یازده نویسنده برتر انقلاب اسلامی

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ به بهانه هفته کتاب بر آن شدیم تا چند چهره برتر نویسندگی انقلاب اسلامی را معرفی کنیم؛ بعد از جستجو زیاد بالاخره به یازده اسم رسیدیم؛ مطمئنا نام های دیگری هم در این حوزه وجود دارند که در این گزارش نتوانستیم به آنها بپردازیم.

متن ذیل بیوگرافی این یازده نویسنده است که توسط «خبرگزاری دانشجو» معرفی می شود:

علی موذنی

على مؤذنى متولد 1337 و فارغ التحصیل ادبیات نمایشی است و از جمله هنرمندانی است که در چند عرصه داستان کوتاه، رمان، داستان بلند، نمایشنامه و فیلمنامه قلم می‌زند و در حوزه ساخت فیلم نیز فعالیت دارد.

موذنی در حوزه ادبیات دفاع مقدس نیز رویکردى خاص نسبت به مسائل دارد و از جمله آثارش که اغلب با اقبال منتقدان و مخاطبان روبرو شده و جوایزی را نیز از آن خود کرده‌اند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

رمان «ظهور»، رمان برگزیده در سال 1378

کتاب «چهار فصل» ، شامل سه داستان بلند

کتاب «سفر ششم»

«ملاقات در شب آفتابی»، برنده جایزه کتاب سال 1376

«دلاویزتر از سبز»، یکی از برترین داستان‌های شناخته شده در مراسم «20سال داستان نویسى»

«ارتباط ایرانی»، رمان تحسین شده از طرف شوراى نویسندگان روسیه

رضا امیرخانی

شاید کمتر کسی باشد که اسم رضا امیرخانی به گوشش نخورده باشد؛ کسی که رمان «من او» یش حسابی گل کرد و سبکی جدید در رمان نویسی ایجاد کرد.

امیرخانی در سال 1352 در تهران متولد شد و فارغ التحصیل مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی شریف است.

وی مدتی سردبیری سایت «لوح» ارگان نویسندگان ادبیات پایداری را بر عهده داشت  و از سال 1384 تا 1386 رئیس هیئت مدیره انجمن قلم ایران بود.

«اِرمیا» نام اولین کتاب امیرخانی است که در سال 1374 منتشر شد و جایزه 20 سال ادبیات داستانی ایران را از آن خود کرد.

از آثار دیگر امیرخانی می توان به داستان‌های کوتاه «ناصرِ ارمنی»اشاره کرد.

رمان «من او» سومین اثر او است که در سال 1378 منتشر و برخی آن را بهترین کتاب این نویسنده می‌دانند.

«ازبه» چهارمین اثر این نویسنده می‌باشد که در سال 1380 چاپ شد و در آن به بیان گوشه‌ای از سختی‌های زندگی در دوران جنگ و بعد از آن پرداخته ‌است.

آثار بعدی امیرخانی عبارتند از: «سفرنامه داستان سیستان»، «نشت نشا»، «بیوتن»، «جانستان کابلستان» و «قیدار» که  آخرین رمان امیرخانی است.

محمدرضا بایرامی

محمدرضا بایرامی در سال 1340 در روستای لاطران در دامنه کوه سبلان استان اردبیل به دنیا آمد و با کتاب «کوه مرا صدا زد» از قصه‌های ساوالان توانست جایزه خرس طلایی و جایزه کبرای آبی سوئیس و نیز جایزه کتاب سال سوئیس را از آن خود کند.

کتاب «کوه مرا صدا می زند» توسط خانم یوتا همیل رایش به آلمانی ترجمه شده ‌است.

بایرامی یکی از بهترین داستان نویسان کودک و نوجوان 20 سال اخیر می باشد و در حال حاضر رئیس خانه داستان ایران است.

احمد دهقان

احمد دهقان در سال ۱۳۴۵ در کرج متولد شد. سال ۱۳۶۸ وارد دانشگاه شد و در رشته مهندسی برق تحصیل کرد. سپس در رشته علوم اجتماعی ادامه تحصیل داد اما در نهایت با مدرک فوق لیسانس در رشته مردم شناسی فارغ التحصیل شد.
او مقالاتی نیز در زمینه رشته تحصیلی خود و همچنین مباحث نظری خاطره نگاری، به ویژه خاطره نویسی در جنگ ایران و عراق، نوشته‌است.

دهقان سال‌هاست به عنوان کارشناس ادبی در مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری فعالیت می‌کند.
وی داستان‌های متعددی در زمینه جنگ ایران و عراق نوشته‌است.
 

