به گزارش گروه فرهنگي «شبكه خبر دانشجو» استاد ادبيات دانشگاه پيام‌نور زرين‌شهر پيش از ظهر امروز در اين مراسم با بيان اينكه هيچ شاعري به اندازه فردوسي در سرنوشت ملت و كشور خودش سهيم نبوده است، اظهار داشت: اديب مصري در پاسخ به اين سئوال كه چرا ايراني‌ها توانستند زبان فارسي خود را بعد از اسلام حفظ كنند اما مصري‌ها با همه سابقه تمدني خود قبل از اسلام به زبان عربي تكلم مي‌كنند، گريست و افزود: چون ايراني‌ها فردوسي را داشتند و ما نداشتيم.
زهرا آقابابائي با تاكيد بر اينكه گسترش زبان فارسي را مديون فردوسي هستيم، خاطرنشان كرد: اين تاثير تا جايي است كه روزي زبان فارسي از هند تا قفقاز و از چين تا درياي مديترانه گسترش يافته بود و هرگاه خطري ايران را تهديد كرده اين شاهنامه بوده كه پا درمياني كرده است.
وي افزود: فردوسي از يگانه شاعران جهان است كه هر چند سال يك بار اثرش به چند زبان زنده دنيا ترجمه شده و به گفته كامران جمالي، بهترين رجزخواني در ميان آثار حماسي جهان متعلق به فردوسي است، آنجايي كه رستم و اشكبوس با هم به رجزخواني مي‌پردازند.
استاد دانشگاه پيام‌نور زرين‌شهر با اشاره به اينكه ميان تمام شاعران جهان هيچ شاعري را نمي‌بينيم كه نزديك به 35 تا 40 سال از عمر خود را از جواني تا پيري صرف نوشتن يك اثر كرده باشد، گفت: زماني كه فردوسي، اين اثر را نوشت، تمام مكاتباب دولتي به زبان عربي بود و محافل بالاي اجتماع حتي كتاب‌هاي علمي نيز به زبان عربي نوشته شده بود.
وي تصريح كرد: در آن زمان كه دانشمند بزرگي مانند صاحب ابن عباد مي‌گويد من در آينه نگاه نمي‌كنم، مبادا چشمم به عجم بيفتد، فردوسي بسي رنج مي‌برد كه عجم و زبان فارسي را زنده نگه دارد.
آقابابائي با بيان اينكه زبان و لهجه‌اي كه امروزه اختيار كرده و با آن صحبت مي‌كنيم، همان لهجه و زباني است كه فردوسي با آن شاهنامه را سروده است، افزود: اين موضوع بسيار مهم است كه دانشجويان دانشكده ادبيات، كتاب‌هاي مربوط به دو قرن پيش و حتي بعد از فردوسي را مشكل مي‌خوانند و مي‌فهمند، اما شاهنامه را بسياري از مردم كوچه و بازار خوانده و به راحتي مي‌فهمند.
استاد دانشگاه پيام‌نور خاطرنشان كرد: شاهنامه نه در دربارهاي سلطنتي پادشاهان و كتابخانه‌هاي سلطنتي محفوظ بود و نه نظامي‌ها و مدارس شاهنامه را حفظ كردند، بلكه شاهنامه از قلب و حافظه مردم كوچه بازار به ما رسيده است.
آقابابائي با اشاره به انتخاب برترين داستان‌هاي ملي در شاهنامه، اظهار داشت: فردوسي از انبوه داستان‌هاي ملي بخشي را انتخاب كرده كه با روحيه ايرانيان همخواني و هماهنگي داشته و ايرانيان در آن دخيل بوده‌اند.
وي با بيان اينكه حتي داستان‌هاي عاشقانه شاهنامه هم خارج از لحن حماسي نبوده و تمام عشق‌هاي شاهنامه با نوعي وقار و نوعي نجابت به دور از هوي و هوس همراه است، تصريح كرد: هدف عشق در شاهنامه هدف مقدس زناشويي و داشتن فرزند است و زن و مرد در شاهنامه برابر و يكسان هستند و حتي در عشق‌هاي شاهنامه ابتكار عمل در دست زنان است.
استاد دانشگاه پيام‌نور افزود: در تصويرسازي‌ها فردوسي از عناصر جزعي استفاده نكرده و بزرگ‌ترين عناصر هستي در شاهنامه حضور و ظهور دارند كه اينها همه نشان دهنده احاطه فردوسي به لحن حماسي است./انتهاي پيام/
ارسال نظرات