شعرخواني معاون دانشجويي/ جليلي: «روزهاي زندگي» اميدي است براي سينماي ايران/ شيخ‌طادي: اي‌كاش زودتر سراغ دفاع مقدس مي‌رفتم

به گزارش خبرنگار فرهنگي «خبرگزاري دانشجو»، عصر امروز مراسم اكران و نقد فيلم «روزهاي زندگي» با حضور شيخ‌طادي، كارگردان فيلم «روزهاي زندگي»؛ سعدي، تهيه كننده؛ كوروش سليماني، بازيگر؛ وحيد جليلي، مدير مسئول نشريه «راه»؛ ناصر هاشم زاده، منتقد سينما؛ محققي، معاون دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي تهران و نيري، رئيس دانشكده پزشكي دانشگاه تهران در تالار ابن سيناي دانشگاه علوم پزشكي تهران برگزار شد.
 
در ابتداي اين مراسم عوامل فيلم «روزهاي زندگي» و مسئولان دانشگاه علوم پزشكي تهران از خانواده شهيد جواد عزلت كه دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي تهران بوده و در جنگ تحميلي به شهادت رسيده است، تقدير كردند.

 

محققي معاون دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي تهران به روي سن رفت و در حالي كه از ديدن فيلم احساساتي شده بود، يك بيت شعر خواند كه اين شعر اين بود: 

 

من ندانم به نگاه تو چه رازي است نهان         كه من اين راز توان ديدن و گفتن نتوان
 

بعد از اين تقدير مجري مراسم از عوامل فيلم و منتقدان براي نقد دعوت كرد كه حاشيه جالب اين موضوع اين بود كه كوروش سيلماني بازيگر فيلم روزهاي زندگي به سمت مادر شهيد عزلت رفت و با كسب اجازه از مادر اين شهيد به روي سن رفت، كه اين مسئله باعث تشويق بيش از اندازه حضار شد.

 

ابتدا سعيد سعدي، تهيه كننده «روزهاي زندگي» شروع به صحبت كرد و گفت: كار در زمينه دفاع مقدس كاملا سخت مي باشد و كساني كه قرار است از اين فيلم‌ها حمايت كنند، فقط در حد شعار باقي مي مانند و وقتي وارد عمل مي‌شويم كاملا عقب مي‌كشند.

 

وي افزود: كساني كه دوست دارند وارد اين عرصه شوند كاملا تنها هستند و در توليد اين فيلم‌ها با مشكل مواجه مي‌شوند و هيچ كس از ساخت اين فيلم‌ها حمايت نمي‌كنند.

 

تهيه كننده فيلم «روزهاي زندگي» گفت: ما در زمان ساخت اين فيلم ها در زمينه پشتيباني كامل مشكل داريم و با محدوديت‌هايي زياد مواجه هستيم و در نهايت بايد به كاري تن بدهيم و در مسيري قرار بگيرم كه ماحصل كار 60 درصد نيت اوليه مي‌شود.

 

سعدي ادامه داد: نياز است در عرصه دفاع مقدس كه توليد گراني ‌بوده و بازگشت سرمايه آن نيز مانند ساير كارها نيست، بخش‌هاي دولتي وارد شوند و حمايت جدي‌تري صورت گيرد و فقط در حد شعار نباشد.
 
وي در ادامه گفت: دلگرمي ما براي ساخت اين گونه فيلم‌ها مخاطبان هستند، وگرنه هيچ انگيزه‌ ديگري به جز تكليفي كه بر عهده ماست براي ساخت اين گونه آثار نداريم؛ چرا كه مشكلات زيادي براي توليد اين فيلم‌ها به خصوص در بخش هاي مالي ايجاد مي شود.

 

 

بعد از تمام شدن صحبت هاي سعيد سعدي نوبت به شيخ طادي رسيد كه حرفش را با شوخي شروع كرد و گفت: وقتي اين ميزها را روي سن ديدم ياد دادگاه افتادم.

 

وي با اشاره به مضمون فيلمش گفت: خيلي از من سوال مي‌كنند كه چرا سراغ پزشكان رفتم؛ در حالي كه اگر سراغ هر قشري مي‌رفتم اين سوال از من مي شد و اين مسئله به دليل اين مي باشد كه آن قدر در اين زمينه كم كار شده است كه اين سوال‌ها را مي پرسند.