آثار داستانی

    مأموریت تمام
    لحظه‌های اضطراب
    روزهای آخر
    ستاره‌های شلمچه
    سفر به گرای ۲۷۰ درجه، ۱۳۷۵
    گردان چهار نفره، ۱۳۷۵
    هجوم، ۱۳۷۸
    من قاتل پسرتان هستم، ۱۳۸۳
    دشت بان، ۱۳۸۸
    پرسه در خاک غریبه، ۱۳۸۸

جوایز ادبی

    جایزه جشنواره بیست سال ادبیات داستانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای نوشتن رمان سفر به گرای ۲۷۰ درجه
    جایزه بیست سال ادبیات پایداری برای رمان سفر به گرای ۲۷۰ درجه
 

 محمدرضا سرشار 

محمدرضا سرشار در سال 1332 در کازرون متولد شد و پس از اخذ مدرک دیپلم و طی دورهٔ سربازی در سال 1354، در رشتهٔ مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران مشغول به تحصیل شد، اما به خاطر علاقه‌ای که به نویسندگی داشت موجب شد تا وارد عرصهٔ هنر شود.

نخستین اثر سرشار در سال 1352، در یکی از مجلات هفتگی ادبی و اولین کتابش در سال 1355 به چاپ رسید.

در مجموع، چهار عنوان کتاب و چند داستان کوتاه از سرشار، در دوران پیش از انقلاب منتشر شد.

سرشار فعالیت سیاسی در دوران سلطنت پهلوی را با داستان‌های خود پی می‌گرفت و در دوران پس از پیروزی انقلاب یعنی از سال 1357 تا سال 1385 عنوان کتاب دیگر از وی، در قالب داستان، پژوهش، نقد و مباحث نظری ادبی، به شکل تالیف یا ترجمه، برای کودکان و نوجوانان و بزرگسالان منتشر شد.

سرشار تاکنون، دست کم 26 جایزه را در سطح کشور به دست آورده و برخی از آثار وی در داخل و خارج کشور به زبان های انگلیسی و اردو ترجمه شده‌ است.

نشریه بین المللی who is who، در سال 1373 نام وی را بعنوان یکی از مشاهیر فرهنگ ایران به ثبت رساند.

مرتضی سرهنگی 

مرتضی سرهنگی، نویسنده و پژوهشگر ادبیات پایداری، دوازدهم آذر ماه 1332 در یکی از محله‌های قدیمی خانی‌آباد تهران دیده به جهان گشود.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا سال 1367 در روزنامه جمهوری اسلامی مشغول به کار بود و گزارش‌ها، مصاحبه‌ها و نوشته‌های زیادی از او در این روزنامه به چاپ رسیدند.

پس از پایان جنگ در تیرماه سال 1367، همراه هدایت‌الله بهبودی به حوزه هنری رفت و دفتر ادبیات و هنر مقاومت را راه‌اندازی کردند. فعالیت این دفتر که کارش گردآوری و تدوین خاطرات و آثار ادبی دوران دفاع مقدس است، تاکنون ادامه دارد وبیش از 580 عنوان کتاب در کارنامه نشر خود دارد.

مرتضی سرهنگی با راه‌اندازی دوهفته نامه کمان ـ نشریه تخصصی ادبیات پایداری ـ سردبیری آن را بر عهده داشت. این نشریه که در طول عمر هشت‌ساله‌اش به 200 شماره رسید، با مدیرمسوولی و صاحب‌ امتیازی هدایت‌الله بهبودی منتشر می‌شد.

سرهنگی، هم‌اکنون مدیریت دفتر ادبیات و هنر مقاومت و مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ و ادب پایداری را برعهده دارد.

از مهم‌ترین فعالیت‌هایش می‌توان به کارشناسی و نظارت بر آثار منتشره شده دفتر ادبیات و هنر مقاومت، کارشناسی و نظارت بر کتاب‌های کنگره بزرگداشت شهدای استان‌های کرمان و سیستان و بلوچستان، داوری در جشنواره‌های انتخاب کتاب برتر دفاع مقدس، سردبیری 5 شماره نشریه کتاب مقاومت و 200 شماره نشریه کمان و کارشناسی و داوری فیلم‌ها و فیلمنامه‌های جنگ در برخی جشنواره‌ها اشاره کرد.

برخی از کتاب هایی که از این نویسنده منتشر شده اند به شرح زیر است:

ـ اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی (جلد 1)، سفر به قله‌ها (پنج گزارش جنگی)، اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی (جلد 2)، اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی (جلد 3 ـ 5)، ده روز محاصره (خاطرات یک افسر عراقی)، خانه کوچک، زندگی بزرگ، خرمشهر، خانه‌ رو به آفتاب، محرم در اسارت (گزیده خاطرات آزادگان)، حرف ما (گزیده سرمقاله‌های کمان)، همه چیز درباره جنگ و ...

سید مهدی شجاعی

سیدمهدی شجاعی در شهریور ماه سال ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. در سال ۱۳۵۶ پس از گرفتن دیپلم ریاضی، به دانشکده هنرهای دراماتیک وارد شد و در رشته ادبیات دراماتیک به ادامه تحصیل پرداخت. هم‌زمان، به دانشکده حقوق دانشگاه تهران رفت و پس از چند سال تحصیل در رشته علوم سیاسی، پیش از اخذ مدرک کارشناسی، آن‌را رها کرد و به‌طور جدی کار نوشتن را در قالب‌های مختلف ادبی ادامه داد.

حدود هشت سال مسؤولیت صفحه‌های فرهنگی و هنری روزنامهٔ جمهوری اسلامی و سردبیری ماهنامهٔ صحیفه را به عهده داشت. سال‌های متمادی مسؤولیت سردبیری مجله رشد جوان را برعهده داشت و هم‌زمان در سمت مدیر انتشارات برگ به انتشار حدود ۳۰۰ کتاب از نویسندگان و هنرمندان و محققان کشور همت گماشت.

اگرچه رشته تحصیلی‌اش ادبیات نمایشی بوده و چند نمایش‌نامه هم به دست چاپ سپرده، اما بیش‌تر بر روی داستان‌نویسی متمرکز شده و مجموعه‌هایی از داستان‌های کوتاه و بلند مانند «سانتاماریا» و «غیر قابل چاپ» را منتشر کرده است.

از دیگر آثار هنری سید مهدی شجاعی، قطعه‌های ادبی اوست که در قالب چند کتاب به بازار نشر روانه شده‌اند.

فیلم‌نامه‌های «بدوک» ، «دیروز بارانی» و «پدر» کارهای سینمایی مشترک او با مجید مجیدی هستند و فیلم‌نامه «چشم خفاش» و «قلعه دبا» کارهای سینمایی مشترک او با بهزاد بهزادپور. از دیگر فیلم‌نامه‌های سیدمهدی شجاعی، می توان به «کمین» و «آخرین آبادی» اشاره کرد که توسط کانون پرورش فکری کودکان ساخته شده‌اند.

هم‌چنین کتاب‌های «کشتی پهلو گرفته» ، «پدر، عشق و پسر» ، «آفتاب در حجاب» ، «از دیار حبیب» ، «شکوای سبز» ، «خدا کند تو بیایی» و «دست دعا، چشم امید» حاصل تجربه‌های او در زمینه ادبیات مذهبی هستند.

ادبیات کودک و نوجوان بخش دیگری از فعالیت‌های ادبی جدی و مستمر سیدمهدی شجاعی به‌شمار می‌رود. او در این زمینه تاکنون به تالیف و ترجمه بیش از ۱۰۰ کتاب مبادرت ورزیده است.

او از حدود سه سال پیش به راه‌اندازی انتشارات کتاب نیستان اقدام کرده است. می‌گوید انگیزه‌اش از راه‌اندازی این مرکز انتشارات این بوده که بهترین آثار نویسندگان و شاعران معاصر خود را در قالب آلبومی چاپ و منتشر کند. اکنون بیش از ۲۰۰ جلد از این مجموعه اعم از شعر، داستان، نمایش‌نامه و نثر ادبی - با عنوان گزیده ادبیات معاصر - منتشر شده و پیش‌بینی می‌شود که تعداد این مجموعه، در آینده‌ای نزدیک به ۲۵۰ عنوان برسد.

آخرین اثر او در هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب ، «آیینه‌زار» نام دارد که چند تابلوی نمایشی است.

وی هم‌چنین فیلمنامه سینمایی «مسافر کربلا» را به سفارش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نوشته و داستان بلند «طوفانی دیگری در راه است» را به چاپ رسانده‌است.
 

 حبیب احمدزاده

حبیب احمدزاده در ۲۷ مهرماه سال ۱۳۴۳ در آبادان متولد شد. پدرش که اهل دلوار در شهرستان تنگستان در استان بوشهر است، در آستانه جنگ جهانی دوم به آبادان مهاجرت کرد. احمدزاده فارغ التحصیل کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی از دانشگاه هنر تهران و دکترای پژوهش هنر در دانشگاه تربیت مدرس است. او از جمله فعالان در عرصه ادبیات و هنر پایداری بوده و تا کنون دو کتاب و چندین فیلمنامه در این زمینه نگاشته‌است.

فعالیت‌های ادبی

داستانهای شهر جنگی

شطرنج با ماشین قیامت

فعالیت‌های سینمایی
فیلمنامه‌نویس

    آنکه دریا می‌رود (آرش معیریان)، اتوبوس شب (کیومرث پوراحمد)، گفتگو با سایه (خسرو سینایی) به همراه خسرو سینایی، روایت سه گانه: اپیزود اول (پرویز شیخ‌طادی)، به همراه پرویز شیخ‌طادی، روایت سه گانه: اپیزود دوم (عبدالحسن برزیده)، به همراه عبدالحسن برزیده، آژانس شیشه‌ای (ابراهیم حاتمی‌کیا)، مشاور فیلمنامه، آخرین تیر آرش (مستند)، موج زنده (مستند) و ...

جوایز و افتخارات

جایزه سوم مسابقه ادبی «Writingforge»، برای داستان کوتاه نامه‌ای به خانوادۀ سعد، نوامبر ۲۰۱۰
جایزه بهترین فیلمنامه برای فیلمنامه اتوبوس شب، به همراه کیومرث پوراحمد، جشن سینمای ایران، ۱۳۸۶
برنده جایزه رمان برگزیده از جشنواره ادبی اصفهان برای کتاب شظرنج با ماشین قیامت(۱۳۸۵)
برنده جایزه شهید غنی‌پور در بخش داستان و رمان دفاع مقدس برای کتاب شظرنج با ماشین قیامت(۱۳۸۴)
جایزه بهترین تهیه‌کنندگی فیلم مستند به نوشین خدامی(تهیه‌کننده آخرین تیر آرش)، جشنواره شهید آوینی، ۱۳۸۲
جایزه بهترین تهیه‌کنندگی فیلم مستند به نوشین خدامی (تهیه‌کننده آخرین تیر آرش)، جشن سینمای ایران، ۱۳۸۲
برنده جایزه برترین کتب بیست سال داستان نویسی دفاع مقدس برای کتاب داستان‌های شهر جنگی (۱۳۷۹)
برنده جایزه بهترین کتاب داستان کوتاه دفاع مقدس برای کتاب داستان‌های شهر جنگی (۱۳۷۸)

سایر فعالیت‌ها

در زمان حملۀ اسرائیل به شهر غزه و محاصرۀ آن، احمدزاده ترجمۀ انگلیسی یکی از داستان‌های مجموعۀ داستان‌های شهر جنگی، به نام پر عقاب را برای «بسیاری از صلح دوستان و نظریه‌پردازان جهان» ارسال کرد. این داستان دربارۀ محاصرۀ شهر آبادان در زمان جنگ ایران و عراق است. نوام چامسکی، در ای میلی به احمدزاده «تیزهوشی نویسنده را نیز به علت ارسال به موقع آن در چنین روزهای دردناکی مورد ستایش قرار داده است.»

حبیب احمدزاده به همراه کیومرث پوراحمد، پرویز پرستویی، مرتضی سرهنگی و سعید سیاح طاهری، از بانیان اولیۀ جشنی به نام کشتی دوستی بودند که ۲ مهر ۱۳۸۹، در سی‌امین سالگرد جنگ ایران و عراق، با کمک هنرمندان سینمای ایران و مردم شهرهای آبادان و خرمشهر، با شرکت کودکان عراقی شهرهای بصره و فاو و کودکان ایرانی بر روی کشتی دوستی در رودخانه مرزی اروند (حد فاصل این چهار شهر و بهانه اصلی شروع جنگ توسط صدام) برگزار شد. این مراسم را مجری برنامه‌های کودک تلویزیون ایران عمو پورنگ اجرا کرد و گزارش آن از تلویزیون های ایران و عراق پخش شد.[

مقالات و نامه‌ها

مقاله چه کسی محمد مسعود را کشت: درباره زندگی و مرگ محمد مسعود، روزنامه‌نگار جنجالی دهه ۴۰ میلادی.
مقاله راه گرفتن تروریست ها این است ونه تسخیر و تخریب بی نتیجه دو کشورکه ابراز نظر چامسکی را در پی داشت.
احمدزاده نامه ای به کاپیتان ویل راجرز، فرمانده مسبب سرنگونی هواپیمای مسافربری ایران نوشت. این نامه به همراه پاسخ چند نظامی آمریکایی در چاپ‌های جدیدتر کتاب داستان‌های شهر جنگی آمده است.

