شعر و ادب غنی را در صدسال آینده می‌بینیم

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، رضا داوری اردکانی در ششمین همایش پژوهش های ادبی که صبح امروز در سالن ابوریحان بیرونی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، با بیان اینکه در جمع بزرگان ادبیات سخنرانی کردن سخت است، به گزارشی از عمر خود در دوره میانسالی پرداخت.

 

رئیس فرهنگستان علوم افزود:‌ روزی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ادیبی از کشور ژاپن مطلبی را از کتاب پنج گنج نظامی ایراد کرد که برای بنده بسیار آموزنده بود.

 

وی ادامه داد:‌ بعد از پایان مراسم سخنرانی این ادیب به رسم ژاپنی ایستاد و به سوی استادان خود تعظیم کرد و من نیز به نمایندگی از استادان به وی ادای احترام و تشکر کردم؛ به این دلیل اینکه تا کنون چنین مطلبی در رابطه با نظامی نه خوانده و نه شنیده‌ بودم.

 

داوری اردکانی با بیان اینکه عادت کرده‌ایم که ادبیات و زبان صورت باشند، اضافه کرد: کارهای ادبی صورت گرفته صرفا کار سوری بوده  و کار ما به سوی تصحیح متون ادبی رفته است.

 

وی تصریح کرد: کاری که اشخاصی مانند قزوینی، دانش‌پژوه و امثال آنها برای زبان و ادبیات ایران اسلامی انجام داده‌اند، کار بزرگی بوده است.

 

رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی علم را به دو دسته علمی که بر جان و علمی که بر تن می‌زند تقسیم کرد و گفت: علم دوم علمی است که بر آن عمل نمی‌شود.

 

داوری اردکانی با بیان اینکه وقتی که با ادبیات غرب آشنا شدیم، برای انتخاب موضوعات آن باید دست به گزینش می‌زدیم، افزود: در عصر رونسانس، اومانیسم‌ها کار احیا و تدبیر در متون یونانی و رمی را با موفقیت زنده کردند، ولی حالا همگان شرق شناس شده اند.

 

وی در ادامه بحث صورت خاطرنشان کرد: زمانی که بحث شعر نو و کهنه عنوان شد، آنجا نیز بحث در مورد صورت بود و تصور می‌شد شعر نو حذف ردیف و قافیه است، در حالی که شعر نو دگرگونی مضمون را شامل می‌شد.

 

رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی افزود: شاعر مضمون را انتخاب می‌کند؛ مثلا اگر به ایران باستان و یا بر سیاست اعتقاد داشته، به دنبال همان شعر رفته و شاعران یافته‌های خود را در زبان بیان می‌کنند، در غیر این ‌صورت شاعر دارای مضمون بد خواهد بود.

 

داوری اردکانی گفت: معتقدم که طی صد سال آینده کشور از حیث ادب و شعر غنی خواهد بود؛ به این معنا که شاعرانی خواهیم داشت که در ادب فارسی ماندگار می‌شوند.

 

وی خاطرنشان کرد: از آن مراسم که خارج شدیم استادی از من پرسید از وضعیت ادبیات مطلبی نوشته‌اید که نسل امروز فارسی را خار کرده‌ که جواب دادم من کاری به نثر و نظم شعر فارسی ندارم، اگر واقعا معتقد بودم که زبان فارسی قابلیت ندارد، به سراغ کتاب‌های شاعران و نویسندگان نمی‌رفتم.