آیا «رویای گنجشک ها» رویای هنر در خدمت به یتیمان را عینیت بخشیده؟

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ سریال رویای گنجشک ها با مضمون اجتماعی و در قالب سریال حدود یک ماه است که هر شب به غیر از آخر هفته مهمان خانه های مردم است.کارگردانی این سریال توسط راما قویدل صورت گرفته است که تا کنون تجربه ساخت مجموعه هایی چون  «شب می گذرد»، «گمشده»، «یک لحظه دیرتر»، قسمت هایی از «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» و ... را در کارنامه ی کاری خود ثبت کرده است.

این اثر از بازیگران توانمند و محبوبی همچون علی نصیریان، آزیتا حاجیان، کوروش تهامی، مهسا کرامتی، گلاره عباسی،سام درخشانی بهره گرفته است.

هرچند که بازیگران محبوب و سرشناسی در سریال رویای گنجشک ها به ایفای نقش پرداخته اند اما با توجه به ساختار ساده و بی آلایش فیلم که در روستاهای شمالی کشور تصویر برداری شده است باید بررسی کرد که آیا فیلم توانسته رسالت هنری خود را در انتقال پیام به مخاطب با موفقیت به انجام برساند یاخیر؟

محور اصلی داستان فیلم درباره بچه های یتیم و بد سرپرستی است که در یک پرورشگاه زندگی می کنند و بنا بر دلایلی محل سکنی خود را از دست می دهند و طی حوادثی با پیرمردی روستایی(علی نصیریان) آشنا می شوند که خانه خود را به نفع ایتام وقف می کند.

آیا «رویای گنجشک ها» در بارور کردن اندیشه نیکوکاری در مخاطب موفق بوده است؟

با توجه به این که یکی از اصلی ترین رسالت های هنر را خلق یک تفکر و یا ایجاد یک بینش جدید را در مخاطب می توان تعریف کرد می توان به این سؤال پاسخ داد که آیا سریال رویای گنجشک ها در زمینه نیکوکاری و کمک به ایتام توانسته تفکری را در مخاطب بارور سازد یا خیر؟

یکی از ویژگی های سریال رؤیای گنجشک ها را که سبب قوت و ارتباط گیری عمیق و زیر پوستی با مخاطب می شود را می توان در زبان برهنه ای دانست که در بیان ابراز احساسات کودکان یتیم و نوع نگاه آنان به دنیای واقعی دارد. هرچند تلخی این زبان برهنه با نشان دادن معصومیت و شادی های کودکانه اندکی تعدیل می شود اما گزندگی واقعیت را از دید بیننده پنهان نمی کند. تلخی و گزندگی این واقعیت که پسر بچه 6 ساله فیلم(توکا) منتظر و امیدوار است خانمی که به آسایشگاه مراجعه کرده مادر وی باشد.

فیلم حاوی مضامین نیکوکارانه است که مخاطب را به یتیم نوازی و مهربانی با کودکان ضعیف تشویق می کند داستان پردازی در این سریال از قوتی برخوردار است که باعث می شود زبان سریال به سمت پند و اندرز و نصیحت کشانده نشود.

پرهیز از سفید نمایی افراطی

در حقیقت داستان فیلم با به تصویر کشیدن آدم خوب ها و بد ها به بیننده این اختیار را می دهد که به سمت نیکی گرایش پیدا کند نکته قابل تامل در به تصویر کشیدن شخصیت های مثبت و منفی این است که از سیاه نمایی و سفید نمایی افراطی پرهیز شده است.

به عنوان نمونه می توان نقش آزیتا حاجیان به عنوان مددکار اجتماعی اشاره کرد وی با این که با تمام توان درصدد پیگیری امورات کودکان پرورشگاه است از سوی خانواده به علت بی توجهی و کم دقتی در انجام وظایف همسری و مادری مورد اعتراض قرار می گیرد.

همچنین ماجراهای جانبی و موازی که همراه با متن داستان جلو می آیند زمینه ای مناسب را برای برخی از آموزش های جزیی اما اساسی در زمینه خانواده فراهم می کند. راما قویدل در سکانس هایی که مربوط به خانواده خانم مددکار(آزیتا حاجیان) است به خوبی توانسته نقش گفتگو و صحبت های دوستانه را در حل مشکلات خانوادگی یاد آوری و آموزش دهد. فیلم در این قسمت دچار شتاب زدگی نیست بلکه با متانتی که دارد از گفتگوهای خانوادگی تنها در حد یک راه حل استفاده می کند و از آن به عنوان اکسیری معجزه آسا نام نمی برد و مشکلات خانواده حتی پس از گفت و گوهای دوستانه پابرجاست و این داستان را به زندگی واقعی و باور پذیری مخاطب نزدیک می کند. 

در کل سریال رویای گنجشک ها را می توان تولیدی موفق دانست که در به بلوغ رساندن احساسات مخاطب در روابط انسانی گامی جدی برداشته است. سریالی که موفق شد تا عواطف انسانی را نسبت به یتیمان جهت دهد و حساسیت های انسانی را در مخاطب بر انگیزد.

هرچند رویای گنجشک ها ساختاری ساده داشت اما می توان از آن به عنوان معدود تولیداتی نام برد که بر دل مخاطب می نشیند و رسالت خود را در ایجاد حس هم دلی و مهربانی نسبت به کودکان یتیم به خوبی ایفا می کند.