«خرس»؛ روایتی مستند از یک واقعیت / «خرس» نگاهی انتقادی به پدیده جنگ دارد

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، خسرو معصومی روز گذشته در چهارمین روز از برگزاری نخستین جشنواره «فرهنگ، رسانه و جهانی شدن»، در جمع دانشجویان علمی و کاربردی جهاد دانشگاهی مشهد گفت: داستان خرس، داستانی مستند است که حدود 10 سال پیش از طریق یک بومی شمالی ایده آن مطرح شد و با آن آشنا شدم.

وی ادامه داد: شروع داستان که با قبر کودک پنج ساله که به ضرب گلوله پدرش کشته شده بود، در واقعیت باید قبر دو کودک می‌بود؛ زیرا این فرد، همسر و دو فرزند خود را به قتل رسانده بود؛ اما ما برای نشان دادن روزنه‌های امید در فیلم، یکی از کودکان را زنده نگه داشتیم.

کارگردان فیلم خرس با اشاره به مشکلات به وجود آمده برای گرفتن پروانه ساخت فیلم، بیان داشت: در آن موقع، درگیری‌ها و مشکلات زیادی با سجادپور داشتیم و من به همین دلیل قصد استعفا از خانه سینما را داشتم که با میانجی‌گری برخی دوستان و صدور پروانه ساخت توسط شمقدری، قدری مشکلات کاهش یافت.

وی افزود: نکته جالب‌توجه این فیلم این است که برای خرس، پروانه نمایش بین‌المللی صادر شده؛ اما هنوز پروانه نمایش داخلی به آن نداده‌اند و هنوز در انتظار این پروانه هستیم.

معصومی به داستان فیلم اشاره و تصریح کرد: در این فیلم سعی شده نگاهی انتقادی به پدیده جنگ داشته باشیم؛ جنگ پدیده شومی است و هیچ کس از آن خوشش نمی‌آید. ما در قالب این پدیده شوم توانستیم به دفاعی مقدس و فرهنگ ایثار و از خود گذشتگی برسیم.

وی در خصوص برخی صحنه‌های فیلم که مواردی از عدم همخوانی با تاریخ وقوع فیلم به چشم می‌خورد، بیان داشت: این انتقاد به فیلم وارد است؛ زیرا فراهم کردن این شرایط در سینمای ایران بسیار سخت است؛ در صحنه‌ای که ماشین با شماره ساری حرکت می‌کند، در طرف دیگر خیابان ماشین امروزی با پلاک امروزی پارک است، ما تیم فیلم‌برداری را حدود پنج ساعت منتظر نگه داشتیم تا راننده آن ماشین خودروی خود را بردارد که البته مالک ماشین پیدا نشد!

معصومی در پاسخ به سوالی مبنی بر دلیل نام‌گذاری فیلم به نام خرس و همچنین پایان کلیشه‌ای آن، بیان داشت: این فیلم، فیلم سیاهی است و طبیعتاً نباید پایانی خوش و سفید داشته باشد؛ اما به درخواست تهیه‌کننده برای آن که فیلم دارای پیامی امیدبخش باشد، آن پایان برای آن در نظر گرفته شد.

وی ادامه داد: خرس، حیوانی است که اگر به آن آسیبی وارد شود، تا انتقام آن را نگیرد، دست از تلاش برنمی‌دارد و با توجه به اینکه شخصیت افراد در این فیلم، شخصیتی با چنین صفتی بود، نام خرس برای آن انتخاب شد.

برنده بهترین فیلم جشنواره شانگهای چین در سال 2012 گفت: معمولاً سینماگرانی که با مسائل اجتماعی سروکار دارند، با مشکلاتی مواجه می‌شوند؛ اما با وجود این مشکلات، حوزه فعالیت من اجتماعی است و با علاقه به این حوزه می‌پردازم.

وی در خصوص آخرین فیلم خود گفت: تابو، آخرین فیلمی است که ساخته‌ام و به زودی اکران خواهد شد.

لازم به ذکر است، خرس، حول سه شخصیت اصلی ساخته‌شده که داستان از بازگشت یک رزمنده آزاده به نام نورالدین پس از هشت سال اسارت در سال 69 آغاز می‌شود. نورالدین به دلیل از دست دادن حافظه در اسارت و عدم تشخیص هویت آن، نامش به عنوان اسیر ثبت نمی‌شود و خانواده وی، شهادت او را می‌پذیرند و پس از آن، همسرش با مردی دیگر ازدواج می‌کند.

نورالدین پس از آزاد شدن به خانه خود بازگشت؛ اما با در بسته مواجه شد و متوجه شد که همسر وی به نام گلی، با مردی دیگر ازدواج‌کرده، پس از جریانات متعدد و صحبت‌های نورالدین با گلی برای رجوع و همچنین تقابل‌های او با افرا، همسر فعلی گلی، سرانجام گلی که مورد آزار افرا قرار می‌گرفت، از افرا شکایت کرده و درخواست طلاق می‌کند.

این کار گلی باعث می‌شود که افرا به مرز جنون رسیده، گلی و دختر پنج ساله‌اش را با گلوله به قتل برساند و خود نیز از بالای آبشار سقوط کرد و کشته شود.