چرا دولت باید پیشگام حکمرانی هوش مصنوعی باشد؟ حکمرانی امروز بر هوش مصنوعی مقدمه حکمرانی تکنولوژیک جهانی آینده است

به گزارش خبرنگار دانش و فناوری گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ورود هوش مصنوعی (AI) به عرصه‌های مختلف زندگی بشر، پدیده‌ای تاریخ‌ساز است که نه‌تنها الگوهای کسب‌وکار و مدیریت را تغییر داده، بلکه فرم تازه‌ای از قدرت، تهدید و فرصت را پیش‌روی دولت‌ها قرار داده است. با تکیه بر داده‌ها و تجربیات جهانی، ضروری است که هر دولت مستقل به سرعت ساختار‌های تخصصی و مقتدر برای توسعه، نظارت و حکمرانی بر فناوری هوش مصنوعی ایجاد کند. ضعف یا عدم حضور دولت در این عرصه، نه‌تنها آینده اقتصادی و امنیتی کشور را تهدید می‌کند، بلکه تمامیت هویتی و فرهنگی جامعه را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 چرا دولت باید پیش‌گام توسعه هوش مصنوعی باشد؟

۱. قدرت حکمرانی داده و الگوریتم:  
دولت همچنان نماد وحدت و حافظ منافع جمعی یک ملت است. هوش مصنوعی، ستون آینده اقتصاد، امنیت و حکمرانی دیجیتال است. واگذاری بیش از حد حوزه AI به بخش خصوصی یا نهادهای بین‌المللی، به معنای از دست دادن کنترل بر داده‌های ملی و الگوریتم‌هایی است که تصمیمات کلان اقتصادی، اجتماعی و امنیتی را شکل می‌دهند.

۲. پاسخ به تهدیدات نوظهور:  
سرعت نوآوری در AI، دولت را ناچار می‌کند تا سازمانی متخصص، انعطاف‌پذیر و مقتدر داشته باشد تا بتواند هم‌زمان با نوآوری‌های بخش خصوصی و تحولات جهانی، مقررات جامع و منعطف وضع و اجرا کند. نقش دولت در رصد تهدیدات زیرساختی، مقابله با حملات سایبری، حفاظت از حریم خصوصی، و مدیریت بحران‌های الگوریتمی بی‌بدیل است.

۳. اقتدار در حفاظت از منافع ملی:  
در دوران رقابت جهانی AI میان قدرت‌ها، فقدان حکمرانی و سیاست‌گذاری ملی موجب عقب‌ماندگی فناورانه، هجوم الگوریتم‌های خارجی و تحمیل ارزش‌های غیرملی می‌شود. دولت، با ایجاد سازمان تخصصی هوش مصنوعی، اقتدار خود را در مرزهای دیجیتال اثبات می‌کند و مانع از سلطه شرکت‌ها و دولت‌های خارجی بر منابع داده‌ای و دانش فناورانه کشور می‌شود.

اهمیت حکمرانی دولت بر پدیده هوش مصنوعی

۱. الزام اخلاقی و قانونی:  
حکمرانی هوش مصنوعی چارچوبی است که تضمین می‌کند AI در خدمت عدالت، شفافیت و منافع عمومی توسعه داده می‌شود. دولت، مسؤول تببین و اعمال اصول اخلاقی، حفظ حریم خصوصی و جلوگیری از تبعیض الگوریتمی است. تنها با اقتدار حکومت می‌توان تضمین کرد که استانداردهای ملی رعایت شود و حقوق شهروندان با الگوریتم‌ها آسیب نبیند.

۲. تضمین امنیت و تاب‌آوری ملی:  
همواره نگرانی‌هایی مثل تعصب، نقص الگوریتمی، سوءاستفاده‌های امنیتی و مداخلات سایبری مطرح است. با ایجاد سازمان هوش مصنوعی تحت نظارت دولت، امکان مانیتورینگ منسجم، پاسخ سریع و مدیریت بحران‌های ناشی از AI فراهم می‌شود.

