باشد، اصلاً قبول اینکه بدم / دست کم گفتن از تو را بلدم...
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمدرضا معلمی شاعر جوان و صاحب مجموعه‌غزل «۱۳۷۵»، غزلی با عنوان «برای شهادت و به شهید دکتر علی حیدری» سروده است.
شهید دکتر علی حیدری پزشک جهادگری بود که سال‌ها به مردم مظلوم لبنان خدمت می‌کرد و در طول جنگ رژیم صهیونیستی و حزب‌الله لبنان، بنا بر وظیفه انسانی، به مداوای بیماران و مجروحین می‌پرداخت.
این شهید اول آبان در حالی که سوار بر خودروی آمبولانس بود، مورد حمله پهپادی رژیم صهیونیستی قرار گرفت و به شهادت رسید.
مشروح متن این غزل را در ادامه می‌خوانیم.
باشد، اصلاً قبول اینکه بدم
دست کم گفتن از تو را بلدم
بین در راه‌ماندگان تا تو
گل کدام است؟ خار سرسبدم
آه‌ای آرزوی دیرینه!
پیش‌وند «شهید» بر لحدم!
می‌دوم تا تو و در این قصه
من همانی که هی نمی‌رسدم
من پذیرفته‌ام در این قصه
آه، حسرت‌کشِ الی‌الابدم
من پذیرفته‌ام؟ نمی‌دانم
چیست این آه‌های بی عددم؟
غم تو تا به آسمانم برد
بی که یک لحظه بر زمین نهدم
بین تبریک و تسلیت مانده
ماهی ماجرای جزر و مدم
تا تو یک عمر فاصله است، اما
عاقبت اشک می‌دهد مددم...