ربات جنگی آریا رونمایی شد/ از تسلیح به مسلسل تا قدرت نبرد هوشمنددر موقعیت‌های جنگی

به گزارش خبرنگار امنیت دفاعی خبرگزاری دانشجو ؛ در جریان یک مسابقه تلویزیونی با تم نظامی، ارتش  از جدیدترین دستاورد نظامی خود، ربات جنگی زمینی "آریا" رونمایی کرد. این ربات ۸ چرخ مسلح، با قابلیت‌های پیشرفته آفرود، نشانگر گام بلند ایران در توسعه و عملیاتی‌سازی سیستم‌های بدون سرنشین رزمی است که می‌تواند نقش کلیدی در صحنه نبردهای آینده ایفا کند.

"آریا" که تصاویر آن به تازگی منتشر شده، یک پلتفرم زمینی بدون سرنشین (UGV) است که به طور خاص برای عملیات در محیط‌های دشوار و ناهموار طراحی شده است. بارزترین ویژگی ظاهری آن، سیستم محرکه ۸ چرخ با تایرهای بزرگ و آج‌دار است که توانایی فوق‌العاده‌ای در حرکت در مناطق کوهستانی، بیابانی و خارج از جاده را به آن می‌بخشد. این قابلیت، ربات را برای گشت‌زنی در مرزهای طولانی، عملیات شناسایی در مناطق صعب‌العبور و حتی نفوذ به عمق مواضع دشمن در محیط‌های پیچیده مناسب می‌سازد.

در قلب توان رزمی "آریا"، یک ایستگاه تسلیحاتی کنترل از راه دور (RWS) قرار دارد که به یک تیربار قدرتمند PKT مجهز شده است. تیربار PKT با کالیبر 7.62x54mmR، به دلیل قابلیت اطمینان بالا، قدرت آتش مناسب و فراوانی مهمات در سازمان رزم ایران، انتخابی استراتژیک به شمار می‌رود. این سلاح، "آریا" را قادر می‌سازد تا آتش پشتیبانی موثری را برای نیروهای پیاده فراهم کند، اهداف پیاده و خودروهای سبک را منهدم سازد، و در عملیات‌های سرکوب آتش شرکت کند. وجود حسگرهای پیشرفته دید در روز و شب و سامانه‌های هدف‌گیری دقیق در RWS، به اپراتور امکان می‌دهد تا از فاصله ایمن و با دقت بالا، ماموریت‌های رزمی را به انجام برساند.

ابعاد عملیاتی شدن "آریا"،تغییر رویکرد در میدان نبرد

عملیاتی شدن "آریا" و نمونه‌های مشابه، نشان‌دهنده تغییر رویکرد نزاجا در تاکتیک‌های نوین جنگی است. از ابعاد مختلف می‌توان به تاثیر این ربات در میدان نبرد پرداخت:

1. کاهش ریسک جانی نیروها: مهمترین مزیت، به حداقل رساندن تلفات انسانی در ماموریت‌های پرخطر است. "آریا" می‌تواند به جای سربازان وارد مناطق آلوده به بمب‌های کنار جاده‌ای (IED)، درگیری‌های شهری پرتراکم، یا مناطق تحت پوشش آتش شدید دشمن شود.

2. افزایش پایداری و استقامت عملیاتی: برخلاف انسان‌ها، ربات‌ها از خستگی رنج نمی‌برند و می‌توانند برای مدت زمان طولانی‌تری در عملیات شناسایی، گشت‌زنی یا محافظت از محیط اطراف فعالیت کنند (با توجه به محدودیت‌های منبع تغذیه).

3. بهبود آگاهی محیطی و اطلاعاتی: سنسورها و دوربین‌های روی ربات، دید جامع و لحظه‌ای از صحنه نبرد را به اتاق فرمان منتقل می‌کنند که به فرماندهان در اتخاذ تصمیمات آگاهانه کمک شایانی می‌کند.

4. انعطاف‌پذیری تاکتیکی: "آریا" می‌تواند در نقش‌های متنوعی از جمله شناسایی مسلح، پشتیبانی آتش برای واحدهای ویژه، عملیات پاکسازی، اسکورت کاروان‌ها و حتی دفاع محیطی پایگاه‌ها به کار گرفته شود.

5. جنبه بازدارندگی: توسعه و نمایش چنین سیستم‌هایی، پیامی از توانایی‌های فناورانه و نظامی ایران را به رقبا ارسال می‌کند و می‌تواند دارای ابعاد بازدارندگی استراتژیک باشد.البته ایجاد بعد بازدارنده نیازمند سرمایه گذاری مستمر و ایجاد زیرساخت های تولید انبوه آن در مقیاس صنعتی است.


پیشینه ربات‌های جنگی در نزاجا، از نذیر تا کاراکال

رونمایی از "آریا" در واقع یک نقطه عطف در مسیر توسعه ربات‌های رزمی ارتش ایران نیست، بلکه تکمیل‌کننده مسیری است که نزاجا پیشتر آغاز کرده بود. نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری قابل توجهی در حوزه رباتیک نظامی انجام داده است. پیش از "آریا"، ربات‌های جنگی دیگری نظیر "نذیر" و "کاراکال" نیز عملیاتی شده و توانایی‌های خود را در تمرینات نظامی به نمایش عمومی گذاشته بودند.

ربات نذیر، یک UGV کوچکتر با قابلیت حمل سلاح‌های سبک (مانند مسلسل یا موشک‌انداز) بود که بیشتر بر عملیات شناسایی و پشتیبانی آتش از راه نزدیک تمرکز داشت. ربات کاراکال* نیز در رده‌ای مشابه با نذیر قرار می‌گرفت و بر قابلیت حمل سلاح و جابجایی در مناطق دشوار تاکید می‌کرد.

وجود این ربات‌ها در رده‌های مختلف و با قابلیت‌های گوناگون، نشان از یک برنامه بلندمدت و استراتژیک نزاجا برای یکپارچه‌سازی فناوری رباتیک در ساختار نیروهای زمینی خود دارد. "آریا" با ابعاد بزرگتر، ۸ چرخ و سیستم تسلیحاتی سنگین‌تر، گام بعدی در این تکامل و تنوع‌بخشی به ناوگان رباتیک ارتش ایران محسوب می‌شود و به طور چشمگیری توانایی‌های عملیاتی نزاجا در نبردهای زمینی را ارتقاء خواهد داد.