لیله الرغائب با شب آرزو‌ها متفاوت است؟

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزای دانشجو، اولین شب جمعه ماه مبارک رجب را لیلة الرغائب می‌نامند، و امسال با توجه به اینکه شب جمعه همزمان با حلول ماه مبارک رجب است، شب جمعه ۱۳/۱۰/۱۴۰۳، شب اول ماه مبارک رجب و لیلة الرغائب است که عده‌ای به اشتباه آن را شب آرزو‌ها نیز می‌نامند.

نظر آیت الله العظمی جوادی آملی درباره شب لیله الرغائب

نظر حضرت آیة الله جوادى آملى این است که أعمال لیلة الرغائب از باب تعدّد مطلوب است به گونه اى که اگر اولین شب جمعه ماه رجب مصادف بود با اولین روز ماه رجب روزه پنج شنبه قبل آن لازم نبوده گرچه مى توان به عنوان روزه مستحبى نیّت نمود، اما چنانچه اولین شب جمعه ماه رجب به صورتى بود که از روز دوم ماه آغاز مى شود عمل عبادى روز پنج شنبه قبل از اولین شب جمعه به جاى خود برقرار است.

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در یکی از جلسات درس اخلاق خود، لیلة الرغائب را شب رغبت‌ها برشمردند و بیان داشتند:

امیدواریم که در لیلةالرغائب رغبت ما با رهبت ما هماهنگ باشد. هم از قهر و جلال خدا راهب باشیم، هم به مِهر و جمال خدا راغب باشیم؛ رغبت یعنی میل نه آرزو.

ایشان ادامه دادند: لیلةالرغائب به معنای شب آرزو‌ها نیست، بلکه شب رغبت‌ها و گرایش‌ها و مجذوب‌شدن‌هاست لذا آن انجذاب و گرایش و میل و شوق را می‌گویند رغبت، در برابر رهبت. خدای سبحان جنّاتی دارد که ما را به آنها ترغیب کرده و برای روح ما هم بهشتی دارد که ما را به آن هم ترغیب کرده است.

ایشان اظهار داشتند: در بخش پایانی سورهٴ مبارکهٴ «قمر» چنین آمده ﴿إنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ﴾ یعنی مردان باتقوا بهشتی دارند همین جَنَّاتٌ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ﴾جنت جسم و بدن است و لذایذ مادی که در آن نهرِ عسل جاری است نهرِ آب جاری است نهر شیر جاری است نهر خمر جاری است این انهار چهارگانه در این بهشت هست. اما یک بهشت دیگری دارد که آن برای روح ماست و این را با واو عطف بیان نکرده بلکه فرمود: ﴿إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ﴾ نه «و فی» ﴿فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ﴾ آن جنّت برای روح ماست برای جان ماست که نزد خدا قرار بگیریم.

آیت الله العظمی جوادی آملی ادامه دادند: اوساط اهل ایمان، رغبتشان در لیلةالرغائب به ﴿جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ﴾ است و اوحدی از اهل ایمان گذشته از اینکه ﴿جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ﴾ را طالب هستند ﴿فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ﴾ را هم مورد رغبت و میل و گرایش و انجذاب خود قرار می‌دهند آن‌گاه درباره چنین گروهی گفته می‌شود: ﴿وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ﴾ هم جنّت بدن است هم جنّت جان است هم لذّت روح است هم لذّت تن است که ـ ان‌شاءالله ـ در لیلةالرغائب به این رغبت‌ها بار می‌یابیم.