روش های تبلیغی، از سیاست تا هنر
به گزارش «خبرگزاری دانشجو» به نقل از دیدبان، هنرمند با هنر خود می تواند جامعه را به سمت انحطاط یا پیشرفت ببرد. اینکه هنر در خدمت چه اهدافی باشد، تعالی یا انحطاط آن را مشخص میکند. بیشتر هنرمندان جامعه ما، سعی در حفظ استقلال و هویت خود از منافع گروههای سیاسی دارند و سعی می نمایند که هنر خود را در خدمت منافع اسلام و نظام جمهوری اسلامی قرار دهند. اما در برخی موارد، هنرمندان استفاده ابزاری و سیاسی از هنر خود کرده و تلاش می کنند که منافع یک گروه خاص را پیگیری کنند. در این نوشتار اثرگذاری و نقش هنرمندان در تبلیغات انتخاباتی را بررسی کرده ایم.
هنرهای سیاسی
هنر و سیاست در حالت کلی می توانند در حمایت یا تقابل از یکدیگر باشند. هنر هنگامی که در تقابل با حکومت باشد، «هنر اعتراضی» و وقتی که در حمایت از حکومت باشد، «هنر دولتی» است. هنر بایستی رابطه مستقلی با سیاست داشته باشد اما وابستگی هنر و هنرمند به گروه های سیاسی هیچگاه مطلوب نبوده است. گستردگی سیاست در عصر حاضر باعث شده تا جدایی هنرمند از عرصه های سیاسی امری غیر ممکن شود تا آنجا که در بسیاری از موارد علی رغم میل هنرمند این سیاست است که به سمت وی رفته و به یشان چهره سیاسی میدهد.
مقام معظم رهبری در سخنرانی که با اصحاب فرهنگ و هنر در سال 1380 انجام دادهاند، در این باره می فرمایند: «سیاست در دنیای امروز از هنر استفاده ناشایسته میکند. اگر بگوییم نمیکند، دلیل بیاطلاعی است. نه فقط امروز استفاده می کند، بلکه از سابق استفاده میکرده است».1
اصول هنر سیاسی و انقلابی
رابطه هنر و سیاست پس از انقلاب اسلامی مفهوم دیگری پیدا کرد؛ با پیروزی انقلاب اسلامی مفهوم هنر انقلابی توانست چهره ای زیبا و مطلوب به هنر سیاسی دهد؛ مهمترین اصول هنر انقلابی عبارتند از:
- مسئولیت و تعهد هنرمند: هنرمند در مقابل خدا، دیگر انسانها و حتی طبیعت مسئولیت دارد و باید سعی و تلاش نماید که هم در قالب هنری و هم در محتوای آن، به دنبال تعالی و رشد جامعه اسلامی باشد.
- دانش و اندیشه هنرمند: هنرمند باید دارای سطح قابل قبولی از اندیشه و تفکر و دانش باشد و هنر او بر مبنای این اندیشه شکل بگیرد. البته این اندیشه در هنرهای مختلف، متفاوت است و همه هنرمندان در یک سطح نیستند. اگر هنر، بر پایه اندیشهای متعالی و متکامل شکل نگیرد، یک هنر بیهویت و مخرب خواهد بود.
- زبان گویا و شفاف هنرمند: هنرمند باید دارای زبانی گویا باشد تا بتواند حوادث عظیم را روشن کند و زوایای پنهان آن را تبیین نماید.
- در خدمت اهداف متعالی بودن: تصور هنر برای هنر اشتباه است یعنی نباید فرض کرد که فلان کار هنری فقط برای خود هنر انجام شود؛ بلکه هنر و هنرمند باید در خدمت یک هدف متعالی و والا قرار گیرد و این در بسیاری از کارهای هنری در دنیای کنونی دیده میشود.
سیاسی ترین اقدام هنرمندان؛حضور در تبلیغات انتخابات
یکی از مهمترین عرصه های سیاسی در کشور ما و در کل دنیا، عرصه انتخابات است. هنرمندان در کل دنیا و در کشور ما، همیشه برای حمایت از کاندیدای مورد نظر خود و گرم نگهداشتن تنور انتخابات، وارد این عرصه می شوند و سعی می کنند از شهرت و اعتبار اجتماعی خود در حمایت از یک جریان سیاسی استفاده کنند. یکی از بارزترین انتخابات ها به لحاظ حضور و شرکت هنرمندان در آن، انتخابات ریاست جمهوری 1388 بود. در این انتخابات به اشکال مختلف هنر در خدمت اهداف سیاسی گروههای مختلف در آمد؛ از نحوه تبلیغات و حضور هنرمندان در کنار نامزدها گرفته تا ساختن فیلمهای تبلیغاتی برای هر کاندیدا و اعلام حمایت هنرمندان از نامزدی خاص به وسیله بیانیه، مصاحبه یا یادداشت سیاسی.
