IMO تاریخ می‌آفریند/ اولین بار مالیات کربن جهانی را برای انتشار گاز‌های گلخانه‌ای تصویب می‌کند
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، آژانس کشتیرانی سازمان ملل متحد در گامی بزرگ به سمت کربن زدایی دریانوردی، علیرغم مخالفت شدید ایالات متحده، اولین طرح جهانی قیمت گذاری کربن برای این صنعت را تصویب کرد.
این اولین باری است که صنعت جهانی کشتیرانی - که حدود ۳ درصد از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای جهان را تولید می‌کند - با قوانین الزام آور بین المللی آب و هوا مواجه خواهد شد.
انتظار می‌رود این طرح توسط سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) به طور رسمی در اواخر سال ۲۰۲۵ تصویب شود و با هدف کمک به این بخش تا حدود سال ۲۰۵۰ به انتشار خالص صفر برسد.
از سال ۲۰۲۸، کشتی‌ها باید به سوخت‌های پاک‌تر روی آورند یا در صورت تجاوز از محدودیت‌های تعیین‌شده آلودگی، جریمه‌های بالایی بپردازند. این طرح جدید که J۹ نام دارد، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰، ۳۰ تا ۴۰ میلیارد دلار برای تأمین مالی تلاش‌های انرژی پاک در کشتیرانی جهانی جمع‌آوری کند.
IMO مسیر تاریخی را ترسیم می‌کند
این قوانین برای کشتی‌های بزرگتر از ۵۰۰۰ تن ناخالص اعمال می‌شود و پس از سه سال بازنگری می‌شود.
کشتی‌ها بر اساس دو معیار آلایندگی مورد قضاوت قرار خواهند گرفت. کسانی که از هدف سخت گیرانه‌تر کوتاهی می‌کنند، ۱۰۰ دلار به ازای هر تن CO۲ یا گاز‌های گلخانه‌ای معادل آن بالاتر از هدف مدیون خواهند بود. کشتی‌هایی که حتی به میله پایین‌تر هم نرسند، تا ۳۸۰ دلار در هر تن جریمه می‌شوند.
به جای پرداخت جریمه، مالکان کشتی همچنین می‌توانند از کشتی‌هایی که از سوخت سبزتر استفاده می‌کنند و هر دو هدف را برآورده می‌کنند، اعتبار کربن خریداری کنند.
هدف سخت‌گیرانه‌تر کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای به ازای هر واحد سوخت تا سال ۲۰۲۸ تا ۱۷ درصد و تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۲۱ درصد در مقایسه با سطوح سال ۲۰۰۸ است. هدف ساده‌تر کاهش ۴ درصدی تا سال ۲۰۲۸ است که تا سال ۲۰۳۰ به ۸ درصد افزایش یابد.
پول جمع آوری شده - که حدود ۱۰ میلیارد دلار در سال تخمین زده می‌شود - برای کمک به صنعت کشتیرانی در استفاده از فناوری‌های کم کربن و حمایت از کشور‌های فقیرتری که ممکن است از این تغییرات بیشترین آسیب را ببینند، استفاده خواهد شد. ایالات متحده با این بخش از طرح مخالفت کرد.
گفت‌و‌گو‌های جهانی شکاف‌ها را آشکار می‌کند
رای IMO نشان داد که کشور‌ها تا چه حد در این موضوع دچار دودستگی هستند. شصت و سه کشور از جمله چین، اتحادیه اروپا، هند و ژاپن از این طرح حمایت کردند. ۱۶ کشور، عمدتاً کشور‌های تولیدکننده نفت، از جمله عربستان سعودی، امارات، روسیه و بحرین به آن رای منفی دادند.
۲۵ کشور دیگر - از جمله برخی از کشور‌های جزیره اقیانوس آرام - رای ندادند.
در همین حال، ایالات متحده از مذاکرات خارج شد و هشدار داد که در صورت جریمه شدن کشتی‌های آمریکایی بر اساس قوانین جدید، «اقدامات متقابلی» اتخاذ خواهد کرد.
دستیابی به این توافق نزدیک به دو سال طول کشید و منعکس کننده یک راه حل میانه است. برخی از کشور‌ها خواهان مالیات ساده برای همه گاز‌های گلخانه‌ای بودند، در حالی که برخی دیگر سیستمی را ترجیح دادند که در آن کشتی‌ها بتوانند اعتبارات آلودگی را مبادله کنند.
کشور‌های جزیره اقیانوس آرام، که در معرض خطر بالایی از افزایش سطح دریا هستند، برای تشویق استفاده سریعتر از سوخت‌های سبز، برای تشویق به پرداخت هزینه ثابت تلاش کردند.
اما کشور‌های بزرگ صادرکننده - و اخیراً ایالات متحده - گفتند که هزینه‌های اضافی می‌تواند قیمت کالا‌هایی مانند مواد غذایی را افزایش دهد، به ویژه از آنجایی که سوخت‌های کم آلاینده هنوز به سختی به دست می‌آیند.