به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، به نقل از روابط عمومی انجمن صنفی عکاسان سینما، نشستی با حضور فریدون جیرانی، محمدرضا عرب، سامان سالور، دانش اقباشاوی، مهدی جعفری، اصغر نعیمی و وحید موسائیان هیئت مدیره کانون کارگردانان سینمای ایران و محمد فوقانی، علی نیک رفتار، امیر عابدی، حسن شجاعی اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی عکاسان سینمای ایران، برای بررسی چالشهای چگونگی اجرای امنیت شغلی و امضای تفاهمنامهای در این زمینه در خانه سینما برگزار شد.
در ابتدای این جلسه محمد فوقانی با اشاره به چالشهای عکاسی فیلم و دغدغه انجمن صنفی عکاسان سینما در این زمینه تاکید کرد: به جهت ایجاد بهتر امنیت شغلی، کارگردانان سینمای ایران که از ارکان مهم و هدایتگر آثار سینمایی و نمایش خانگی هستند، باید نسبت به حضور عکاس حرفهای در آثارشان حساستر باشند و با دقت و وسواس بیشتری به این موضوع نگاه کنند، چرا که در نهایت خروجی تبلیغات آنها که مهمترین بخش آن عکس است تاثیر مستقیمی در نحوه معرفی محصول دارد.
امیر عابدی نیز در ادامه با تاکید بر اینکه نیاز است کارگردان به عکسهای اثرش حساس باشد، گفت: طبیعی است که فیلمها طی سالیان به فراموشی سپرده میشوند، اما عکسها که اساساً روایتی است از شرایط اجتماعی و سیاسی جامعه همواره باقی میمانند.
وی اضافه کرد: باید به این موضوع هم توجه کرد که عکاسی سینما با توجه به تجهیزاتی که عکاس به همراه دارد در مقابل دستمزدی که عکاس میگیرد رقم چندانی نیست، اما حضور عکاس حرفهای برگ برنده یک اثر سینمایی یا نمایش خانگی محسوب میشود.
علی نیک رفتار نیز تصریح کرد: پیش از این نیز جلسات مختلفی از طرف انجمن عکاسان سینما با کانون کارگردانان برگزار شده است و هدف از جلسات این است که عکاسان حرفهای سینما مورد حمایت اعضای کانون کارگردانان قرار بگیرند. باید به این موضوع واقف باشیم که اساساً عکاسان حرفهای سینما به آگاهی در کارشان رسیدهاند که نتیجه نهایی کارشان برای تهیه کننده و کارگردان رضایت بخش است. این حرف به این معنا نیست که ما مانعی برای کار عکاسان غیر صنف ایجاد میکنیم، بلکه به نظر میرسد از گذشته تا به امروز عکاسی سینما برای عدهای که دغدغه این حرفه را ندارند مجوزی برای ورود به سینما است و عکاسان غیر حرفهای به ماهیت اصلی عکاسی فیلم ضربه میزنند.
حسن شجاعی در ادامه گفت: نگاه کارگردانان سینما برای عکاسان مهم است و دوست داریم نگاه شما به عکاسی فیلم سخت گیرانه باشد و از عکاسان حرفهای و عضو صنف بیشتر استفاده کنید. این روزها بحث حضور عکاسان غیر حرفهای در سینما بیشتر از سابق است. عکاسانی که نمیتوانند خواسته تهیه کننده و کارگردان را در تبلیغات اثر برآورده کنند و تصور میکنم میتوان به این موضوع پر اهمیت توجه ویژهای داشت.
فریدون جیرانی در ادامه این جلسه عنوان کرد: باید بپذیریم که نسلها تغییر میکنند و نسل جدید جایگزین میشود. یاد حسین ملکی و رضا بانکی به خیر. نسل عوض شده و عکاسان دیگری جای آنها را گرفتهاند. موضوعی که از ابتدا به آن اشاره کردید ۲ وجه دارد؛ وجه کیفی آن قطعاً مهم است. یعنی کارگردان از عکس دفاع کند. همچنان که باید از فیلمبردار و باقی همکارانش در یک فیلم یا سریال دفاع کند. موضوعی که باید در نظر بگیرد هم این است که اساساً به نسل جدید امکان بدهید که وارد شوند و تجربه کنند. حرفهای شما مبنی بر حساسیت کارگردان نسبت به عکس بسیار مهم و درست است. ما طی این جلسات میتوانیم به یک چشم انداز و راه حل مشترک برسیم و باید به این موضوع صنفی نگاه شود.
