به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، «جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا در سخنرانی هفته گذشته خود در کنگره اعلام کرد به ارتش آمریکا دستور داده است تا یک بندر موقت در نزدیکی ساحل غزه ایجاد کند تا مقصد یک مسیر (کریدور) دریایی به منظور ارسال کمک های بشردوستانه به نوار غزه باشد. بایدن توضیح داد که این بندر در حقیقت یک اسکله موقت است که به کشتی های بزرگ اجازه می دهد، محموله های بزرگ کمک های بشردوستانه را به نوار غزه برسانند.
به دنبال این ادعای بایدن، اتحادیه اروپا، قبرس، امارات متحده عربی، ایتالیا، آلمان، هلند و یونان در بیانیه ای، از ایجاد مسیر (کریدور) دریایی برای ارسال کمک های بشردوستانه به نوار غزه حمایت کردند. در همین راستا رویترز به نقل از بایدن نوشت: امنیت بندر موقت ایجاد شده، بر عهده رژیم صهیونیستی خواهد بود. سخنگوی پنتاگون نیز به خبرنگاران اعلام کرد: برنامه ریزی و تأسیس بندری- که آمریکا قصد دارد برای تسریع ارسال کمک به غزه ایجاد کند- چند هفته طول خواهد کشید. برخی منابع رسانه ای نوشتند این زمان قریب 60 روز [حدود 9 هفته] خواهد بود. سخنگوی پنتاگون مدعی شد ایالات متحده در این طرح قصد دارد روزانه 2 میلیون وعده غذایی به شهروندان غزه برساند.
پیامدها و اهداف پنهان احداث بندر در ساحل نوار غزه
طرحی که از زبان جو بایدن، برای ارسال کمک های بشردوستانه، در قالب ایجاد یک مسیر (کریدور) دریایی و ایجاد بندر موقت در ساحل غزه ارائه شد، ظاهری انسان دوستانه دارد اما باطن آن از اهدافی پنهان حکایت دارد که منافع غرب و رژیم صهیونیستی را دنبال می کند.
1. تأیید اقدام رژیم صهیونیستی برای بستن گذرگاه رفح
نخستین ادراکی که از طرح ایجاد بندر موقت در نزدیکی نوار غزه به ذهن متبادر می شود تلاش برای کنار گذاشتن گذرگاه رفح و بستن آن است. اگر مسیر زمینی رفح از ابتدای جنگ بسته نمی شد، بدون تردید نیازی به ایجاد مسیر جایگزین دریایی برای آن نبود و هنوز هم باز شدن رفح می تواند مشکل ارسال کمک به غزه را حل کند. علاوه بر اینکه باز کردن گذرگاه های نوار غزه با سرزمین های اشغالی در شرق نوار غزه که به طور کامل در اختیار رژیم صهیونیستی است می تواند این مشکل را حل کند. اما ارائه این طرح نشان می دهد طرف های غربی نیز همسو با تل آویو تمایلی برای بازگشایی گذرگاه زمینی رفح ندارند.
در حقیقت آمریکایی ها با این اقدام دست رژیم صهیونیستی را در محاصره کامل نوار غزه و تبدیل آن به جزیره ای که تنها از طریق یک مسیر دریایی تحت کنترل آمریکا و رژیم صهیونیستی با جهان خارج در ارتباط است، باز می گذارند.
2. ایجاد ائتلاف همراه با آمریکا
همانگونه که در سطور فوق اشاره شد، پس از اعلام ایجاد مسیر (کریدور) دریایی برای ارسال کمک به نوار غزه چند کشور اروپایی و آسیایی، همراهی خود را با آمریکا برای ایجاد این مسیر (کریدور) دریایی اعلام کردند. اعلام همراهی کشورهای مزبور با کاخ سفید در ظاهر ائتلافی را در کنار آمریکا ایجاد می کند که به این کشور ظرفیت بیشتری را برای پیشبرد اقدامات ثانویه و نامشروع در نوار غزه می دهد.
واشنگتن برای اجرای طرح پس از جنگ خود در نوار غزه نیاز به همراهی منطقه ای و جهانی دارد. اعلام مشارکت کشورهای مختلف در طرح بندر موقت در غزه، مقدمه ای برای همراهی آنها در ادامه خواهد بود و عملاً زمینه ساز تلاش آمریکا برای ائتلاف سازی در پرونده غزه با هدف کاستن از فشارهای بین المللی علیه تل آویو و کابینه نتانیاهو خواهد بود.