یوسفعلی میرشکاک

یوسفعلی میرشکاک متولد  ۱۳۳۸ در شوش دانیال شاعر، نویسنده، طنزپرداز و منتقد.

یوسفعلی میرشکاک نامی است که به‌محض شنیدن آن، چهره‌های متنوعی از یک حضور مستمر، یک حنجره معترض و شاید یک زخم مزمن را به‌یاد می‌آورد.

او در سی سال اخیر شعر گفته است، نقد ادبی نوشته است، طنز پرداخته است، یادداشت‌های سیاسی، مقالات و مقولات فکری- فلسفی و... نوشته اما در همه اینها «یوسفعلی میرشکاک» بوده است، با مهر و امضای شخصی و اسلوب منحصر به‌فرد و نگاه ویژه خودش.

اینها مایه تحسین اوست اما برای آنهاکه دردشان «کلمه» و دغدغه‌های «شعر» است، این، مایه تأسف است. این تغییر میزانسن‌ها، باعث درمحاق رفتن شخصیت کم‌نظیر او به‌عنوان یک شاعر معاصر است.

از میرشکاک آثار زیادی در زمینه‌های گوناگون منتشر شده است.

زخم بی‌بهبود، دیپلمات‌نامه، پوریای ولی، نامه‌ای به رئیس جمهور آینده، سنت؛ مدرنیته؛ هویت، تکنیک قارعه، القارعه، سیاست زدگی، رخنه در تکنیک، نسبت ما و تجدد، ایمان و تکنولوژی، مومنان در آخرالزمان، آخرالزمان و نیست انگاری، ویژگی‌های آخرالزمان، منتظران و حقیقت انتظار، ایرانیان و موعدگرایی، برده صاحب‌عنوان، مذهب قیاس، انسان آزاد، نوشتن در اوج بحران، تصوف تقویمی، تصوّف تاریخی و ...
 

امیرحسین فردی

امیرحسین فردی ،متولد پنجم مهرماه ١٣٢٨، در روستای «قره تپه» واقع در دامنه جنوبی کوه سبلان است. بخشهایی از دوران کودکی و نوجوانی خود را در دامنه‌های سرسبز سبلان سپری کرده است. سالهای طلایی‌ای که هنوز هم برای او یادآور روزهای باشکوه زندگی در دل طبیعت است.

حضور فعال در عرصه‌‌های اجرایی حوزه ادبیات ـ به خصوص ادبیات داستانی ـ در این سالها. از او چهره‌ای سختکوش و مقاوم ساخته است.

در کارنامه فعالیتهای اجرایی امیرحسین فردی ، می‌توان به چند بار داوری برای کتاب سال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور، جشنواره ادبیات داستانی بسیج، جشنواره راهیان نور، انجمن قلم ایران، جشنواره قصه‌های قرآنی و ... اشاره کرد.

وی همچنین از مؤسسین کتابخانه مسجد جوادالائمه(ع) در سال 1355و تشکیل شورای نویسندگان آن مسجد است.

در حوزه مسئولیتهای اجرایی وی هم، می‌توان به عضویت در حوزه اندیشه و هنر اسلامی(حوزه هنری)، سردبیری و مدیر مسئولی«کیهان بچه‌ها» (به مدت 30 سال)ـ این مسئولیت همچنان ادامه داردـ مؤسس و مدیر مسئول کیهان علمی،عضویت در شورای داستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، عضویت در شورای داستان بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، مسئولیت جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور، مسئولیت شورای ادبیات داستانی نیروی مقاومت بسیج، مدیریت کارگاه قصه و رمان، دبیر جشنواره داستان انقلاب و مدیر دفتر آفرینش های ادبی حوزه هنری، اشاره کرد.

از میان آثار قابل توجه فردی، می‌توان به «آشیانه درمه»،«سیاه چمن»،«یک دنیا پروانه»، «اسماعیل» و «کوچک جنگلی» اشاره کرد.