 

وي افزود: جزو تكاليف ماست كه از گذشتگانمان قدرداني كنيم و براي فداكاري‌هايي كه انجام داده اند، كاري بكنيم.

 

كارگردان فيلم «روزهاي زندگي» با بيان اينكه مدت زيادي دغدغه‌ ساخت فيلمي راجع به پزشكان داشتم، گفت: اما هميشه از كنار آن مي‌گذشتم و اين اجازه را به خودم نمي دادم كه وارد اين موضوع بشوم و وقتي ساخت «روزهاي زندگي» را شروع كردم و جلوتر رفتم از خودم خجالت كشيدم كه چرا زودتر به اين موضوع نپرداختم.

 

شيخ طادي افزود: در زمان ساخت اين فيلم متوجه شدم كه چه اتفاق‌هاي زيبايي افتاده است؛ اتفاق هايي كه شايد در روزگار امروزمان وجود نداشته باشد.
 
وي با بيان اينكه اين حوزه پر از حرف است، گفت: دفاع مقدس ما هنوز جاي كار بسيار دارد و كاش زودتر به سراغ اين موضوع مي‌رفتم.

 

كارگردان فيلم «روزهاي زندگي» در خصوص بعضي از صحنه‌هاي فيلم و اينكه بعضي ها مي‌گويند چرا روحيه پزشكان را آن قدر لطيف نشان داديد، گفت: من پزشكان را با اخلاق دانستم و معتقدم كه جنگ احساسات آدم را نمي‌كشد و به هيچ وجه تخيل را وارد فيلمم نكردم.

 

در ادامه نوبت به ناصر هاشم زاده، منتقد رسيد كه مجري مراسم در معرفي اش اشتباه كرد و او را فيلم نامه نويش فيلم روزهاي زندگي معرفي كرد كه بعد از تذكر شيخ طادي حرف خود را درست كرد.

 

 

سينماي ما قابليت‌هاي زيادي دارد؛ اما پتانسيل ما به حد پتانسيل سينماي هاليوود نيست كه بتوانيم بحث جنگ را آن طور كه آنها نشان مي‌دهند، نشان دهيم.

 

وي بيان داشت: ما در سينما به نوع ديگري به مسئله بحث جنگ مي‌پردازيم و اين نوع پرداخت احتياج به حمايت لازم و سرمايه‌گذاري‌هاي زيادي دارد.

 

اين منتقد افزود: بسياري از كساني كه در زمان جنگ بودند و الان خاطراتشان چاپ شده است، قصه‌هاي خيلي خوبي براي فيلم شدن هستند.

 

هاشم‌زاه گفت: اما ما فقط در سينماي دفاع مقدس به كليشه‌ها مي‌پردازيم و همين كليشه ها را نيز ادامه مي‌دهيم؛ ولي در فيلم شيخ طادي ما از اين كليشه ها به دور هستيم و داستاني را روايت مي‌كنيم كه پر از احساس است.

 

وي بيان داشت: ‌خيلي از موارد در مورد جنگ ما ناگفته مانده است كه با فيلم شدن اين خاطرات مي‌شود آن را براي مردم روايت كرد.

 
سليماني: من شرمنده مادران شهدا هستم
 
در ادامه اين مراسم، كوروش سليماني، بازيگر فيلم «روزهاي زندگي» كه بسيار مورد تشويق دانشجويان قرار گرفته بود، گفت: قبل از صحبت كردن در مورد نقشم در فيلم بايد بگوييم من نماينده‌اي از يك تيم بزرگ هستم كه همه آنها براي ساخته شدن اين فيلم بسيار زحمت كشيدند.

 

وي افزود: در مورد نقش پزشك بايد بگوييم طبيعتا مثل اين آدم هم در جامعه وجود دارد؛ پزشكي كه مي ترسد و انساني تك‌بعدي است.

 

اين بازيگر سينما در مورد خاطرات خود در زمان جنگ گفت: من اصالتم كرمانشاهي است و يادم مي‌آيد كه آن زمان مدرسه اي روبروي مدرسه ما بمباران شد و همه بچه‌هاي آن مدرسه شهيد شدند.

