
شهادت امام سجّاد (ع) و نقش ایشان بعد از واقعۀ عاشورا / دو هدف بزرگ که محقق شد

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، بعد از واقعۀ عاشورا، اختناق در اوج خود قرار گرفت. رژیم وحشی و سفّاکِ سرمست از بادۀ پیروزی، نفسها را در سینهها حبس کرد و تمام منافذی که برای تابیدن نور آگاهی بر اندیشه و دلهای انسانها وجود داشت، مسدود کرد. تمام تریبونها و منابر را در تیول خود گرفت و اجازۀ هیچگونه سخن گفتن از حقیقت اسلام و واقعیت نهضت اباعبدالله الحسین علیهالسّلام به احدی نداد.
در این شرایط رسالت سنگین امام سجّاد علیه السّلام در ایفای نقش خطیر امامت ویژگی خاصی پیدا میکند.
امام سجّاد علیهالسّلام در واقعۀ عاشورا ۲۲ ساله هستند که بعد از شهادت پدر بزرگوارشان مسئولیت خطیر امامت بر دوش ایشان قرار میگیرد و این بار تا ۵۷ سالگی که در سال ۹۴ ه. ق با زهر ولید بن عبدالملک از خلفای مروانی به شهادت رسیدند، بر دوش ایشان است...
دو هدف بزرگ امام سجّاد علیهالسّلام:
۱- احیای آموزههای حقیقی اسلام که حکومت شام کمر به محو و نابودی آن بسته بود. از زمان معاویه علیه الهاویه نقشۀ بسیار حساب شدهای برای ریشه کنی اسلام حقیقی طراحی شده بود و یزید هم همین برنامه را پیگیری کرد...
کار دقیق و ظریف امام سجّاد علیهالسّلام تبیین آموزههای دین در قالب دعا و مناجات بود، امکان مجلس درس و وعظ و سخنرانی وجود نداشت...
۲- جلوگیری از نابودی و مسخ شدن نهضت اباعبدالله علیهالسّلام و زنده نگه داشتن اهداف این نهضت در آن فضای اختناق و خشونت...