دریای خزر نه، مثلث برمودا

گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، شنا یکی از ورزش ها و تفریحات مورد علاقه بسیاری از افراد بویژه در فصل تابستان است و دریای خزر با سواحل ماسه ای زیبایش هر ساله گردشگران زیادی را برای شنا و استراحت به خود جلب می کند؛ اما برخی از شهروندان همچنان نسبت به هشدارهای عدم شنا در منطقه ممنوعه بی توجه هستند.

 

استان مازندران338  کیلومتر ساحل در دریای خزر دارد که براساس آمار کارشناسان بیش از 200 نقطه از این مجموعه ساحلی حادثه خیز و برای شنا کردن نامناسب است و بطور یقین عاقبت شنا کردن در مناطق ممنوعه فقط مرگ است.

 

طبق آمار پزشکی قانونی کشور در سال گذشته استان های مازندران و گیلان به ترتیب با 215 و 107 نفر بیشترین آمار قربانی ناشی از غرق شدگی را به خود اختصاص داده اند و طی سه ماه بهار و ماه اول تابستان آمار غرق شدگان تکان دهنده بود و از مرز 98 نفر گذشت. 

 

با وجود اینکه سالانه خسارت جانی و مالی فراوانی بر اثر غرق شدن هموطنان در آب های ساحلی استان های شمالی متوجه کشور می شود، این پرسش از سوی بسیاری از کارشناسان و شهروندان عادی شنیده می شود که چرا چنین موضوع مهمی تا کنون به صورت جدی از سوی نهادها و مسئولان مورد توجه جدی قرار نگرفته است؟

 

آیا نمی شود با یک برنامه ریزی منسجم و مدیریت صحیح و اصولی در بعد پیشگیری و جلوگیری اساسی از بروز این سوانح ساحلی اقدامی کرد و چاره ای اندیشید؟

 

محمد مظفر، رئیس سازمان امداد و نجات هلال احمر، سواحل دریا را بدون متولی عنوان کرد و بیان داشت: سواحل دریا به دلیل نداشتن متولی، شاهد حوادث غرق شدگی بسیاری در تابستان هاست.

 

وی افزود: به هر حال مردم می خواهند از سواحل کشورشان استفاده کنند و این حق آن هاست که از سواحل دریا بهره مند شوند؛ اما متاسفانه امداد و نجات این سواحل متولی مشخصی ندارد و هیچ بودجه ای برای آن تعیین نشده است و هلال احمر به صورت داوطلبانه این کار را انجام می دهد.

 

رئیس سازمان امداد و نجات هلال احمر تصریح کرد: نیروهای ما بیشتر در مواقع خاص و برای امدادرسانی به کسانی که دچار سوانح شده اند، وارد عمل می شوند؛ در حالی که ایمن سازی آب ها و سواحل تفریحی که بیشترین مقصد گذران تعطیلات خانواده ها محسوب می شود بر عهده نهادهای مختلف مانند استانداری آن منطقه است.

 

یکی از ناجیان غریق در طرح سالم سازی دریا در این خصوص گفت: به دلیل لذت شنا و حضور زیاد مسافران، محل طرح دریا برای شنا در سواحل مازندران بسیار شلوغ است و شنا به صورت خانوادگی یکی از خواسته های شهروندان است.

 

وی ادامه داد: شنا به صورت خانوادگی در مناطق ممنوعه و خارج از طرح دریا سبب شده است تا کسانی که غرق می شوند به صورت دو یا سه نفره و از یک خانواده یا فامیل باشند.

 

این ناجی غریق با بیان اینکه طبیعت دریای خزر به گونه ای است که در یک لحظه حتی شناگر ماهر را به کام خود می کشد، تاکید کرد: آب خزر از جذابیت خاصی برخوردار است که مسافران و گردشگران را از خود بیخود کرده و بدون توجه به پرچم های سیاه و قرمز مبنی بر منطقه ممنوعه شنا به آب می زنند.

 

وی با اشاره به اینکه روزانه چندین نفر در محل طرح های سالم سازی دریا از غرق شدن نجات می یابند، با تاکید هشدار داد: شنا در منطقه ممنوعه و خارج از طرح دریا پایانی جز مرگ ندارد.

 

این ناجی غریق افزود: معمولا 60 تا 70 دردصد از تعداد افرادی که هر ساله در دریا غرق می شوند، در سنین 21 تا 30 هستند.

 

وی تصریح کرد: با توجه به اینکه بیشتر غریق ها از قشر جوان، غیربومی و مسافر هستند، اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی درباره نحوه استفاده مطلوب و ایمن از دریا نیاز به عزم ملی در سراسر کشور دارد و تلاش مسئولان استانی به تنهایی چاره‌ساز نیست.