 

سليماني افزود: ما وظيفه داريم نسبت به شهدا هميشه اداي دين كنيم؛ زيرا ما شرمنده آنها هستيم و تا عمر داريم بايد خود را مديون خانواده شهدا بدانيم.

 

وي با اشاره به مادر شهيد عزلت كه در مراسم حضور داشت، گفت: من امروز وقتي مي‌خواهم حرف بزنم، تا نگاهم به اين مادر عزيز مي‌افتد تمركزم را از دست مي‌دهم؛ زيرا مي‌دانم كه ايشان درست است كه خوشحال است كه فرزندش را در راه وطن داده اما امروز با ياد پسرش مطمئنا دلگير مي شود.

 

اين بازيگر فيلم «روزهاي زندگي» بيان داشت: من و همه جوانان هم نسل من مديون فداكاري‌هاي اين مادر و مادران شهدا هستيم.

 

سليماني در مورد فيلم‌سازي در زمينه دفاع مقدس گفت: نقطه‌اي كه در مورد جنگ مغفول مانده است، بحث كشاندن جنگ به شهرهاست؛ شهرهاي مرزي ما در زمان جنگ بسيار آسيب‌ ديدند اما هيچ فيلمي با اين مضمون تا به حال نداشته‌ايم.
 

 

در ادامه وحيد جليلي هم صحبت هايش را با اين جمله كه خاك پاي اين مادر شهيد هستم شروع كرد و گفت: فيلم‌هايي مانند «روزهاي زندگي» بيشتر از اينكه به انقلاب خدمت كنند به سينما خدمت مي‌كنند و وقتي فيلمسازان به اين مضامين مي‌پردازند، اگر كارگردان و فيلمساز آدم صادقي باشد، تمام توان خود را به كار مي‌گيرد تا بتواند كار موفقي ارائه دهد.

 

وي اضافه كرد: شيخ طادي از اين جهت فيلمش قابل تقدير است كه راجع به تمام پلان‌هاي آن فكر شده و براي فيلمش زحمت كشيده است و فرم‌هاي فني خوبي را به كار گرفته و ساخت اين فيلم نقطه اميدي مي باشد براي سينماي ايران كه در سال‌هاي آتي بيشتر به اين موضوعات بپردازد.

 

مديرمسئول نشريه «راه» خاطرنشان كرد: اگر كساني مي‌گويند پرداختن به فيلم‌هاي دفاع مقدس سخت است بيش از اينكه به دفاع مقدس ضربه بزنند، به سينماي ايران ضربه مي‌زنند.

 

جليلي يادآور شد: اين فيلم نقطه قابل توجهي در مجموعه سينماي ايران است.

 

وي اضافه كرد: موضع‌گيري فضاي فرهنگي ما -به معناي رسانه و هنر و سينما- در ايران چندان قابل اعتنا نيست؛ چرا كه سينماي ما در وضعيت غيرطبيعي به سر مي‌برد.

 

مديرمسئول نشريه «راه» ادامه داد: اگر ما سينماي طبيعي داشتيم آن قدر مضامين درماتيك مانند ترور شخصيت‌هاي مذهبي، شهيد شدن جوانان، بمباران شهرها و ... وجود دارد كه به راحتي مي توان با ساخت اين آثار سينما را به حالت طبيعي كشورمان بازگرداند.

 

جليلي يادآور شد: ‌اگر ما فقط براي سينما و درام ارزش قائل هستيم چرا به سمت اين مضامين نمي‌رويم؟ سالانه صد فيلم در كشور ساخته مي‌شود كه 95 فيلم آن مخصوص ميدان وليعصر (عج) به بالاست كه اين سينماي ايران نيست.

 

وي با اشاره به اينكه سينماي ايران از لحاظ فني و توان بازيگري جزو هشت كشور جهان است، گفت: ما از لحاظ توان بازيگري قوي هستيم و به لحاظ فني سينما نيز جزو هشت كشور جهان هستيم؛ اما با اين همه امكانات، وضعيت سينماي ايران غيرطبيعي است و اگر وضعيت طبيعي داشته باشد بايد به  سراغ اين مضامين برود كه متأسفانه نمي‌رود.