
افزایش اعتراضات دانشجویی به کیفیت غذا / از تجمع کوی دانشگاه تا سلف شریف
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هفتهای که گذشت، خبرهایی از جنس صنفی، فرهنگی و دانشجویی در سطح دانشگاهها منتشر شد. برخی از این اخبار دانشجویان زیادی را دربر گرفت و برای آنها حائز اهمیت بود. گزیدهای از مهمترین اخبار صنفی و فرهنگی دانشگاهها در هفته گذشته را مرور میکنیم.
رستوران مکمل در مقابل سلف دانشگاه؛ راهکار موقتی یا گامی به سوی تغییرات واقعی؟
رستورانهای مکمل دانشگاهها در زمینه کیفیت غذا، تنوع و محیط به مراتب از سلفهای دانشگاهی پیشتاز هستند. اگرچه سلفهای دانشگاهی در بسیاری از موارد به دلیل هزینههای پایینتر و دسترسی آسانتر انتخاب محبوبتری برای دانشجویان هستند.
تغذیه یکی از ارکان اصلی زندگی دانشجویی است و برای بسیاری از دانشجویان، رستورانها و سلفهای دانشگاهی مکانهایی هستند که به طور روزانه برای تأمین وعدههای غذایی خود به آنجا میروند.
این رستورانها و سلفها، بهعنوان یکی از خدمات رفاهی دانشگاهها، نه تنها تأثیر مستقیمی بر سلامت دانشجویان دارند بلکه میتوانند تأثیرات قابلتوجهی در کیفیت زندگی و رضایت عمومی از شرایط تحصیل در دانشگاه ایفا کنند.
دانشگاهها معمولاً دو نوع سیستم غذایی دارند؛ یکی رستورانهای مکمل که مدیریت بخش خصوصی به دست دارد و دیگری سلفهای دانشگاهی که در داخل دانشگاه مدیریت میشوند.
رستورانهای مکمل بهطور معمول رستورانهای خصوصی هستند که به عنوان یک گزینه غذایی برای دانشجویان، اساتید و حتی کارکنان دانشگاه فعالیت میکنند وعدههای غذایی متنوعتری را نسبت به سلفهای دانشگاهی پیدا کنند. رستورانهای مکمل معمولاً با چالشهایی مانند هزینههای بیشتر و محدودیتهای مکانی روبهرو هستند، اما مزایای فراوانی دارند که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
پیشگیری از خودکشی باید اولویت اصلی مراکز مشاوره دانشگاهی باشد
رئیس سازمان امور دانشجویان با اشاره به اهمیت بحث خودکشی دانشجویان گفت: این موضوع باید اولویت مراکز مشاوره دانشگاهها باشد.
سعید حبیبا، رئیس سازمان امور دانشجویان در گردهمایی دفاتر مشاوره دانشجویی که امروز در دانشگاه خوارزمی برگزار شد، گفت: دانشگاههای ما فقط محل تحصیل نیست خوابگاهها یک زیست بوم است و دانشگاهها یه معدن هویت ساز است.
وی افزود: در دانشگاهها دانشجویان با فرهنگهای در کنار هم جمع میشوند و دانشگاهها باید محیط امن باشند و باید سرمایههای انسانی در دانشگاهها تربیت شوند.
حبیباگفت: ر سازمان امور دانشجویان سه سیاست مهم هم افزایی سلامت جسم و روان، اقدامات پیشگیرانه است.
وی ادامه داد: در حوزه سلامت جسم آموزش در حوزه سبک سلامت تغذیه، خواب و فعالیتهای فیزیکی و مراقبتهای پیشگیرانه است که باید محتوای آموزش آن در دسترس گروههای دانشجویی قرار گیرد.
رئیس سازمان امور دانشجویان اضافه کرد: با گسترش فضای مجازی میتوان این محتواها را سریعتر در اختیار دانشجو قرار داد، اما باید محتواها مدیریت شود.
حبیبا در خصوص سلامت روان و خود مراقبتی افزود: آموزش مهارتهای روانشناختی تاب آوری فعالیت جمعی و نقش آفرینی اجتماعی در حوزه سلامت روان موثر باشد.
ماجرای تجمع کوی دانشگاه
تعدادی از دانشجویان خوابگاه کوی دانشگاه تهران در اعتراض به تعطیلی خوابگاهها برای تعمیرات و کمبود امکانات رفاهی، تجمع اعتراضی برگزار کردند اما برخی رسانههای معاند تلاش کردند تا اعتراض صورت گرفته را به نحو دیگری بازتاب دهند.
اعتراضات در خوابگاه کوی دانشگاه تهران، بهدنبال عدم پاسخگویی مسئولین به نامههای شورای صنفی خوابگاهها صورت گرفت. دانشجویان خواستار فعالیت خوابگاهها در طول تابستان بودند و بهویژه تأکید داشتند که خوابگاهها در دو هفته پایانی تیرماه تعطیل نشوند.
علاوه بر این، مطالباتی مثل بهرهمندی تمامی دانشجویان ورودی ۱۴۰۳ تحصیلات تکمیلی از خوابگاه و ارائه غذای دانشجویی با یارانه نیز در دستور کار قرار داشت.
این اعتراضات در واکنش به تصمیم دانشگاه برای تعطیلی خوابگاهها بهخاطر تعمیرات دو هفتهای بود، که طبیعتاً بسیاری از دانشجویان را با مشکلات زیادی مواجه کرد. در حالی که این تعمیرات بهمنظور بهبود زیرساختهای خوابگاه انجام میشود، دانشجویان اعتراضات خود را بهخاطر نداشتن حداقل امکانات رفاهی در این مدت بیان کردند.
دانشجویان همچنین در شعارهایی همچون «خوابگاه غذا گران است، دانشجو فکر نان است» و «امکانات رایگان حق مسلم ماست»، خواستار توجه بیشتر به شرایط معیشتی خود بودند.
ماجرای سلف شریف چه بود؟
دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در اعتراض به کیفیت پایین غذای سلف تجمع کردند؛ مسئولان وعده پیگیری و بهبود دادهاند، اما دانشجویان همچنان خواستار اقدامات عملی و شفافیت بیشتر هستند.
ظهر یک روز گرم خردادماه، ضلع شمالی ساختمان سلف دانشگاه صنعتی شریف؛ دیگر خبری از صفهای ناهار و صدای همیشگی قاشق و چنگال روی سینیهای فلزی نیست. صدای شعار و اعتراض دانشجویانی به گوش میرسد که خسته از سالها بیتوجهی، امروز بهجای خوردن غذا، آمدهاند تا درباره غذایشان صحبت کنند. دستنوشتههایی در دست دارند با جملاتی چون: «مسمویت غذایی شوخی نیست» و «حق داریم بدون استرس غذا بخوریم» یا «انتخاب مابین مسمویت یا گشنگی» و «کیفیت غذا را جدی بگیرید، سلامتی ما بازیچه نیست!» این اولینبار نیست و بهنظر هم نمیرسد آخرین بار باشد. اما سؤال اصلی این است که کی قرار است مسئولان بالاخره برای تغذیه دانشجویی فکری کنند؟