یادداشت دانشجویی|
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بالاخره پس از سال‌ها احساس نیاز برای ایجاد فضای تخصصی و آکادمیک حوزه خانواده و زنان و حدود ۲ سال تلاش بی‌وقفه گروهی از دستندرکاران حوزه خانواده، دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران با مصوبه شورای گسترش و با تصویب در هیات امنای دانشگاه تهران تاسیس شد.
این دانشکده از شهریورماه ۱۴۰۳ شروع به پذیرش دانشجو از رتبه‌های برتر کنکور کارشناسی ارشد در سه رشته‌ی حقوق زن در اسلام، حقوق زن و خانواده و حقوق خانواده نمود و همچنین کلاس‌های درسی هر سه رشته را از مهرماه امسال راه‌اندازی کرد.
ضرورت وجود دانشکده‌ای تخصصی در حوزه خانواده و زنان، دست‌کم برای کارشناسان و فعالین این حوزه کاملا آشکار است. امروزه، مواجهه دنیا با موضوع خانواده و زنان به صورت کاملا تخصصی و آکادمیک صورت می‌پذیرد. در کشور ما که در حوزه خانواده و زنان چه به لحاظ فرهنگی و بومی، چه به لحاظ دینی و اسلامی و چه به لحاظ علمی و پژوهشی، غنی هستیم؛ چرا نباید یک مکان آکادمیک و تخصصی در این حوزه وجود داشته باشد؟
حل سیستمی مسائل خانواده و زنان، آن هم در فضایی به دور از آلودگی‌های سیاسی در یک محیط آکادمیک و دانشگاهی میسر است. وجود دانشکده علوم خانواده همراه با وجوه علمی، پژوهشی و آکادمیک آن می‌تواند پلی بین فضای تئوری و فضای میدانی ایجاد کند. تربیت تخصصی و علمی اساتید، کارشناسان و متخصصان حوزه خانواده و زنان و همچنین تربیت دانشجویانی که کنشگران آینده این حوزه خواهند بود، از مزیت‌های تاسیس یک دانشکده خانواده است.
اصل خانواده، محور یک تمدن‌سازی نوین و عنصر اصلی شکل‌دهنده اجتماع است، از این رو رشته‌های مربوط به خانواده و به دنبال آن دانشکده تخصصی خانواده از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌شود. ماهیت بین‌رشته‌ای رشته‌های حوزه خانواده و زنان، از آنجا که رشته‌های جامعه‌شناسی، روانشناسی، حقوق، اقتصاد، سیاست و ارتباطات را هم دربرمی‌گیرد، می‌تواند بر وجود دانشکده مستقل خانواده دلالت کند.
از آنجا که کشورمان گرفتار بازی‌های رسانه‌ای بسیار شدید دشمن در حوزه زنان و خانواده شده و از آنجا که اکنون تقریبا در پسافتنه زن، زندگی، آزادی و تلاش آنها برای آسیب به عقاید زنان مسلمان ما و خانواده‌های ایرانی قرار داریم؛ وجود دانشکده‌ای تخصصی در این حوزه، می‌تواند مسائل و مشکلات موجود را به صورت علمی و آکادمیک ریشه‌یابی کرده و از ایجاد آسیب‌های بیشتر جلوگیری کند.
همچنین در این روزها، فقدان یک پایگاه علمی و دانشگاهی برای بررسی نظریات امامین انقلاب اسلامی در حوزه زنان و خانواده و بحث الگوی سوم، کاملا حس می‌شد. وجود پایگاه و مرکزی که به دور از تفکرات فمنیستی و غربی، اندیشه‌های ناب اسلامی در حوزه خانواده و زنان را به طور تخصصی و آکادمیک بررسی کند، بسیار مورد نیاز بود.
اکنون که دانشکده علوم خانواده تاسیس شده و دانشجویان آن که بیش از ۹۰ درصد آنها دغدغه‌مند و فعال حوزه خانواده و زنان بوده و مشغول به تحصیل هستند، باید از طریق مسئولین مربوطه کاملا مورد حمایت‌های همه جانبه قرار بگیرند. این دانشکده که یک سرمایه علمی محسوب می‌شود، باید به کمک مسئولین حفظ و حراست شود. اما متاسفانه از ابتدای تاسیس دانشکده خانواده، ما شاهد حاشیه‌های بسیاری در این دانشکده شدیم که این محیط علمی و آکادمیک را از ماهیت علمی و پژوهشی آن دور می‌کند.
تعویض یک شبه ریاست دانشکده و تغییر آن به فردی که خود همصدا با جریان‌های غربی اخیر داخل کشور بود و به دنبال آن لغو شدن نشست‌های هفتگی علمی دانشجویان با اساتید و کارشناسان خبره مدعو، پس از آن نیز استعفای ریاست دوم و اکنون هم عدم انتخاب ریاست جدید مناسب برای دانشکده پس از یک هفته و خوابیدن بسیاری از برنامه‌های علمی پژوهشی و همچنین صحبت‌هایی که نشان از تصمیم به انحلال و حذف کامل دانشکده است به گوش می‌رسد.
آیا دانشکده با این حجم از حواشی ساختگی برخی و سنگ‌اندازی‌شان به نیت آسیب و انحلال یک مرکز تخصصی و آکادمیک غیرفمنیستی و عدم توجه مسئولین به دانشکده‌ای با این درجه از اهمیت که پیشتر گفته شد، می‌تواند به تربیت دانشجویان خود و حل مسائل میدانی حوزه خانواده و زنان در سطح کشور بپردازد؟
دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران برای حفظ اساتید و دانشجویان دغدغه‌مند و پروژه‌های تخصصی خود برای حل مسائل کلان حوزه زنان و خانواده، نیازمند حمایت مسئولین وزارت علوم، مجلس، معاونت زنان و شورای عالی انقلاب فرهنگی است؛ لذا از این مسئولین، حمایت همه‌جانبه خود را از دانشکده خانواده جهت پیشرفت و تعالی ایران اسلامی خواستاریم.
*ماجده صفرپناه ، دانشجوی دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران
*انتشار یادداشت‌ها به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات