گروه دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو» - مجید جعفری مقدم؛ عرفه روزی است که خدای سبحان بندگان خود را به عبادت و اطاعت خویش فراخوانده و با پهن کردن خوان لطف و احسانش درهای مغفرت و بخشش را به روی آنان میگشاید.
عرفه روزی است که درهای آسمان به روی زمینیان باز و لبها از تسبیح خداوند سبحان سرشارند؛ روزی که دلهای بیقرار میآیند تا بیپرده و پشیمان از کردهها و ناکردهها، خود را به بیکران رحمت خداوند بسپارند.
امروز روز به خاک افتادن در برابر خدا و نیایش و توجه به معبود است و هر کس به اندازه معرفت و شناختش دست راز و نیاز به سوی او بلند کرده و با مناجات و استغفار و خشوع کامل خود را به درگاه الهی نزدیکتر مینماید، باید از تشنه لب دشت کرب و بلا فراگرفت که چگونه در این روز با اشک دیده و قلب شکسته، معبود خویش، آن که شایسته پرستش و عبادت است را میخواند و با اینکه خود معصوم بود، از او درخواست عفو و بخشش میکرد.
ای خدا مرا به که وامی گذاری؟ به نزدیکان که از من علاقه بُرَند یا به دور و بیگانگان که با من خشونت و نفرت آغازند یا به آنان که مرا ضعیف و ناتوان خواهند در صورتی که تو پروردگار من و مالک امور من هستی؛ به تو از غربت و ذلت خود شکایت میکنم....
خدایا! چقدر به من نزدیکی و چقدر من از تو دورم و تو که به من اینقدر محبتمیکنی، پس چه مرا از تو پنهان نگه داشته؟! کور باد دیدهای که تو را مراقب رفتارهایش نداند و زیانبار باد تجارت بندهای که از محبتت، نصیبی برایش معیننکردهای ...
خداوندا! تویی که پردهها را از دلهای محبان و عاشقانت پس زدی تا جز تو دوستی برنگیرند و جز به سوی تو، دستی دراز نکنند. تو مونس آنان هستی در وقتی که تمامجهانها و عوالم برایشان غریب است و تو راهنمایشان میباشی آنجا که راهها را بر رویشان میگشایی.
عرفه روز دعا و نیایش است؛ دعایی که سلاح انسان به هنگام سختیها و تنگناهاست، هدیهای الهی که پلی است میان آفریدگار و آفریده و عرفه روزی است که دعا در آن، به استجابت نزدیک است؛ همان گونه که امام صادق (ع) فرمودند: «دعا، قرارگاه اجابت است، همان طور که ابر، قرارگاه باران است.»
سخت ترین روز برای شیطان روز عرفه است
عرفه سختترین روز برای شیطان و عید برای مؤمنین است؛ روزی که خداوند، بندگان خویش را به عبادت و فرمانبرداری از خود فراخوانده و سفره بخشش و احسان خویش را بر زمین گسترده است و شیطان، در این روز، خوار و کوچک شمرده میشود.
امام صادق علیه السلام فرمودند: «مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ اِلی قابِلٍ اِلاَّ اَنْ یَشْهَدَ عَرَفَةَ؛ کسی که در ماه رمضان بخشیده نشود، تا سال آینده بخشیده نمی شود، مگر اینکه روز عرفه را درک کند.» پس اگر کسی در ماه رمضان بخشیده نشد و یا این توفیق را پیدا نکرد که خود را در معرض مغفرت الهی قرار دهد، روز عرفه آن قدر عظمت دارد که بتواند جبران ماه رمضان بنماید.
شیخ عباس قمی نیز نقل کرده که امام زین العابدین(ع) در روز عرفه صدای سائلی را شنید که از مردم درخواست کمک می کرد، حضرت خطاب به او فرمودند: « وای بر تو! در این روز از غیر خدا سؤال و طلب کمک می کنی، حال آنکه در این روز برای بچّه هایی که در شکم مادر هستند نیز امید فضل خدا می رود که آنها سعید گردند!»
امام سجاد(ع) درباره معرفی روز عرفه می فرمایند: «اللّهُمَّ وَهذا یَوْمُ عَرَفَةَ یَوْمٌ شَرَّفْتَهُ وَکرَّمْتَهُ وَعَظَّمْتَهُ نَشَرْتَ فِیهِ رَحْمَتَکَ وَمَنَنْتَ فِیهِ بِعَفْوِکَ وَاَجْزَلْتَ فِیهِ عَطِیَّتَکَ وَتَفَضَّلْتَ بِهِ عَلی عِبادِکَ؛ خدایا! این روز عرفه روزی است که تو به او شرافت و کرامت و عظمت بخشیدی و رحمتت را در این روز گستراندی و به عفو و بخششت [بر خلق] منت گذاردی و عطایت را بسیار عظیم گردانیدی و به خاطر این روز بر بندگانت تفضل نمودی.»
روز عرفه اوج روزهایی است که در آن دعا و نیایش از موقعیت ویژه و خاصی برخوردار است، پس در این روز بسیار دعا کنید که دعا محکمترین ارتباط با خدا و شفای هر دردی برای انسان است و به فرموده پیامبر گرامی اسلام(ص) قضا (تقدیرات الهی) را جز دعا چیزی رد نمیکند.