به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، مسئولان خانه سرود انقلاب اسلامی در دیدار با استاد مصطفی کمال پورتراب، ضمن ارائه گزارشی از برنامه های این خانه، توصیه های استاد سرود کشور در مورد آموزش مربیان سرود را دریافت کردند.
استاد کمال پورتراب مردی نام آشنا در عرصه موسیقی است که کلامش حکایت از شور و شوقی ستودنی دارد. عشقی پاک، چهره ای مهربان و کلامی دلنشین که از سالها تلاش مستمر و پیگیر در راه احیا و ترویج هنر اصیل حکایت می کند.
محیط آرام محل سکونت او، کتابخانه شخصی اش با کتابهای متعددی که به نظر می رسد همگی آنها به دقت مطالعه شده اند، دلایل دقت نظرها و ژرف نگری های او را هویدا می کند. نام او برای تمام کسانی که در عرصه موسیقی فعالیت دارند نامی شناخته شده و قابل احترام است.
استاد پورتراب ابتدا به موضوع سرود پرداخت و به تبیین ضرورت تطبیق آهنگ با موسیقی کلام اشاره کرد و در این راستا، کتاب پیوند سخن و موسیقی استاد دهلوی را شایسته مطالعه و تامل خواند. وی در این زمینه گفت: باید هم زمان، هم به زیبایی موسیقی فکر کرد و هم به آهنگ کلام. در خلق اثرهای هنری معمولا یا سخن خراب می شود و یا موسیقی. هر کلامی آهنگ و تاکیدات خاص خود را دارد که باید در ساخت موسیقی به آن توجه کرد.
وی همچنین به موضوع تخصص و ضرورت آموزش های مبنایی و صحیح تاکید کرد و آن را لازمه احیای سرود کشور برشمرد.
پورتراب در این رابطه به نقش معلم و پاکی و دلسوزی او در جهت آموزش متعالی اشاره کرد و گفت: معلم باید دلسوز باشد، در ذهنش فقط مادیات نباشد. من اگر می خواستم به فکر پول باشم الان امکانات مادی فراوانی داشتم. تمام تلاش من این بود که به فرزندانم عشق را هدیه کنم در وجود آنها عشق بسازم. ما باید به دنبال این باشیم از خود، نامی نیک به یادگار بگذاریم. من هنوز از اینکه فردی باشد و بخواهد از من چیزی بیاموزد خوشحال می شوم و همواره خواسته ام آنچه را که طی سالیان سال آموخته ام، قبل از آنکه از بین برود در اختیار اهلش قرار گیرد.
پور تراب در پاسخ به این سئوال که نظرتان پیرامون سرود، قبل و بعد از انقلاب چیست، گفت: معلمین خوب ما در زمان کودکی و نوجوانی همواره مطالب درسی را به شعر در می آوردند، به آن ریتم می دادند و آن را در ذهن ما ماندگار می کردند و این سبب می شد که معلومات در ذهن ما کودکان پایدار بماند. این پایه و اساس کار است.
وی افزود: اصولا هر چیز که به نظم درآید زودتر فرا گرفته می شود و در خاطرها می ماند. در زمان تحصیل ما معلمی بود به نام معلم سرود. بنده خودم پس از گرفتن دیپلم موسیقی از طرف وزارت فرهنگ آن زمان معلم سرود شدم که رسما در مدارس به دانش آموزان سرود یاد بدهم. در آن زمان سرود بسیار اهمیت داشت. خیلی از اوقات پندهای سعدی در قالب سرود به بچه ها تدریس می شد و بچه هایی که به صورت طبیعی، کمتر با این متن ها ارتباط برقرار می کردند با سرود با این متون پیوند می خوردند.
پورتراب تصریح کرد: برخی از سرودها نصیحت آموز بود و بعضی میهن پرستانه. من این سرود ها را می توانم از مجلات موسیقی که در اختیار دارم استخراج کنم. اگر سرود کشور به جایگاهی برسد که بتواند با کتاب پیوند سخن و موسیقی آقای دهلوی تطبیق پیدا کند، بسیار عالی است.
وی علت کم رنگ شدن سرود در کشور را حذف درس سرود در مدارس عنوان کرد و اقدام خانه سرود در جهت احیای سرود کشور را موثر و مفید خواند و در این رابطه گفت: کار شما بسیار موثر است و می تواند جلو برخی از کمبود ها را بگیرد. موسیقی پاک و واقعی انسان را به خدا می رساند و روح را تزکیه می کند.
استاد سرود کشور خاطرنشان کرد: قرائت قرآن داری موسیقی است و زینت قرآن، صوت حسن است؛ مراد از صوت حسن و تغنی قرآن همان موسیقی والا و فاخر است. اینکه بسیاری از علما با موسیقی مخالفند با موسیقی بد و نوع غیر قابل قبول آن است. آنها به نوعی حق دارند چون نتیجه کار را که چندان خوشایند نیست، می نگرند و به همین خاطر دچار تردید می شوند. در صورتی که موسیقی در شکل عالی و فاخر آن شایسته و ضروری است.
مصطفی کمال پور تراب افزود: ما باید با هنرجویان خود صادقانه برخورد کنیم. دانشجو باید در چشم استاد شفافیت را ببیند. باید محیط علم آموزی کاملا پاک باشد. باید توجه کرد کسانی که می خواهند سرود بخوانند، صدای خوبی داشته باشند. مدارس آواز اول افراد را انتخاب می کنند. صدا باید موسیقایی و طبیعی باشد. باید آناتومی حنجره و گوش را شناخت. مربیان باید فن بیان را بیاموزند و بدانند که چگونه یک متن را دکلمه کنند. چرا بعضی افراد وقتی صحبت می کنند به دل می چسبد چون می دانند حروف و کلمات چگونه باید تلفظ شود.
در ادامه این دیدار، هادی آرزم، مسئول شورای راهبری و هدایت آموزش های تخصصی موسیقی خانه سرود انقلاب اسلامی به ارائه گزارشی مختصر از اقدامات انجام شده در خانه سرود پرداخت.
همچنین حسین دلاوری، مدیر خانه سرود انقلاب اسلامی، رشد، تعالی و توانمندسازی مربیان گروه های سرود سراسر کشور را از اهداف خانه سرود اعلام کرد و به ضرورت ارتقای سطح آگاهی، بینش و اندیشه اهالی سرود در سراسر کشور اشاره کرد.
وی استفاده از دانش و تخصص اساتید مبرز را در راستای نیل به اهداف خانه سرود ضروری دانست و وجود آنها را هویت موسیقی کشور معرفی کرد.
وی ضمن توجه جدی و ریشه ای به موضوع سرود، آموزش را یک اصل اجتناب ناپذیر خواند و در این زمینه گفت: ما نباید به سرود کشور نگاه موقت و گذرا داشته باشیم. این حرکت در عین حال که باید ریشه ای باشد باید متعهدانه و دلسوزانه باشد. ما در رابطه با موسیقی و سرود باید به یک تعریف جامع برسیم. این مقوله محتاج یک بازنگری جدی است.