به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از رشت، محمدحسن قدیری ابیانه روز گذشته در مناظره رابطه با آمریکا که به همت انجمن اسلامی در تالار حکمت دانشگاه گیلان برگزار شد، با بیان اینکه نرمش قهرمانانه در امتداد با سلطه است، بیان داشت: برخی ها سعی میکنند تهدید و تحریم را به گردن ما بیندازند و می گویند چون شما مواضع انقلابی دارید و مرگ بر آمریکا می گویند و به سمت سلاح هسته ای می روید، ما با شما دشمن هستیم؛ درحالی که دشمنی آنها ریشه در منافع نامشروع دیگری دارد.
وی افزود: مگر در زمان جنگ ما دنبال انرژی هسته ای بودیم که شما از تروریست ها حمایت کردید، آنها از اوایل انقلاب ما را تحریم کردند.
عضو شورای بین الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندشه اسلامی گفت: مگر همه مشکلات به خاطر تحریم است، آنها معتقدند که ایرانی خوب یک ایرانی مرده است.
ابیانه افزود: حال اگر رابطه برقرار کنیم و سفارتخانه در ایران باز شود، اگر نتیجه چنین کاری این باشد که آمریکا دست از دشمنی بردارد خوب است؛ اما چه کسی می گوید که با این کارها دشمنی تبدیل به دوستی می شود.
وی گفت: خود آنها در تمام دولت های ما چندین بار خواستار رابطه با ایران شده اند؛ اما نه برای دوستی بلکه برای دشمنی.
عضو شورای بین الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندشه اسلامی ادامه داد: آنها از حضورشان در ایران این را می خواهند که دشمنی شان را بهتر اجرا کنند و برنامه ریزی شان علیه ایران دقیق تر باشد. حال ممکن است بعضی ها بگویند فرصتی به آنها بدهیم و اگر استفاده نکردند بگویند که فرصت دادیم و آنها خوب استفاده نکردند.
ابیانه خاطرنشان کرد: ما بعد از پیروزی انقلاب از 22 بهمن تا 13 آبان به آنها فرصت دادیم و حتی بزرگترین سفارتخانه در ایران مال آمریکا بود، آنها از این فرصت استفاده نکردند و دشمنی شان تبدیل به دوستی نشد.
وی گفت: اسناد موجود در لانه جاسوسی نشان می دهد که آنها به دنبال دامن زدن به قومیت گرایی و ضربه زدن به اقتصاد بودند؛ اگر قرار بود داشتن سفارتخانه منجر به دوستی نشود؛ چرا اینکارها را کردند.
عضو شورای بین الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندشه اسلامی تصریح کرد: بعضی ها می گویند ژاپن و کره جنوبی به دلیل رابطه با آمریکا پیشرفت داشتند؛ درحالی که پیشرفتشان به دلیل ساعت کاری و قناعتشان است؛ اگر رابطه با آمریکا باعث پیشرفت می شود؛ پس چرا پاکستان و مصر پیشرفت نمی کنند و زیر خط فقر قرار دارند.
ابیانه خاطرنشان کرد: این که رابطه با آمریکا باعث پیشرفت می شود، یک ادعاست و از اصول بی اساسی و تلقین دشمن است.
وی گفت: در یک زمان با صدام جنگ داشتیم و در زمان دیگر با او وارد مذاکره شدیم؛ اما یک لحظه تصور نمی کردیم که با دوست طرف هستیم؛ قدرت ما در جبهه ها بود که او را وادار به عقب نشینی کرد.
عضو شورای بین الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود: حال که نرمش قهرمانانه را مقام معظم رهبری مطرح کردند به معنای کنارگذاشتن سلطه نیست؛ بلکه به آنها فرصت می دهیم که آبرومندانه عقب نشینی کنند.
ابیانه با بیان اینکه مشکلات آنها بیشتر از مشکلاتی است که ما از تحریم ها بدست آورده ایم، گفت: من از مذاکرات و لحن ملایم ظریف و روحانی نیز حمایت می کنم.
وی خاطرنشان کرد: اگر آمریکا این مذاکره را پذیرفت، که برد دو طرفه صورت گرفته است؛ اما اگر نپذیرفت برای ما برد است.
عضو شورای بین الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: کسانی که فکر می کنند لحن ملایم با آمریکا باعث می شود از تحریم دست بردارند، متوجه می شوند که اینطور نیست.
ابیانه گفت: جبهه داخلی ما در مقابل تحریم ها و تهدیدها مستحکم است و این برای ما برد است.
در ادامه مطهرنیا، عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: اگر حسن بن علی(ع) در فضای کربلا شمشیر می کشید و با یزید از در جهاد بیرون می آمد، اگر حسین بن علی در زمان حسن بن علی (ع) زندگی می کرد، تعهدنامه صلح را بر اساس گذاره های عقلانی امضا می کرد.
وی گفت: آنچه که اصل است، این است که نفع ارتباط مهم نیست، مهم این است که چه راهی برای ما بهترین راه برای القای حق است.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: مسئله و صورت مسئله در ایران بد تعبیر شده است که می گویند آزادی و اسلام، دموکراسی و اسلام؛ اینها در تضاد هم قرار دارند.
مطهرنیا گفت: ارتباط یا عدم ارتباط با آمریکا برای ما مقدس نیست، مهم این است که بتوانیم با استفاده از ژرف اندیشی و عقلانیت سلیم روشی را برای رسیدن به بهترین اهداف فراهم کنیم.
وی افزود: اگر سیاست مدار در جایی که باید فریاد بزند سکوت کند و در جایی که باید سکوت کند فریاد بزند به قدرت سردرگم دچار شده است و با این دو روش کسی راهی به جایی نمی برد.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: سیاست مداران برجسته کسانی هستند که تشخیص دهند که کجا سکوت و کجا فریاد بزنند و دلایل سکوت و فریاد را در آن زمانی که به اصل موضوع ضربه نمی زن،د برای افکار عمومی مشخص کند.
مطهرنیا خاطرنشان کرد: داشتن ارتباط یا نداشتن ارتباط در دست ما نیست، آنچه مهم است منافع ملی ماست، این که از چه راهی می توانیم با بهترین هزینه بیشترین فایده را ببریم.