3. جلوگیری از حذف آمریکا توسط رژیم صهیونیستی در آینده غزه
طرحی که نتانیاهو و صهیونیست ها برای آینده نوار غزه آماده کرده اند، نشان می دهد، آنها تمام وجوه امنیتی و سیاسی نوار غزه را تحت مدیریت رژیم صهیونیستی تعریف کرده اند. در واقع صهیونیست ها در طرح خیالی خود برای آتیه نوار غزه پس از جنگ، برای آمریکا، جایی در نوار غزه پس از جنگ باقی نگذاشته اند. طرح ایجاد بندر موقت در نوار غزه، جای پای حضور ایالات متحده را در آینده غزه باز می کند و نمی گذارد صهیونیست ها در صورت تحقق اهداف نظامی خود، به تنهایی نوار غزه را در اختیار گیرند.
4. حذف مصر از معادلات فلسطین
مصر به دلیل آنکه یکی از همسایگان فلسطین بوده، و تنها مسیر زمینی اتصال به نوار غزه، یعنی رفح را در اختیار دارد، همواره در معادلات فلسطین به عنوان یکی از طرف های تأثیرگذار مطرح بوده است. قاهره به دلیل وضعیت جغرافیایی و ژئوپولتیک منطقه همواره در فلسطین نقش داشته و دارد. این همان نقطه ای است که صهیونیست ها به دلیل تمامیت خواهی هایشان، از آن دوری می کنند و همواره به دنبال آن هستند از میزان نقش آفرینی مصر در فلسطین بکاهند.
از زمان شروع جنگ در نوار غزه، یکی از نگرانی های جدی مصر، مسئله رفح و مشکلات ناشی از آن بوده است. مصر دوره السیسی با وجود تمام هماهنگی هایی که با رژیم صهیونیستی دارد اما در این مورد به شدت با صهیونیست ها اختلاف داشته، در مورد رفح، به ویژه در خصوص در اختیار گرفتن گذرگاه رفح توسط اسرائیل با صهیونیست ها مخالفت های جدی کرده است.
طرح ایجاد بندر موقت، موجب می شود تا در مقام عمل از ضرورت استفاده از گذرگاه رفح کاسته شود و صهیونیست ها با این طرح، فشارهای بین المللی ناشی از بستن گذرگاه رفح را تا حدی از خود دور کنند. بدین طریق دست مصر از گذرگاه رفح کوتاه شده و از قدرت اثرگذاری این کشور در معادلات آتی نوار غزه بکاهد.
در مجموع می توان گفت طرح آمریکا برای ایجاد بندر موقت در ساحل غزه، یک طرح استعماری تمام عیار برای پیشبرد اهدافکاخ سفید در نوار غزه است. واشنگتن با اجرای این طرح، ضمن همراه کردن تعدادی از کشورهای همپیمان خود در منطقه و اروپا، ائتلافی را در کنار خود خواهد داشت که به این کشور برای پیاده کردن اهدافش در نوار غزه کمک خواهد کرد. ضمن آنکه این طرح با دادن امتیازات قابل توجه به صهیونیست ها مثل واگذاری امنیت بندر موقت و یا اعطای اختیار تفتیش کامل کشتی هایی که به این بندر می آیند، این رژیم را نیز از طرح خود منتفع می کند تا از امکان مخالفت صهیونیست ها با این طرح بکاهد.
اما در نهایت به نظر می رسد هدف نهایی از ایده احداث بندر بین المللی در باریکه غزه، حذف مقاومت در قالب محاصره کامل نوار غزه است. علاوه بر این با توجه به پراکندگی گسترده جمعیت فلسطینیان در سراسر نوار غزه به ویژه در شمال این باریکه، به نظر می رسد هیچ سازوکار کارآمدی قادر نخواهد بود تا نیازهای اولیه تمامی فلسطینیان را در سرتاسر جغرافیای نوار غزه تحت پوشش خود قرار دهد و بتواند حتی در صورت ورود کمک های بشردوستانه بین المللی از طریق این بندر، آنها را در میان تمامی اهالی غزه توزیع نماید.