زندگی به سبک پسرها؛ وقتی سحرخیزها و شبزندهدارها زیر یک سقف زندگی میکنند
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نظر میرسد دانشجویان پسر در گزارشهای خبری و رسانهها کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند. وقتی صحبت از خوابگاه به میان میآید، معمولاً به سراغ غربت دانشجویان دختر میرویم و از آنان میخواهیم درباره مشکلات دانشجویی صحبت کنند. البته، جامعه دختران به دلیل ویژگیهای احساسیشان بیشتر در این زمینه دیده میشوند.
با این حال، گویا دانشجویان پسر، با تمام شیطنتهایی که دارند، در جامعه دانشگاهی و در میان رسانهها کمتر دیده شدهاند. دانشگاه مکانی است که دانشجویان خاطرات تلخ و شیرین زیادی در آن تجربه میکنند، اما خوابگاه جایی است که بیشتر خاطرات شیرین دوران دانشجویی شکل میگیرد. خوابگاه به طور کلی افراد را مسئولیتپذیر بار میآورد. شاید انجام کارها برای پسران در مقایسه با دختران دشوارتر باشد، اما آنها نیز این کارها را به بهترین شکل انجام میدهند.
مشکلات زیرساختی و فیزیکی
یکی از مشکلات مهم دانشجویان پسر، کمبود فضای کافی در خوابگاههاست. اتاقهای کوچک که تعداد زیادی دانشجو را در خود جای میدهند، منجر به ازدحام شدید شده و همین مسئله باعث نارضایتی دانشجویان شده است. یکی از دانشجویان پسر در این باره گفت: «درست است که ما در یک فضای کوچک با هم زندگی میکنیم، اما این به این معنا نیست که در یک اتاق ۶ نفره، ۱۲ نفر جای داده شوند و همه مجبور باشند روی زمین بخوابند. این کار منطقی نیست، چرا که همه افراد هزینهای پرداخت کردهاند و انتظار دارند در محیطی باشند که حداقل بتوانند چند قدم آزادانه بردارند.»
«بهداشت» کلید واژه ای که در خوابگاه نهان است
یکی دیگراز دانشجویان گفت: «کیفیت پایین نظافت کمبود نیروهای خدماتی یا رعایت نکردن اصول بهداشت توسط خود دانشجویان باعث مشکلات بهداشتی میشود و این یکی از معضلات مهم در خوابگاه است.» بهداشت مسئلهای است که باید تمام افراد رعایت کنند این موضوع متاسفانه در خوابگاهها کمتر دیده میشود و همین موضوع باعث شده تا دانشجویان ناراحت شوند.
مشکلات اقتصادی و مالی
بسیاری از دانشجویان پسر به دلیل وضعیت مالی خانوادههایشان با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند. این موضوع تأثیر مستقیمی بر زندگی در خوابگاه دارد از جمله هزینه بالای زندگی خوابگاهی که اجاره خوابگاهها وهزینههای جانبی نظیر اینترنت، برق، و غذا میتواند برای دانشجویان سنگین باشد همچنین، کمبود حمایت مالی: عدم وجود بورسیههای کافی یا تأخیر در پرداخت وامهای دانشجویی، فشار اقتصادی را افزایش میدهد.
برو کار کن مگو چیست کار
یکی دیگر از دانشجویان در این خصوص اظهار داشت: «کیفیت پایین نظافت، کمبود نیروهای خدماتی، یا رعایت نکردن اصول بهداشتی از سوی خود دانشجویان باعث ایجاد مشکلات بهداشتی شده است و این یکی از معضلات مهم در خوابگاهها به شمار میآید.» بهداشت مسئلهای است که باید همه افراد آن را رعایت کنند، اما متأسفانه این موضوع در خوابگاهها کمتر مورد توجه قرار میگیرد و همین امر باعث ناراحتی و نارضایتی دانشجویان شده است.
بحث ارتباط صنعت و دانشگاه و آموزههای بی کاربرد دانشگاهی مدتهاست که حرف روز آموزش عالی است و هر از چندگاهی هم مدیر و مسوولی درباره آن حرف میزند، اما به راستی شرایط و آموزههای دانشگاهی ما در چه موقعیتی در ارتباط با دانشگاه قرار دارد؟ کدام دانشگاه بحث مهارتمحوری را جدی گرفته و روی آن سرمایهگذاری میکند؟
«اشتغال فارغالتحصیلان؛ دغدغه وزیر علوم اسبق بوده است، وی در صحبتهایش بر ضرورت مهارت محور شدن دانشگاهها تاکید داشت و میگفت: حل مسأله مهارت محوری دانشگاهها دغدغه ذهنی من است چرا که اگر فارغالتحصیلان مهارت محور باشند، راحتتر شغل پیدا میکنند در حال حاضر بعضی از دانشگاهها مهارت محور هستند، اما این موضوع باید گسترش یابد که تحقق این امر نیز نیاز به عزم فرابخشی دارد. این عزم فرابخشی، اما همان حلقه گم شدهای است که سالهاست از آن حرف بسیار است و عمل کم. این عزم در بخشنامهها و دستوورالعملها خوش میدرخشد، اما در عمل همچنان جایش خالی است.»
