به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، شب گذشته فیلم «سر به مهر» ساخته هادی مقدم دوست در پردیس سینمایی قلهک اکران و سپس با حضور کارگردان نقد و بررسی شد.
پس از اکران، جلسه نقدی با حضور مقدم دوست، کارگردان؛ تابش، سردبیر «فیلم نگار»؛ مستغاثی، منتقد سینما؛ عادل پیغامی، استاد دانشگاه امام صادق (ع) و نیلچی زاده، کارشناس اجتماعی برگزار شد.
ابتدا مقدم‌دوست در خصوص شکل‌گیری ایده فیلمنامه «سر به مهر» گفت: اگر ترتیب آنچه که در تمام فیلمسازی اتفاق می‌افتد را بگویم بسیار پراکنده می‌شود؛ در تمام مدت فیلمسازی یک چیزی به ذهن فیلمساز می‌رسد که ارزش فیلمسازی دارد، اما بعدها امور به درد بخورد دیگری به آن می‌چسبد، مثلاً در طول ساخت متوجه شدیم که وبلاگ نویسی می‌تواند به عنوان عنصری مدرن در فیلم قرار گیرد، البته زمانی این عناصر کنار هم قرار می‌گیرند که ارزش داشته باشند.
کارگردان «سر به مهر» ادامه داد: اصلی‌ترین و مرکزی‌ترین عنصر، این مفهوم بود که یک زن خجالت می‌کشید جلوی دیگران نماز بخواند.
وی افزود: پس از آن که این مولفه‌ها جمع شدند، فیلمساز به این مسئله می‌پردازد که این عناصر چگونه می‌توانند کاربرد داشته باشند.
مقدم‌دوست گفت: در مجموع شکل صوری این داستان از آن جا آغاز شد که یک نفر از ابراز کردن خواندن نماز خجالت می‌کشد و جرئت این کار را ندارد.
در ادامه تابش سخنان جالبی در خصوص فیلم و هادی مقدم‌دوست گفت؛ وی گفت: من اول باید رازی را فاش کنم و آن این است که از اواسط فیلم فکر می‌کردم که چگونه باید سجده شکر بجا بیاورم برای تولد سینماگری که دغدغه‌های درستی دارد و موضوعی را که دیگران به درستی بیان نمی‌کنند، راحت عنوان می‌کند.
سردبیر مجله «فیلم نگار» در خصوص مقدم‌دوست افزود: از 10 سال قبل که با هادی در مجله فیلم نگار همکار شدم، او را یکی از بااخلاق‌ترین افرادی دیدم که در عمرم شناخته بودم.
وی ادامه داد: ما در سینمای ایران آدم‌های خیلی کمی داریم که توانایی خلق شخصیت‌های جدید در سینما را داشته باشند، اما در این فیلم می‌بینیم که شخصیتی جدید خلق شده است.
تابش درباره اسم فیلم گفت: این عنوان خلاقانه برایم جالب بود؛ «سر به مهر» در واقع یک راز است، اما در این فیلم به معنای نماز خواندن هم به کار رفته؛ تحلیل روان‌شناسی این کلمات در این فیلم موج می‌زند، همچنین بازی با کلمات و طنزهایی که از دل این مسائل بیرون می‌آید، در سینمای ایران بی‌سابقه می باشد؛ یعنی شما به چیزهایی می‌خندید که در گذشته کسی به واسطه آنها مردم را نخندانده بود.
مستغاثی، منتقد نیز به ارزیابی فیلم پرداخت و گفت: موضوعیت این فیلم در این جمعی که فیلم را در سینمای قلهک دیدند بیشتر به چشم می‌خورد؛ این فیلم چیز کاملی نبود، اما فتح باب خوبی برای سینمای ایران بود؛ این موضوع مسئله‌ای است که گریبان ما را نیز بشدت گرفته است، امشب بعد از نمایش فیلم برخی دوستان می‌خواستند صلوات بفرستند، اما شاید خجالت کشیدند، بنابراین موضوع این فیلم یقه ما را نیز گرفته است.
این منتقد سینما افزود: این فیلم به معنای واقعی اجتماعی است، برای اولین بار است که می‌بینید نماز تنها یک دولا راست شدن نیست، بلکه در زندگی شخصی و اجتماعی فرد اثر می‌گذارد؛ این امر در مقابل آن سکولاریسم پنهانی است که در فیلم‌ها می‌بینیم، به نظر من این فیلم نقدی به ریشه تمام مشکلات اجتماعی یعنی تردید در ارتباط با خدا دارد.
وی با اشاره به ویژگی‌های این فیلم گفت: پیام‌ها گل درشت نیستند، خط ظریف داستان به خوبی پیش می‌رود و همچنین با شخصیت می‌توانید در بسیاری جهات همذات پنداری کنید.
مستغاثی با بیان اینکه «سر به مهر» فیلم خوبی بود، گفت:این فیلم با تمام اقشار ارتباط برقرار می‌کرد و برای افرادی هم که به دنبال مسئله یابی اجتماعی بودند، مفید بود؛ تم فیلم با آهنگ درونی شخصیت اصلی بسیار همسان بود؛ همچنین این فیلم شرم دینداری را نیز به خوبی به نمایش گذاشته بود.
در ادامه دکتر عادل پیغامی در خصوص فیلم مطالبی را عنوان کرد و گفت: بهتر بود برش اجتماعی فیلم از شرم دینداری بیشتر بود، شاید در این فیلم شرم، از مشکلات درونی خود فرد نشات می‌گرفت، در حالی که بخشی از شرم دینداری به موانع اجتماعی مربوط می‌شود.
وی در خصوص دیگر ویژگی‌های این فیلم گفت: عموماً در سینمای ایران زمانی که از مباحث روانی صحبت می‌گردد، به مسائل روان پریشی پرداخته می‌شود که انسان‌ها را می‌آزارد، اما این فیلم یک مشکل روانی را مطرح کرده بود بدون آن که آزار دهد.
در ادامه مقدم دوست در پاسخ گفت: فیلم یک زمان محدود دارد، اگر زمان فیلم بیش از 90 دقیقه شود، تحملش سخت می‌شود، ما مجبوریم در آن زمان به کارکردی که مشخص کرده‌ایم، بپردازیم.
نویسنده سریال وضعیت سفید گفت: ما مبنا را بر این گذاشته‌ایم که مخاطب تو هستی که باید حالت خوب شود، این تردید باید از جانب خود تو حل شود، نمی‌شود منتظر شد موانع بیرونی برطرف شود.