فناوری نظامی |
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با وجود چالش‌های مداوم درگیری‌های جاری در اوکراین، صنعت دفاعی روسیه توانست بخش قابل توجهی از تلفات جنگنده‌ها را جبران کند و همزمان ظرفیت تولید جنگنده‌ها و هلیکوپتر‌های جدید را افزایش دهد؛ این تحول در زمانی رخ داد که نیرو‌های هوایی روسیه با توجه به ماهیت تشدید جنگ و نیاز‌های عملیاتی سنگین ناوگان آن، تحت فشار قابل توجهی قرار داشت.
استفاده عملیاتی در دنیای واقعی از جنگنده‌های سوخو ۵۷ و سوخو ۳۵ در اوکراین آزمایشی حیاتی از قابلیت‌های این جنگنده‌ها ارائه کرد و مزایا و محدودیت‌های آنها را در نبرد‌های با شدت بالا برجسته کرد.
ارتش روسیه اهداف بلندپروازانه‌ای برای تولید سوخو ۵۷ در نظر گرفته بود، اما تعداد دقیق تحویل در سال ۲۰۲۴ همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و گزارش‌های متعددی به تاخیر و چالش‌ها در افزایش سریع تولید برای برآورده کردن تقاضا اشاره می‌کند.
کارخانه Komsomolsk-on-Amur، نقشی کلیدی در تولید سوخو ۵۷ ایفا کرد و به تولید سوخو ۳۵ نیز ادامه می‌دهد، چراکه این جنگنده برای عملیات روسیه در اوکراین، به ویژه در نقش‌های جنگ هوا به هوا و سرکوب دفاع هوایی، حیاتی هستند.
سوخو ۳۵ آخرین نسل از جنگنده‌های روسی نیست و در برخی جنبه‌ها از سوخو ۵۷ عقب است، اما با کارایی ثابت شده آن در میدان نبرد، جزء ضروری نیروی هوایی روسیه باقی مانده است.
افزایش تقاضای بین المللی برای سوخو ۳۵ نیز چالشی مهم برای روسیه است. به ویژه، ایران به خرید این جنگنده علاقه نشان داده است؛ چنین معاملاتی، روسیه را برای اولویت دادن توافق‌نامه‌های صادراتی به نیاز‌های داخلی تحت فشار قرار می‌دهد.
سایر کشور‌ها از جمله اندونزی همچنان در حال بررسی گزینه‌های خرید سوخو ۳۵ هستند.
علاقه روزافزون جهانی به این جنگنده، همراه با استفاده مداوم از آن در اوکراین، آن را به یک دارایی با ارزش برای بخش دفاعی روسیه تبدیل می‌کند، در عین حال بر تعادل مورد نیاز برای برآوردن نیاز‌های داخلی و بین‌المللی تاکید می‌کند.
ارسال نظرات