۳. ارتقای اقتدار فناورانه و دیپلماسی دیجیتال:  
حاکمیت دیجیتال، آینده دیپلماسی و استقلال کشور‌ها را رقم می‌زند. حضور کشور در تدوین استانداردهای AI و مذاکرات بین‌المللی نیازمند وجود سازمانی مقتدر با اعتبار فنی و سیاسی است. دولت می‌تواند منافع استراتژیک ملت را بهتر از بخش خصوصی یا نهادهای غیرملی نمایندگی کند.

آینده پژوهی از دولت و هوش مصنوعی

هوش مصنوعی، قدرت تحول بی‌سابقه‌ای دارد؛ از تغییر ساختارهای تولید، کشاورزی و حمل‌ونقل، تا پیش‌بینی مخاطرات طبیعی و ارتقای سلامت عمومی. سازمان دولتی AI می‌تواند:

با سرمایه‌گذاری هدفمند، زیرساخت‌ها و نیروی انسانی لازم را فراهم کرده و از مهاجرت مغزها جلوگیری کند.
با اجرای پروژه‌های ملی، الگوریتم‌های بومی را توسعه دهد تا امنیت و استقلال فناورانه حفظ شود.
با ایفای نقش راهبردی در آموزش عمومی و حرفه‌ای، زمینه هم‌افزایی میان دانشگاه، صنعت و دولت را تقویت کند.

ابعاد کلیدی حکمرانی دولتی بر هوش مصنوعی

۱. ایمنی و امنیت: دولت نظارت جامع بر امنیت داده‌ها، مدیریت ریسک و حفاظت در مقابل آسیب‌های سیستمی را تضمین کند.
۲. شفافیت و مسئولیت‌پذیری: با سیاست‌های الزام‌آور برای شفافیت، عملکرد الگوریتم‌ها قابل بررسی و پاسخگویی شود.
۳. حفظ حریم خصوصی: تنها با سیاست‌گذاری هوشمند و نظارت دقیق دولت قدرت جلوگیری از سوءاستفاده و کمرنگ‌شدن مرزهای حریم خصوصی شهروندان وجود دارد.
۴. برابری و عدالت: ساختار حکمرانی دولتی، ضامن تدوین سیاست‌های ضدتبعیض و ارتقای عدالت الگوریتمی است.
5. هماهنگی ملی و بین‌المللی: اقتدار دولت، سازماندهی هماهنگی بین بخش‌های مختلف و حضور فعال در مجامع جهانی را ممکن می‌سازد.

بررسی چالش‌ها و ضرورت مواجهه دولتی

تعریف مقررات تطبیق‌پذیر و روزآمد: سازمانی چابک و آگاه به روندهای جهانی وجود داشته باشد.
رفع کمبود نیروی متخصص: برنامه‌ریزی دولت در حمایت مالی و توسعه نیروی انسانی هوش مصنوعی کلیدی است.
ارتقای اعتماد و شفافیت عمومی: تنها سازمان دولتی می‌تواند با تدوین الزامات اخلاقی، اعتماد مردم به فناوری‌های جدید را افزایش دهد.
مدیریت ریسک و بحران‌های ناشناخته: ماشین‌ها دچار خطا یا سوءاستفاده خواهند شد؛ داشتن نهادهایی برای پیش‌بینی، پیشگیری و مدیریت بحران ضرورت دارد.

در دنیای آینده، دولت‌ها هرگز نباید قدرت حکمرانی بر هوش مصنوعی را دست کم بگیرند. اقتدار، آینده‌نگری و ساختاربندی هوشمندانه در این حوزه کلید استقلال سیاسی، امنیت اقتصادی و فرهنگی هر ملتی است.

ایجاد و توسعۀ سازمان دولتی در زمینه هوش مصنوعی، نشانه عزم و اقتدار ملی برای ورود مقتدرانه به جهان آینده است؛ جهانی که در آن، حکمرانی فناورانه همان اندازه حیاتی است که حکمرانی بر منابع طبیعی و سرزمینی. آینده روشن و امن هر کشوری در گرو حاکمیت مقتدر و آینده‌نگر دولت بر هوش مصنوعی رقم خواهد خورد.  
این چشم‌انداز نه‌تنها تضمین‌کننده بهره‌برداری بهینه و مسئولانه از فناوری‌های نوین است، بلکه کلید ماندگاری و تعالی قدرت ملی در عرصه جهان آینده خواهد بود.