محمدرضا عرب نیز تاکید کرد که باید به این موضوع آگاه باشیم که تغییر نسل دادهایم و سینما هم از چرخه خانوادهها خارج شده است.
وی ادامه داد: خوشبختانه شما راه را برای عکاسان تازه کار باز گذاشتید که با اجازه گرفتن از صنف شما قبل از ورود به پروژه میتوانند مشغول به کار شوند. این مسیر باید شکل و شمایل خاص خودش را پیدا کند. پیشنهادم برگزاری ورک شاپ بین کانون کارگردانها و عکاسان سینما است. به نظر من زمانی که تریبون داشته باشیم میتوانیم در مورد کیفیت عکس صحبت کنیم.
سامان سالور در بخش دیگری از این جلسه گفت: بسیاری از اوقات عکاس توسط تهیه کننده به پروژه معرفی میشود و شاید کارگردان در میان مشغلههای بی شماری که دارد این بخش کمی از چشمش پنهان میماند. اما واقعیت این است که نگرانی انجمن عکاسان سینما را کاملاً درک میکنم و پیشنهادم برگزاری چنین جلساتی با تهیه کنندگان هم است تا در نهایت این صحبتها به یک تفاهمنامه اجرایی ختم شود و قدرت اجرایی داشته باشد تا عکاسی که مورد تایید صنف شما نیست، نتواند کار کند.
وی افزود: این بدعت جدید پلتفرمها را متوجه نمیشوم که غیر از عکاسی که در صحنه حضور دارد، عدهای دیگر برای تبلیغات سریال عکاسی میکنند. وقتی بهترین عکسها را در صحنه داریم چرا باید تن بدهیم به عکسهای تکراری تبلیغاتی از سریال ها؟ این هم موضوعی است که باید در مورد آن صحبت شود.
دانش اقباشاوی نیز در بخش دیگری از این جلسه تصریح کرد: عکاسی مادر سینما است. دورهای که فیلم کوتاه میساختم یا دستیار کارگردانهایی بودم که عکس برای آنها مهم بود ارزش و جایگاه واقعی عکس مشخصتر بود. الان دوره تهیه کننده محوری هم نیست بلکه دوره سرمایه محوری است. پیشنهاد من هم به انجمن عکاسان این است که کمی شرایط عضویت را سادهتر کنند.
فوقانی در ادامه صحبتهای اقباشاوی تاکید کرد که در حال حاضر هم شرایط عضویت در انجمن عکاسان سینما پیچیده و سخت نیست. اما بسیاری از عکاسانی که صرفاً با داشتن دوربین عکاس فیلم یا سریال میشوند و مراحل حضور در صنف را رعایت نمیکنند، طبیعتاً خروجی خوبی هم برای آثار سینمایی و نمایش خانگی ندارند.
مهدی جعفری نیز عنوان کرد: بهتر است به برگزاری ورک شاپها با همکاری کانون کارگردانان و انجمن عکاسان فکر و آن را اجرایی کنیم.
اصغر نعیمی نیز در ادامه گفت: من فکر نمیکنم تهیه کننده به دلیل صرفه جویی در هزینههای فیلم از عکاس غیرحرفهای استفاده میکند. به نظر من دلیل آن تغییر شکل تبلیغات است. واقعیت این است که زمان ساخت فیلم یا سریال به عنوان کارگردان آنقدر روی مسائل دیگر باید چانه بزنیم که گاهی عکس به حاشیه رانده میشود. تصور میکنم موضوع امنیت شغلی عکاسان سینما باید در شورای عالی تهیه کنندگان نیز مطرح شود تا با آن دوستان هم به نتیجه مشخص و درستی برسیم.
وحید موسائیان از دیگر اعضای هیئت مدیره کانون کارگردانان نیز تصریح کرد: ما هم در کانون کارگردانان با این موضوع رو به رو هستیم و کارگردانهایی مشغول به کار هستند که اصلاً آنها را نمیشناسیم. این رویایی است اگر فکر کنیم کارگردان میتواند در انتخاب همه عوامل دخالت کند. تا زمانی که صنف، خانه سینما و کانون کارگردانها قدرت ندارد، تفاهم نامه هم به جایی نخواهد رسید. شاید نیاز است انجمن عکاسان به جای برگزاری سالانه یک جشن، برنامههای دیگری هم برگزار کند. باید جوانها را جذب کنید و به آنها آموزش بدهید.
در پایان تفاهمنامهای در راستای همکاری متقابل و حفظ امنیت شغلی بین کانون کارگردانان سینمای ایران و انجمن صنفی عکاسان سینما امضا شد.