 

فرامرز نقیبی، نماینده مازندران در شورای عالی استان با انتقاد از اجرا نشدن درست طرح سالم سازی دریا بین داشت: کلنگ زنی طرح دریا بارها از رسانه ملی نشان داده شده؛ اما این طرح به طور کامل و واقعی اجرایی نشده است.

 

وی افزود: هر ساله تعدادی از هموطنان ما در دریا غرق می شوند؛ اما کسی در این زمینه پاسخگو نیست و در واقع در داخل محدوده طرح دریا نیز موفق عمل نکرده ایم.

 

نماینده مازندران در شورای عالی استان تصریح کرد: دولت و مجلس در این حوزه کم کاری کردند، انگار مرگ مردم چیز طبیعی شده و کسی در این میان احساس مسئولیت نمی کنند.

 

نقیبی معتقد است: باید دبیرخانه سراسری طرح دریا در کشور تشکیل شود که در آن دبیرخانه تعدادی از نمایندگان مجلس نیز حضور داشته باشند تا شاید از این طریق بودجه و اعتبارات برای طرح دریا پیش بینی شود.

 

یکی از مهم ترین مواردی که نباید در طرح سالم سازی دریا از آن غفلت کرد، حضور ناجیان غریق در مکان هایی است که این طرح اجرا می شود گویا حضور این ناجیان پررنگ نیست.

 

طاهایی، استاندار مازندران در این زمینه با بیان اینکه در سال گذشته سه میلیارد تومان از اعتبارات سازمان میراث فرهنگی برای توسعه زیرساخت سواحل مازندران به بسیج سازندگی اختصاص یافته است، تصریح کرد: هنوز زیرساخت‌های سواحل مازندران برای استفاده گردشگران بخوبی تامین نشده است.

 

وی افزود: این مبلغ نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای طرح‌های دریا باشد.

 

استاندار مازندران با بیان اینکه طی دو سالی که بودجه فرهنگی داشتیم، مشکل پرداخت دستمزد ناجیان غریق، مطرح نبود، گفت: سال گذشته بودجه فرهنگی ما صفر بود و ناجیان غریق که در نقطه کور ساحل، 8000 نفر را نجات دادند، حقوقی دریافت نکردند.

 

 طاهایی، از نجات 8200 نفر از هموطنان کشور در سال گذشته توسط ناجیان غریق در سواحل مازندران خبر داد و تصریح کرد: دریای مازندران دریای عجیبی است و ارتفای موج این دریا در برخی نقاط به 9 متر مربع می‌رسد و حالت اقیانوسی آن برای گردشگران بی‌اطلاع خطرآفرین است.

 

البته باید گفت، ناجیان غریق با وجود اینکه حقوق دریافت نکرده‌اند؛ اما کم‌کاری مسئولان را به پای مردم نگذاشته و اخلاق انسانی را فدای پول نمی‌کنند و همچنان با وجود بی مهری ها به نجات جان مردم مشغولند.

 

دریا یک موهبت الهی است و شنا کردن در آب های خزر برای بسیاری از مسافران و گردشگران لذت وافری دارد و ترجیح می دهند در مدت حضورشان در سواحل خزر به کرات در این دریای مواج شنا کنند. دولت تمهیداتی را برای حفظ جان شناگران لحاظ کرده است؛ اما این تمهیدات پاسخ گوی نیاز این تعداد مسافر نیست و از طرفی نمی‌شود گفت که تمام مسافران در طرح‌های سالم‌سازی به خاطر وجود نجات غریق، فقط شنا کنند چون طرح‌های سالم‌سازی دریا گنجایش مسافران را ندارد.

 

به نظر می‌رسد با یک برنامه‌ریزی دقیق و مدیریت بهینه می‌توان به کمک مردم از این حوادث ناگوار در دریا جلوگیری کرد.

 

مسئولان با فراهم‌ کردن امکانات مناسب برای دریا و طرح‌های شنا و استخدام ناجیان غریق و پرداختن حقوق و بیمه کردن آنها برای دلگرمی این افراد و صدا و سیما با ساخت برنامه‌های متنوع آگاهی‌دهنده به مردم و مردم با رعایت نکات ایمنی و هشدارهای ناجیان غریق که فقط به ‌خاطر نجات جان مردم در سواحل حضور دارند دیگر شاهد وقایع دلخراش از مردم نباشیم و همگان بتوانند روزهای خوب و شادی در کنار ساحل داشته باشند.