کشاورزی آمریکا اولین تلفات جنگ با بریکس

 به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در دهه‌های گذشته، آمریکا با سلطه بر بازار‌های جهانی کشاورزی و صادرات غلات، سویا، ذرت و سایر محصولات استراتژیک، نقش تعیین‌کننده‌ای در سیاست‌های غذایی جهان ایفا می‌کرد. اما با ظهور و گسترش همکاری‌های اقتصادی در چارچوب گروه بریکس، این معادله به‌طور چشم‌گیری تغییر یافته است.

در سال‌های اخیر، کشور‌های عضو بریکس با ایجاد بستر‌های مشترک در حوزه کشاورزی، از جمله راه‌اندازی بانک بذر مشترک، ایجاد سامانه‌های تحقیقاتی یکپارچه، و تبادل فناوری‌های نوین کشاورزی (نظیر کشاورزی هوشمند، سامانه‌های آبیاری دقیق و تولیدات گلخانه‌ای)، به سوی خودکفایی و تقویت ظرفیت تولید داخلی حرکت کرده‌اند. پروژه‌های مشترک چین و روسیه در تولید ماشین‌آلات کشاورزی، سرمایه‌گذاری‌های برزیل در تکنولوژی‌های اصلاح نژادی، و همکاری هند با آفریقای جنوبی در زمینه توسعه سیستم‌های زراعت پایدار از جمله نمونه‌های بارز این هم‌گرایی موفق هستند.

از منظر آماری، طی پنج سال گذشته، واردات محصولات کشاورزی آمریکا توسط چین، هند و برزیل بیش از ۳۰ درصد کاهش یافته است. طبق داده‌های منتشرشده از مرکز بین‌المللی سیاست غذایی، چین که پیش‌تر بزرگ‌ترین واردکننده ذرت آمریکا بود، اکنون بخش عمده‌ای از نیاز خود را از روسیه و برزیل تأمین می‌کند. این تغییر مسیر‌های تجاری، عملاً درآمد بخش کشاورزی آمریکا را با افت قابل توجهی مواجه ساخته و صد‌ها هزار شغل را در ایالت‌های کشاورزی‌محور آمریکا تحت تأثیر قرار داده است.

تحلیل‌گران اقتصادی معتقدند که تداوم این روند، نه‌تنها به کاهش درآمد ارزی آمریکا منجر می‌شود، بلکه در بلندمدت بر توان دیپلماتیک این کشور در مجامع بین‌المللی نیز تأثیر منفی خواهد داشت. زیرا کشاورزی یکی از ابزار‌های سنتی قدرت نرم واشنگتن در کشور‌های در حال توسعه بوده است که امروز، با تقویت همکاری‌های درون‌بریکسی، کارایی خود را از دست داده است.

از سوی دیگر، کشور‌های بریکس با افزایش سطح تولید و صادرات کشاورزی، در حال تسخیر بازار‌های جدیدی در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین هستند. این کشور‌ها با تشکیل زنجیره‌های تأمین مستقل، در عمل به یکی از قطب‌های تعیین‌کننده در امنیت غذایی جهانی تبدیل شده‌اند. افزون بر این، سرمایه‌گذاری مشترک اعضای بریکس در توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل کشاورزی و ایجاد بورس‌های کالای مستقل، گامی مهم در راستای حذف دلار از معاملات کشاورزی و کاهش سلطه ارزی آمریکا محسوب می‌شود.

به‌طور کلی، پیشرفت اقتصادی کشور‌های عضو بریکس در حوزه کشاورزی، نه‌فقط به استقلال غذایی و اقتصادی این کشور‌ها منجر شده، بلکه قدرت چانه‌زنی سیاسی آنها در برابر غرب را نیز تقویت کرده است. امروز بریکس، فراتر از یک اتحاد اقتصادی، در حال تبدیل شدن به ائتلافی راهبردی است که آینده نظم جهانی را بازتعریف خواهد کرد؛ نظمی که دیگر جایی برای هژمونی غذایی و اقتصادی آمریکا در آن وجود ندارد.