جنگنده میگ ۲۹ چقدر می‌تواند در آسمان ایران مانور دهد؟ ارتقاءهای داخلی و بومی در نبرد هوایی + عکس
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، این جنگنده‌ها اکنون به بخش مهمی از دفاع هوایی کشور بدل شده‌اند و حضور آنها در مناطق استراتژیک، مانند شیراز و تبریز، قدرت دفاعی ایران را در آسمان تا حد قابل توجهی افزایش داده است.
وضعیت فعلی و پایگاه‌ها
ایران در حال حاضر ۴۳ فروند میگ‑۲۹ B‑۱۲ در اختیار دارد، که عمدتاً پس از پایان جنگ ایران و عراق خریداری شده‌اند. این جنگنده‌ها در پایگاه‌های هوایی شیراز و تبریز مستقر هستند و به‌طور فعال در آماده‌باش قرار گرفته‌اند
ارتقاءهای داخلی
ایران با انجام تغییرات قابل توجه در زیرساخت‌های الکترونیکی، مأمورتی و تسلیحاتی این هواپیما، توان رزمی آنها را به‌طور چشمگیری افزایش داده است
سوخت‌گیری هوایی
نسخه آموزشی UB با نصب سیستم سوخت‌گیری هوایی آپگرید شده، نخستین نمونه در جهان با این قابلیت در مدل آموزشی
کابین و اویونیک
جایگزینی نمایشگر‌های دیجیتال چندمنظوره و بهبود سامانه‌های ناوبری.
تسلیحات پیشرفته
استفاده از موشک‌های هوا‌به‌هوای R‑۷۳ (برد کوتاه) و R‑۲۷ (برد متوسط)، و همچنین انواع بمب‌های هدایت‌شونده (FAB‑۵۰۰, FAB‑۱۰۰۰) و غلاف S‑۸، S‑۲۴
سیستم هدف‌گیری هدایت‌شونده
تجهیز به سیستم HMS با حسگر روی کلاه خلبان که هدف‌گیری و شلیک دقیق‌تر را امکان‌پذیر می‌سازد
رادار و خطوط شلیک
به‌کارگیری رادار مدل N۰۱۹ با قابلیت ردیابی همزمان تا ۱۰ هدف تا فاصله ۱۰۲ کیلومتر
ایران با انجام تغییرات قابل توجه در زیرساخت‌های الکترونیکی، مأمورتی و تسلیحاتی این هواپیما، توان رزمی آنها را به‌طور چشمگیری افزایش داده است.
ویژگی‌های فنی برجسته
میگ‑۲۹ به‌واسطه موتور‌های RD‑۳۳ توربوفن، قادر است به سرعت بیش از ماخ ۲.۲۵ (حدود ۲۴۰۰ کیلومتر بر ساعت) دست یابد؛ سقف پرواز آن به حدود ۱۸ هزار متر می‌رسد و نرخ اوج‌گیری اولیه‌اش ۳۳۰ متر بر ثانیه است. برد عملیاتی با مخزن خارجی حدود ۲۱۰۰ کیلومتر برآورد شده است
همچنین به توپ ۳۰ میلی‌متری GSh‑۳۰‑۱ با ظرفیت ۱۰۰ گلوله مجهز است و توان حمل ۳٬۵۰۰ کیلوگرم مهمات را داراست.
ایران با نگهداری و ارتقاء ۴۳ میگ‑۲۹ B‑۱۲، نه تنها از یک نیروی هوایی کمکی برخوردار است، بلکه با توسعه زیرساخت الکترونیکی و تسلیحاتی، توانایی مقابله جدی در نبرد‌های هوایی نزدیک را ارتقاء داده است.
پایگاه‌های شیراز و تبریز این جنگنده‌ها را به‌صورت دائمی در حالت آماده‌باش نگه داشته‌اند.
سیستم‌های سوخت‌گیری هوایی، اویونیک پیشرفته، نمایشگرها، رادار N۰۱۹، تجهیز به موشک‌های R‑۷۳/R‑۲۷ و سیستم HMS نشان از سرمایه‌گذاری جدی ایران در حفظ و بهبود قابلیت‌های تاکتیکی این جنگنده‌ها دارد.