از مهم‌ترین آن‌ها حقوق و مزایای بهتر است به کشور‌های دیگر خصوصاً عمارات و عمان مهاجرت می‌کنند.
سال‌هاست که زنگ خطر کمبود پزشک به صدا درآمده است و در حال حاظر آمار و ارقام دقیقی از مهاجرت پزشکان وجود ندارد، اما پس از بحران کرونا خروج پزشکان از ایران تقریبا دو برابر شده است.
حدود ۱۱ درصد جمعیت کشور در شهر تهران حضور دارند؛ اما با این آمار ۴۵ درصد پزشکان هم در تهران هستند و در بیش از ۵۰ درصد مناطق کشور، سرانه پزشک کمتر از ۳۸ پزشک به ازای هر ۱۰۰هزار نفر است.
شاید مردم تهران این بحران را به طور جدی احساس نکرده باشند، اما کافی است کمی از پایتخت دور شویم، کمبود پزشک احساس می‌شود. حتی برخی خانواده‌ها برای درمان بیماری و حل مشکل خود چند روز درد می‌کشند تا بلکه نوبت به آن‌ها برسد و بتوانند توسط یک پزشک متخصص ویزیت شوند.
مشکل اینجا تمام نمی‌شود، حتی کمبود پزشک متخصص به حدی است که خانواده‌ها تصمیم میگیرند به شهر‌های دیگر سفر کنند تا بلکه پزشک متخصص بیماری آن‌ها را درمان کند.
مجلس هم اقداماتی را برای نگه داشتن پزشکان و کادر درمان در کشور انجام داده است از کاهش طرح‌های مناطق محروم گرفته تا افزایش ظرفیت در دانشگاه‌ها؛ اما متاسفانه هیچ کدام نتوانستند عاملی برای حفظ پزشکان باشند.
چالش‌ها و مشکلات موجود باعث شده، خبر‌هایی منتشر شود که چندان اعتبار ندارند یکی از این شایعات خروج همه پزشکان از ایران با وثیقه است.
وثیقه لازمه خروج همه پزشکان از ایران نیست
درهمین جهت بهمن صبور رئیس انجمن داروسازان تهران در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در خصوص خروج پزشکان با وثیقه از ایران، اظهار کرد: این خبر درست نیست و پزشکان معمولی یعنی کسانی که بورسیه دولت نیستند، به راحتی می‌توانند به هرکشوری که می‌خواهند مهاجرت کنند.
وی ادامه داد: اما پزشکانی که متعهد خدمت به دولت و بورسیه آن هستند باید معادل دو برابر زمان تحصیلیشان در کشور مانده و به مردم خدمت‌رسانی کنند این پزشکان نمی‌توانند از کشور خارج و به جای دیگری مهاجرت کنند.