هدایت الله بهبودی

بهبودی کلهری 29 اردیبهشت 1339 در تبریز به دنیا آمد و در سال 1343 همراه خانواده از تبریز راهی تهران شد. وی در سال 1371 در مقطع کارشناسی در رشته تاریخ از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. با آغاز جنگ تحمیلی بهبودی در مقام خبرنگار به فعالیت پرداخت. پیش از آن در واحد امور خارجه‌ی دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی اشتغال داشت. او در سال 1362 خبرنگار روزنامه تهران تایمز شد و سه سال بعد (1365) به دفتر روزنامه‌ی جمهوری اسلامی‌ رفت و مسئول صفحه‌ی «جبهه و جنگ» شد.

بهبودی سرانجام در پاییز سال 1367، همراه مرتضی سرهنگی، به حوزه‌ی‌هنری رفت و این دو دفتر "ادبیات و هنر مقاومت" را تأسیس کردند. بهبودی مدتی نیز سردبیر سرویس فرهنگی روزنامه ایران (سال اول تأسیس) بود. پس از پنج سال بهبودی از دفتر "ادبیات و هنر مقاومت" جدا شد و در سال 1372 دفتر "ادبیات انقلاب اسلامی" ‌را در حوزه‌ی‌هنری تأسیس کرد. بهبودی در زمستان 1382 سردبیر فصلنامه‌ی مطالعات تاریخی شد و تاکنون (1389) سردبیری این فصلنامه را به عهده دارد.

مهم‌ترین فعالیت‌های بهبودی تاکنون مدیریت دفتر ادبیات انقلاب اسلامی‌حوزه‌ی‌هنری، داوری در جشنواره‌های مطبوعات و انتخاب کتاب برتر دفاع مقدس، صاحب امتیازی و مدیرمسئولی 200 شماره‌ی دوهفته نامه‌ی ادب و هنر پایداری کمان و سردبیری فصلنامه تخصصی مطالعات تاریخی، عضویت در شورای علمی گروه "ادبیات انقلاب اسلامی" فرهنگستان ادب و زبان فارسی و عضویت در هیئت مدیره و شورای تولید انتشارات سوره‌ی مهر بوده است.

هدایت‌الله بهبودی در طول سه دهه فعالیت فرهنگی افتخاراتی به دست آورده است. او در تابستان 1367 برگزیده‌ی مجتمع "هنر و ادبیات دفاع مقدس" شد و لوح زرین، دیپلم افتخار و مدال ‌یادبود خود را از دست آیت‌الله خامنه‌ای (رئیس‌جمهور وقت) در تالار رودکی دریافت کرد. بهبودی در جشنواره‌های‌ چهارم (بخش دفاع مقدس)، پنجم (نقد فرهنگی، ستون اول)، هشتم (در رشته یادداشت) و نهم (در رشته‌ی سرمقاله مطبوعات)برنده شد. او جایزه‌ی شهید آوینی را نیز کسب کرد و در جشنواره ربع قرن کتاب دفاع مقدس در حوزه‌های مطبوعات، پژوهش و نشر کتاب دفاع مقدس برگزیده و از او تجلیل شده است.همچنین در سی‌امین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی‌،در سال 1387،به منزله‌ی هنرمند برجسته سی سال تاریخ انقلاب اسلامی، از سوی حوزه‌‌ی هنری معرفی و از او تجلیل شد.

آثار:
سفر به قله‌ها (پنج گزارش جنگی)[مشترک] ،تهران، انتشارات برگ ، 1367.

یادهای زلال [مشترک] ، تهران، دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری ، 1369.

پا به پای باران (دو گزارش از خرمشهر)[مشترک]، تهران، دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری ، 1369.

سفر به قبله (یادداشت‌های حج 1370) ، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری ، 1370.

سفر به روسیه ،تهران، نشر حدیث ، 1373.

شهید صدوقی ، هدایت‌الله بهبودی ، تهران، انتشارات مدرسه ، 1377

خرمشهر، کو جهان‌آرا (گفت‌وگو با صغرا اکبرنژاد، همسر شهید سیدمحمد جهان‌آرا)[مشترک] ، تهران، کمان، 1379.

سفر بر مدار مهتاب (گفت‌وگو با کبرا سیل‌سه‌پور، همسر شهید سیدعلی اندرزگو) [مشترک]، تهران، کمان ، 1379.

خرمشهر، خانه‌ای رو به آفتاب (گفت‌وگو با صدیقه زمانی، همسر سردار شهید عبدالرضا موسوی) [مشترک]، تهران، دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری ، 1386.

سفر به حلبچه، تهران، دفتر ادبیات و هنر مقاومت ، 1387.