
راهکارهای جبهه اصلاحات، تاریخ مصرف گذشته است!
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در پی انتشار بیانیهای از سوی جبهه اصلاحات، موسوم به آشتی ملی و ذکرمواردی در این بیانیه تحت عنوان راهکارهایی برای اصلاح ساختار سیاست داخلی و خارجی کشور، گفتگویی داشتیم با محمدطاها میر جلالالدینی، معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر و محمد امین احمدی زاده، دبیرسیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیر کبیر جهت نقد و بررسی بند هایی که در این بیانیه ارائه شده است.
میرجلالالدینی، معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیردر ابتدا با تاکید بر اینکه راهکارهای ارائه شده دراین بیانیه به دور از واقعیت جامعه است گفت: در چند روز گذشته جبهه اصلاحات بیانیهای دادند و ۱۱ راهکار به زعم خودشان پیشنهاد کردند برای عبور از وضعیت فعلی، اما اساساً این بیانیه کاملاً پرت از صحنه سیاسی کشور است و هر کسی آن را بخواند متوجه میشود این بیانیه بیشتر از اینکه بخواهد راهکاری ارائه دهد، مجموعهای از مسائل تاریخمصرفگذشته سیاسی و مفاهیم انتزاعی است که در واقعیت هیچ جایگاهی ندارد.
او ادامه داد: این بیانیه بیش از آنکه بخواهد زنده بودن اصلاحات را نشان دهد، مرگ سیاست در اصلاحات را آشکار کرد؛ نشان داد که نگاه واقعی به صحنه وجود ندارد و فهم سیاسی در این جریان به انزوا رفته و صرفاً تکرار مکررات شده است. اگر دو سال پیش یا حتی دو سال آینده هم چنین بیانیهای صادر میکردند، محتوایش همین بود؛ یک کپیپیست بدون حرف تازه.
میر جلالالدینی با اشاره به وضعیت فعلی کشورهایی چون اوکراین و سوریه و یادآوری تجربهی مذاکرات برجام افزود: این ایدهها شاید در دهه ۸۰ همراهی ایجاد میکرد، اما امروز مردم تجربه دهه ۹۰ را دارند و در دنیایی زندگی میکنند که اوکراین و سوریه را میبینند و دیگر این حرفها جایگاهی ندارد. مگر ما با آمریکا مذاکره نکردیم؟ مگر همین ترامپ از برجام خارج نشد؟ ما در حال مذاکره بودیم که آمریکا میز مذاکره را بمباران کرد. پس راهکار دوباره مذاکره و تکرار همان مسیر شکستخورده چه معنایی دارد؟
وی خاطرنشان کرد: واقعاً درکی از مردم در این بیانیه وجود ندارد. نگاه، نگاه دعوای سیاسی است و مردم جایی در آن ندارند. به جای اینکه به مشکلاتی مثل ناترازیها پرداخته شود، راهکارشان آزادی زندانیهای سیاسی است. این شد راهکار؟ در حالی که مردم در جنگ ۱۲ روزه اخیر اوج انسجام و همراهی را نشان دادند، این بیانیه درست در همین مقطع نسخهای پیچیده که انسجام را به هم میزند.
معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر در بخش دیگری از سخنان خود گفت: یکی از پیشنهادهای بیانیه این بود که داوطلبانه غنیسازی را کنار بگذاریم. کدام عقل سلیم قبل از مذاکره، اهرم فشارش را محدود میکند؟ این نگاه حتی از منظر اصلاحطلبانه هم نگاه مذاکره نیست، نگاه تسلیم است. مشکل آمریکا غنیسازی نیست؛ مشکل استقلال سیاسی ایران است. دعوا از آنجا آغاز میشود که ما گفتیم میخواهیم خودمان برای خودمان تصمیم بگیریم.
وی افزود: اینکه بگوییم برای جلوگیری از جنگ، غنیسازی را صفر کنیم، کاملاً غلط است. باید قوی شویم تا جنگ نشود. یک نوجوان ۱۵ ساله هم این معادله قدرت را بهتر میفهمد. تجربه نشان داده تنها راهحل، مقاومت است؛ ما برای دستیابی به توسعه هم راهی جز مقاومت نداریم. اگر بخواهیم به پیشرفت مطلوب برسیم باید مقاومت کنیم. کدام کشوری با تسلیم شدن پیشرفت کرده است؟ ما تجربه داریم؛ سوریه را دیدیم که حاکمیت فعلییش از ابتدا گفت دعوایی نداریم و حتی دیدار و مذاکره هم کرد، اما باز میبینیم تاسیساتش مورد حمله قرار گرفت و اسرائیل خاکش را هدف قرار داد. کسی که گفت من غلط کردم هم نتیجهاش همین شد. فهم این معادله قدرت مهم است؛ باید قوی باشی تا در منطقه حضور داشته باشی، وگرنه آمریکا عاشق چشم و ابروی تو نیست، آمده تا استقلالت را از بین ببرد.
وی ادامه داد:اگر کسی از خارج از کشور این بیانیه اصلاحات را بخواند، فکر میکند اینها یک حزب مظلوم هستند که هیچ وقت در تاریخ ایران قدرت نداشتهاند و حالا مهربانانه راهکار میدهند. در حالی که بیش از بیست سال، سکان کشور به دست دولت های اصلا طلب بوده است؛ خب چه کار کردند جز شکست؟ روندی که پیش گرفتند جز سختی و بنبست چه آورده است؟
معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر در نقد لحن این بیانیه گفت: این بیانیه جای پیروز و شکستخورده را عوض کرده است. ما با اسرائیل جنگیدیم، بله ضربه دیدیم، اما شکست نخوردیم. حالا تصویری از ایران در این بیانیه مخابره میشود که ایران جنگطلب است؛ در حالی که ما بارها مذاکره کردیم، گفتند دعوا نکنید پذیرفتیم، گفتند حمله نکنید پذیرفتیم، اما باز ما را جنگطلب معرفی میکنند. این بههمزدن نسبتها و جایگاهها خطرناک است.
او افزود: امروز در اوج انسجام ملی هستیم، کسی منکر وجود چالشها نیست، اما اینکه گفته شود اگر موسوی آزاد نشود دچار فروپاشی اجتماعی میشویم، حرف درستی نیست. آیا فروپاشی اجتماعی نتیجه آزاد نکردن کسانی است که کشور را به آشوب کشیدند و توبه هم نکردند؟ این نگاه غلط است. اتفاقاً انسجام اجتماعی زمانی ضربه میخورد که سوءمدیریتها و دعواهای سیاسی جای مسائل اصلی را بگیرد.
میر جلالالدینی در پایان تأکید کرد: مسائل اصلی کشور ناترازیهاست. اگر اصلاحطلبان واقعاً نگران کشورند، به جای این پیشنهادهای بیاساس، بیایند برای حل مشکلات اقتصادی و مدیریتی راهکار بدهند. مسئله مردم حرفهای این بیانیه نیست.