به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، محمدحسین عزیزی ظهر امروز در دومین همایش ملی «علوم و صنایع غذایی» در دانشگاه آزاد واحد قوچان بیان کرد: اهمیت و ضرورت پرداختن به صنایع غذایی دستیابی به امنیت مواد غذایی بوده که از طریق فرآوری و نگهداری محصولات کشاورزی، افزایش ارزش افزوده و بهرهوری در کشاورزی، استفاده بهینه از منابع و امکانات موجود در بخش کشاورزی امکان پذیر خواهد بود.
وی افزود: ایجاد اشتغال پایدار و کمک به افزایش صادرات غیر نفتی، تسهیل در دسترسی به توسعه پایدار در روستاها و همچنین وجود زمینههای مساعد مشارکت بخش خصوصی نیز در این امر مؤثر است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس بیان داشت: قانونگذاران قوانینی مانند کمک نظام بانکی و ارائه تسهیلات، حمایت از گسترش صنایع تبدیلی و تکمیلی به نحوی که تولیدات دوبرابر افزایش و ضایعات کم شود، حمایت از گسترش صنایع تبدیلی و تکمیلی را وضع کرده که تاکنون تعدادی از این قانونها انجام نشده است.
عزیزی تاکید کرد: اهداف کیفی در مورد صنایع غذایی درنظر گرفته شده که میتوان به تخفیف و بخشودگی به منظور کاهش ضایعات، حمایت از مالکیتهای کشاورزی، شناخت مزیتهای نسبی منطقه و استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی در بخش کشاورزی اشاره کرد.
وی بیان کرد: هدف در صنایع غذایی و کشاورزی خودکفایی و کاهش فقر اجتماعی بوده و باید باایجاد انگیزه فیزیکی در افراد، ایجاد قابلیتهای کیفی و کمی در سطح جهان، تقویت نیروی انسانی و مالی در کنار مدیریت هدفمند حرکتی به سمت جلو داشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: صنایع غذایی با تدوین سیاستهایی به دنبال پاسخگویی به همه با ایجاد تفکر استراتژیک، نظارت بر مدیریت کلان و بودجه و بازبینی نتایج کلیدی فعالیتها برآمده است.
عزیزی بیان داشت: برای رشد در صنایع غذایی پنج مرحله وجود داشته که شرکت های تابعه میتوانند از کوچک به بزرگ یا جوان به بالغ مسیری را طی کنند و وضعیت صنایع غذایی در حال حاضر در مرحله دوم بوده که نیاز به حرکتهای اساسی دارد.
وی افزود: برای رقابت و موفقیت در صنایع غذایی میتوان از پارامترهادی همچون تبلیغات، بهره وری، تحویل، بازار محوری، کیفیت، نام تجاری، قیمت رقابتی و سودآوری، تنوع در محصولات و نوآوری استفاده کرد و برای موفقیت اجرایی نیز باید برروی مدیریت، محصول، توسعه بازار، منابع و فرآیند تولید تمرکز داشت.
دبیر انجمن متخصصان علوم و صنایع غذایی بیان کرد: مثلث توسعه در صنایع غذایی شامل بخش خصوصی، غیر دولتی و حکومتی بوده که هرکدام دارای توانایی ها و محدودیتهای خاص خود هستند که توسعه همه جانبه فقط در حالت تعادل میان این سه بخش حکمفرماست.
عزیزی ادامه داد: تغذیه باید و نبایدها را گفته؛ اما صنایع غذایی باید و نبایدها را به اجرا گذاشته و کشاورزی نیز باید بتواند مواد اولیه برای صنعت مواد غذایی را تامین کند.
وی تاکید کرد: بخش خصوصی نیروی محرکه اقتصاد کشور است که با رقابت آزاد و هدفمند به سطحی رسیده که قابلیتهای خود را داشته و در این زمینه کمکرسان است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس گفت: هیچ صنعتی در مجلس دارای فراکسیون نبوده و فقط صنایع غذایی با 30 نماینده دارای فراکسیون است که تعاملاتی مناسبی جهت پیشبرد اهداف صنایع غذایی میان مجلس و دولت برقرار شده است.