به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، عملیات تکمیلی «کربلای ۵» با «رمز یا زهرا (س)»، در محور شلمچه-کانال ماهی، به‌صورت نیمه گسترده، در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۶۵ با فرماندهی سپاه پاسداران و باهدف ترمیم خط خودی در منطقه عملیاتی کربلای ۵، با استعداد ۳۰ گردان آغاز شد و تا ۱۳ اسفند ۱۳۶۵ استمرار یافت.
از نتایج این عملیات می‌توان به تکمیل و ترمیم خط پدافندی در نهر جاسم، توسعه سرپل غرب نهر جاسم و پیشروی به‌سوی کانال زوجی، تصرف مجدد سرپل غرب کانال ماهی، تهدید منطقه استراتژیک شرق کانال زوجی، انهدام امکانات و نیروی دشمن اشاره کرد.
به مناسبت ایام برگزاری این عملیات، روایت سردار محمد نبی رودکی فرمانده لشکر ۱۹ فجر شیراز از عملکرد این لشکر در این عملیات منتشر می‌شود. او می‌گوید: «ما پیش‌بینی کرده بودیم که در تاریخ ۱۱ اسفند ۱۳۶۵، ساعت ۱:۱۵ بامداد که هوا تاریک می‌شود، عملیات را شروع کنیم، ولی ماه قدری دیرتر غروب کرد.
معبر‌های ما را بچه‌های شناسایی باز کردند و توانستیم با گرفتن خاکریز‌های خط مقدم، هدف اولیه خودمان را تصرف بکنیم. در سمت راست ما، گردان علی‌اکبر از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع)، پشت میدان مین گیرکرده بود، اما نهایتاً قرار شد از معبر ما عبور کنند.
به‌هرحال تا صبح هم توانستیم خط حد لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) را بگیریم، آن‌ها راحت‌تر از معبر تأمین‌شده گردان‌هایشان عبور کردند و هدف‌های بعدی خودشان را که یو (U) شکل‌های کنار دژ غرب کانال پرورش ماهی بود، تصرف کردند. سمت چپ ما، لشکر‌های دیگر بودند که آن‌ها هم مأموریت خودشان را به‌خوبی انجام دادند. در شب دوم عملیات با بارندگی شدیدی مواجه شدیم.
گردان امام محمدباقر (ع) به فرماندهی دادالله پرویزی و گردان حضرت زینب (س) به فرماندهی حاج کاظم پدیدار در گل و باتلاق راه می‌رفتند که مجبور شدیم در شب دوم، آن‌ها را با گردان‌های امام مهدی (عج) و امام حسین (ع) تعویض کنیم. ما چهار گردان برای این عملیات آماده کرده بودیم که بعضی از این گردان‌ها دو گروهان داشتند؛ یعنی هر چه نیرو از کربلای ۵ باقی‌مانده بود، در اینجا به‌کارگیری شدند. گردان امام رضا (ع) به‌عنوان پنجمین گردان، تنها یک گروهان داشت.
کادر‌ها اکثراً شهید شده بودند؛ مثلاً، محمد اسلامی نسب، ابراهیم باقری، علی‌اکبر حبشی، عباس حق‌پرست، سید محمد کدخدا و مهدی زارع و فرماندهان برخی از گروهان‌ها و دسته‌ها اکثراً مجروح و شهید شده بودند. ما در آن عملیات می‌خواستیم شمال نهر جاسم یا غرب کانال پرورش ماهی، یک جاپایی بگیریم و زمین را توسعه بدهیم تا برای آینده، جناحی از عراقی‌ها گرفته باشیم و عراقی‌ها در تهدید باشند. همچنین بتوانیم از بالای کانال زوجی به سمت تنومه و بصره فلش‌های عملیات‌های بزرگ آینده را پیش‌بینی کنیم.
شب دوم بارندگی شدید تمام منطقه را باتلاقی و گل‌ولای کرد. هم حرکت نیرو‌های پیاده کُند بود، هم نتوانستیم از تانک و نفربر برای پیشروی استفاده کنیم. فقط از آتش آن‌ها در جا‌های ثابت استفاده کردیم. حتی کار مهندسی و جهاد سازندگی برای ترمیم خاکریز‌ها و جاده سخت بود. در شب سوم، انهدام خوبی از دشمن به عمل آمد. عراقی‌ها در آن سه شب و چهار روز، پاتک‌های زیادی انجام دادند که انهدام زیادی از تانک‌ها و نفربرهایشان گرفتیم و کشته‌های زیادی دادند. تعدادی اسیر هم گرفتیم.
به‌هرحال، این عملیات با همه محدودیت‌هایی که از نظر جو و زمین و بارندگی ایجاد شد و ترکیب جدید لشکر که زرهی و مکانیزه شده بود، در همان سه روز اول به انهدام دشمن منجر شد و دوباره در همان منطقه قبلی مستقر شدیم. پشت خاکریز‌های جدیدی هم که احداث‌شده بود، نیرو‌های تأمین گذاشتیم.
در واقع خط پدافندی ما از بالای جزیره «ام‌الطویله» در جنوب جزیره ماهی و نهر جاسم تا یکی-دو کیلومتر بالای کانال پرورش ماهی شد. به‌عبارت‌دیگر، دو طرف جاده شلمچه، خط پدافندی لشکر ۱۹ فجر بود و دشمن هم روبروی ما در خط مستحکمی با نونی شکل‌هایی که از قبل پشت نهر جاسم احداث کرده و میادین مین وسیعی که ایجاد کرده بود، مستقر شد.
در جلسات، نظرات متفاوتی برای چگونگی شکستن خط با نیروی تانک و پیاده و «اژدر بنگال» مطرح بود، اما جواب نداد. نهایتاً مثل قبل با گردان‌های پیاده، به روش شناسایی دقیق و با دقت و باز کردن سیم‌های خاردار و خنثی کردن میادین مین و عبور گردان پیاده و آبی-خاکی از این معابر و گفتن الله‌اکبر خط شکسته شد و ظرف سه روز، انهدام وسیعی از دشمن به عمل آمد و پرونده عملیات کربلای ۵ بسته شد.
منبع:
علیرضا رفاهیت، حسین احمدی، تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت محمد نبی رودکی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۲، صص ۴۹۲، ۴۹۳، ۴۹۴
ارسال نظرات