هنرمند و تاثیر بر نتایج انتخابات
با تحلیل حضور هنرمندان در تبلیغات این انتخابات، به نتایج جالبی دست پیدا میکنیم. به صورت کلی میتوان ادعا نمود که حمایت یا عدم حمایت هنرمندان از یک نامزد انتخاباتی نقش اثرگذاری در پیروزی یا شکست یک نامزد در انتخابات ریاست جمهوری ندارد. در انتخابات ریاست جمهوری 1388 بیشتر هنرمندان- بخصوص هنرمندان عرصه سینما- از میرحسین موسوی حمایت کردند، پس از وی، مهدی کروبی دارای بیشترین حامی در بین هنرمندان بود و بعد از این دو نفر، محمود احمدی نژاد قرار داشت، که دارای حامیان کمتری از بین هنرمندان بود. حمایت اغلب هنرمندان در انتخابات از میرحسین موسوی، یک حمایت کم اثر و عدم حمایت اغلب هنرمندان از احمدی نژاد نیز، یک عدم حمایت کم اثر بود. چنین انفاقی را در انتخابات ریاست جمهوری 1384 نیز می توان مشاهده نمود؛ در آن انتخابات، مصطفی معین، اکبر هاشمی رفسنجانی و محمدباقر قالیباف دارای بیشترین حامی در بین هنرمندان بودند، ولی هیچیک از آنان نتوانستد در انتخابات پیروز شوند، در حالی که پیروز آن انتخابات کمترین حمایت را هنرمندان دریافت نمود.
انتخابات ریاست جمهوری 1392 و حضور هنرمندان
انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در خرداد ماه 1392 برگزار خواهد شد و گروههای مختلف سیاسی از مدتها پیش در پی آمادگی برای حضور در این انتخابات هستند. یکی از بحثهای مهم در این دوره از انتخابات نیز، بحث حضور هنرمندان در عرصه تبلیغات و حمایت از یک کاندیدای مشخص است. برخی گروهها سعی دارند از هماکنون با رایزنی با هنرمندان مختلف، از حمایت آنان در انتخابات ریاست جمهوری استفاده کنند؛ حامیان دولت یکی از این گروههایی است که سعی دارد از اعتبار هنرمندان در جامعه استفاده کرده و کاندیدای خود را در جامعه مطرح نماید. محمد علی کشاورز یا همان پدر سالار سالهای پیش، درباره حمایت از کاندیدای دولت میگوید: «مناعتراف میکنم که مهندس مشائی کسی است که فرهنگ را می شناسد، مردم کشورش، آداب و رسوم مملکت خود را میشناسد و اگر ایشان بیایند برای ریاست جمهوری بسیار خوب است. دوست دارم اولین کسی باشم که از مهندس مشایی دعوت کنم که برای کاندیداتوری ثبت نام کنند».2
حضور هنرمندان در چندین سال گذشته در مراسم حج عمره و تمتع را نیز میتوان یکی از نمونههای تبلیغات برای ریاست جمهوری دانست؛ این حضورِ تبلیغاتی دارای اشکالاتی است، زیرا هنرمندانی که در مراسم حج حضور مییابند همگی توانایی ثبت نام و حضور در حج از طریق عادی را دارند و دلیلی ندارد که ارگان یا نهادی برای حمایت و تشویق، آنان را به حج اعزام نماید. تشرف هدفمند و با سهمیه هنرمندان به سرزمین وحی آفاتی را نیز به همراه داشته است که از آن جمله نحوه پوشش آنان در مکه و مدینه را می توان نام برد. لازم به ذکر است که تا قبل از اتفاق امسال، تشرف هنرمندان به سرزمین وحی بدون هیچ تلاش دولتی از سوی خود هنرآفرینان صورت می گرفت که آفات کنونی را به همراه نداشت.
نتیجه گیری
در مجموع میتوان گفت که هنر و هنرمند تا هنگامی که در خدمت منافع یک حزب یا جریان خاص سیاسی قرار نگرفته است، محبوبیت زیادی در بین مردم دارد و هنرمندان باید تلاش نمایند که استقلال خود را از گروههای مختلف حفظ کنند. همچنین باید دانست که حضور هنرمندان در عرصه انتخابات، یک ابزار و وسیله بسیار مؤثر در تبلیغات ریاست جمهوری نیست، از همین رو گروه های مختلف سیاسی می بایست ضمن دوری از چنین اقدامات بی ثمر و پر هزینه تبلیغی سعی در ارائه کارنامه عملی خود به عنوان بهترین روش تبلیغاتی داشته باشند.
منابع:
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
اينجا تو اون عکس بهزاد فراهاني دست به پشت اسفنديار گذاشته ... تو 1 عکس هم ديدم تو امارات دست به پشت گلشيفته گذاشته بود