آشپزی به سبک پسرها
پس از بیان تلخیهای زندگی خوابگاهی، حال به یکی از جنبههای جذاب و خلاقانه زندگی دانشجویی، یعنی آشپزی در خوابگاه میپردازیم. آشپزی در خوابگاه، بهویژه وقتی پسرها وارد میدان میشوند، داستانی غیرقابل پیشبینی و گاه طنزآمیز است. تجهیزات ابتدایی و محدود خوابگاهها، مانند یک قابلمه کهنه، ماهیتابههای کج و سطوحهایی با ظاهری عجیب، شاید در نگاه اول ناکارآمد به نظر برسند، اما همین مفاهیمها خلاقیتهای دانشجویان را شکوفا میکند.
آشپزی در خوابگاه یکی از بخشهای پرچالش و در عین حال جذاب زندگی دانشجویی است که اغلب پسران با آن روبهرو میشوند. این تجربه نه تنها به عنوان یک ضرورت برای تامین غذا بلکه بهعنوان یک فعالیت اجتماعی، مهارتی و حتی سرگرمکننده بهحساب میآید در بسیاری از فضای مجازی آشپزی پسرها را نشان میدهند شاید کار دست جمعی که با عشق دانشجویان انجام میدهند همان آشپزی کردن است.
از دلایل روی آوردن پسرها به آشپزی در خوابگاه ها؛ اغلب با محدودیتهای، زمانی و مکانی همراه است. بسیاری از پسران دانشجو به دلیل عدم دسترسی به غذای خانگی، هزینه بالای غذاهای بیرونی و کیفیت پایین آنها، به آشپزی در خوابگاه روی میآورند. این موضوع نهتنها از نظر اقتصادی اهمیت دارد، بلکه تاثیر مستقیمی بر سلامت و تغذیه مناسب دانشجویان دارد.
بسیاری از دانشجویان، به ویژه در سالهای اول ورود به دانشگاه، تجربه آشپزی چندانی ندارند. آنها ممکن است تا پیش از این به غذای آماده یا آشپزی والدین تکیه کرده باشند. اما زندگی در خوابگاه بهطور طبیعی مهارتهای جدیدی از جمله آشپزی را به آنها تحمیل میکند.
محدودیت امکانات؛ بیشتر خوابگاهها امکانات کامل آشپزی ندارند. اجاقهای ساده، نبود وسایل کافی مانند قابلمه و ماهیتابه یا حتی فضای مناسب برای نگهداری مواد غذایی از جمله مشکلات رایج است. گاهی اوقات چندین نفر به طور مشترک از یک آشپزخانه کوچک استفاده میکنند که باعث رقابت و دشواری در برنامهریزی میشود.
کمبود تجربه؛ بسیاری از پسران دانشجو در ابتدا با اصول اولیه آشپزی آشنا نیستند. از پختن برنج گرفته تا سرخ کردن ساده یک تخممرغ، همه ممکن است برای آنها چالشبرانگیز باشد. این ناآشنایی گاهی منجر به اشتباهاتی مانند سوختن غذا یا افزودن بیشازحد ادویهها میشود، اما فشار زمانی یکی از مسائلی است که با توجه به برنامههای شلوغ درسی و فعالیتهای اجتماعی، دانشجویان اغلب زمان محدودی برای آشپزی دارند. همین امر آنها را به سوی غذاهای ساده و سریعپخت سوق میدهد، که ممکن است همیشه سالم و متعادل نباشد.
دعوای همیشگی ترم بالاییها با ترم پائینیها
یکی از دانشجویان در رابطه با آزار و اذیت دانشجویان ترمبالایی اظهار داشت: «ما مشکلی با این نداریم که تازهوارد هستیم و روحیهمان هم از فولاد است، اما برخی از همکلاسیهای من در همان ابتدای ورود به دانشگاه از سوی ترمبالاییها مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. این مسئله باعث شده تا برخی از آنها دچار افسردگی شدید شوند و حتی برخی دیگر تصمیم به ترک تحصیل بگیرند. من این موضوع را به دیگر دانشجویان و حتی مسئولان اطلاع دادم، اما تاکنون هیچکس پاسخگو نبوده است.»
این مسئله، که میتواند تأثیرات مخربی بر روحیه و آینده تحصیلی دانشجویان داشته باشد، نیازمند توجه جدی مسئولان دانشگاهی است تا با برخورد قاطع و ایجاد فضای امن، از تکرار چنین رفتارهایی جلوگیری شود.
نبود یک بزرگتر در خوابگاه
یکی از دانشجویان پسر رشته مهندسی دانشگاه تهران میگوید: «گاهی اوقات مشکلاتی پیش میآید که تنها مرجعی که میتوانیم به آن مراجعه کنیم، حراست دانشگاه است. اما متأسفانه، به دلیل ازدحام جمعیت و محدودیت در مدیریت شرایط، حراست گاهی نمیتواند پاسخگوی نیازهای ما باشد.»
این موضوع نشاندهندهی اهمیت تقویت ساختارهای حمایتی در دانشگاههاست تا بتوانند بهطور مؤثرتر به مشکلات دانشجویان رسیدگی کرده و فضایی منظم و پاسخگو ایجاد کنند.