کد خبر:۱۵۳۳۰۵
نشست آسيب شناسي ازدواج دانشجويي - بخش اول
پرفسور باهر: ازدواج دانشجويي بدون دخالت مشاور به شكست منجر ميشود
استاد دانشگاه شهيد بهشتي گفت: دختران و پسران به خصوص در دوره كارشناسي هنوز در شرايط تصميم گيري مستقل نيستند مگر اينكه قبل از جدي شدن علاقهها با دخالت مشاور و خانواده آشنايي آنها به مسير صحيح هدايت شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعي «خبرگزاري دانشجو»، پرفسور حسين باهر در نشست «آسيب شناسي ازدواج دانشجويي» كه در اين خبرگزاري برگزار شد، اظهار داشت: متأسفانه دختران و پسران بعد از اينكه يك دل نه صد دل عاشق يكديگر شدند موضوع را با مشاور و خانواده در ميان ميگذارند و ميخواهند مشاور تنها آنها را براي رسيدن به هدفشان كه همان ازدواج با فرد مورد نظر است راهنمايي كند.
وي با بيان اينكه آشنايي در سنين پايين چندان پاسخگو نيست، گفت: اين ازدواجها در صورتي به موفقيت ميرسد كه يك مشاور زير بم ويژگيهاي دو جوان، خانواده و آينده آنها را بررسي كند.
بنيانگذار مكتب رفتارشناسي در ايران اظهار داشت: دختران در سن زير 25 سال و پسران در سن زير 30 سال معمولا شناختهاي عاطفي، احساسي و غريزي دارند و اگر خانوادهها دخالت نكنند درصد به طلاق ميانجامد.
پروفسور باهر با اشاره به تجربيات خود از آشنايي و علاقه مندي دانشجويان به يكديگر گفت: گاهي اوقات آتش عشق اين دانشجويان آنقدر داغ است كه حتي كلاس درس را هم به خاطر علاقه خود به هم ميريزد.
استاد دانشگاه شهيد بهشتي كه خود يكي از طراحان دانشجويي در اين دانشگاه بود، اظهار داشت: در ابتداي راه اندازي ازدواج دانشجويي قرار بود دانشگاه تسهيلاتي مانند خوابگاه و امکانات اوليه زندگي را در اختيار زوجهای جوان قرار دهد تا دانشجويان در دوران دانشجويي خود با آرامش فكري و روحي لازم در كنار هم زندگي كنند.
وي در ادامه بيان داشت: دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي در دوران دانشجويي با استفاده از نظر مشاور و خانواده با هم آشنا ميشوند و بعد از دوران دانشجويي هم كمك به اشتغال آنها مهمترين اولويت ما مي باشد.
پرفسور باهر نظارت عالي بر اجراي ازدواج دانشجويي را مهمترين عامل تداوم اين نوع ازدواج عنوان و تصريح كرد: اگر اين نظارت عالي به درستي اجرا شود ديگر نيازي به آسيب شناسي اين نوع ازدواج نيست زيرا ازدواج خود به نوعي رسيدن به کمال است و نيازي به آسيب شناسي ندارد.
مخدوش شدن انضباط خانوادگي عامل عدم موفقيت ازدواجها
استاد دانشگاه شهيد بهشتي تأمين حداقل ماديات دختر و پسر از يكي از اركان اوليه هر ازدواجي دانست و گفت: دانشگاه بايد حداقلهای ازدواج مانند يك خوابگاه دانشجويي و امكانات اوليه زندگي را فراهم كند و خانوادهها را هم به قبول مهريه كم و كمك به اشتغال جوانان ترغيب كند.
وي در ادامه بيان داشت: متأسفانه در عصر حاضر استفاده از اينترنت، ماهواره و گرفتن مدارك بياعتبار از دانشگاهها انضباط خانوادگي را مخدوش كرده به طوری كه برخي دختران و پسران با داشتن تحصيلات عالي بدون سواد كافي حاضر به قبول مسئوليتهاي يك زندگي مشترك نيستند.
پروفسور باهر همچنين گفت: مثلا دختري كه مدرك دانشگاهي دارد حاضر نيست وظايف خود در درون خانواده را به درستي انجام دهد و كار كردن در خانه را توهين به خود ميداند و برخی پسران هم حاضر نيستند مسئوليتهاي سنگين يك زندگي مشترك را بپذيرند بنابراين نوعي شكاف ازدواجي در کشور بوجود ميآيد.
استاد دانشگاه شهيد بهشتي با اشاره به وجود 4 نسل در كشور گفت: نسلهاي اول و دوم نسلي آرمانگرا متعهد و معتقد به آيينها بودند در حالي كه متأسفانه برخي جوانان در عصر حاضر ديگر تعهد و آيينمندي نسل گذشته را ندارند و همین امر تشكيل زندگي مشترك براي آنها را دچار مشكل كرده است.
اين بنيانگذار مكتب رفتارشناسي در ايران اظهار داشت: ازدواج به عنوان يك نهاد اجتماعي براي هر موجود زندهاي ضروري است اما ازدواج انساني بايد بر اساس كمال باشد.
پروفسور باهر بر لزوم ايجاد ارتباط مستمر بين دفتر نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاهها به عنوان متولي ازدواج دانشجويي با مراكز مشاوره ازدواج و روانشناسي تأكيد كرد و افزود: با همكاري اين دو نهاد ازدواجهای دانشجويي در مسير صحيح هدايت ميشوند.
وي همچنين گفت: ازدواج دانشجويي امري بسيار مباركي است كه ميتواند پايگاهي براي تسريع ازدواج در بين جوانان تحصيل كرده باشد.
استاد دانشگاه شهيد بهشتي در پايان خاطرنشان كرد: اگر در دوران جديد جوانان نصيحتهاي پدر و مادر خود را به عنوان افراد سنتي كمتر ميپذيرند ميتوان با بهرهگيري از مشاوران راه و رسم صحيح زندگي را به جوانان آموخت.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.