حسن نیلی در گفتوگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در شیراز، پیرامون اجلاس ژنو2 گفت: دستاوردهای محور مقاومت به دلیل رایزنی و دیپلماسی نبود، بلکه به واسطه ایستادگی و تکیه بر ایمان بود.
وی تصریح کرد: نظام های پادشاهی و دیکتاتوری که سرنوشت آنها با محور استکبار گرده خورده است همیشه چه در عرصه دیپلماسی و چه در عرصه نبرد فیزیکی علیه محور انقلاب اسلامی با هم متحد بوده است.
این استاد دانشگاه شیراز در خصوص رفتار متناقض دبیر کل سازمان ملل در لغو دعوت از ایران برای ژنو 2 گفت: از مجامع بین المللی همچون سازمان ملل انتظار بیشتر از این را نداشتیم؛ چرا که در مقاطع مختلف از جمله جنگ تحمیلی چهره واقعی خود را به ملت ما نشان داده بودند.
نیلی در ادامه بیان کرد: ایران یکی از کشورهای تعیین کننده در محور مقاومت و رفع مشکلات و چالش های منطقه ای بوده و حامیان استکبار و ارتجاع در تلاشند آسیب جدی به این مقاومت و ایستادگی وارد کنند.
وی گفت: در چندسال گذشته به طرق گوناگون اضلاع مثلث مقاومت فلسطین، حزب الله و سوریه مورد هدف قرار گرفتند و چون جنگ های 33 و 22 روزه هیچ دستاوردی برای نظام سلطه به همراه نداشته، حال ضلع سوم یعنی سوریه را مورد هدف قرار داده اند.
این استاد دانشگاه با اشاره به مخالفت عربستان و مجامع غربی به عدم حضور ایران در اجلاس ژنو 2 گفت: نوع رفتار و عصبانیت کشورهایی همچون عربستان نشان می دهد که گذشت زمان به نفع آنها تمام نشده و تلاش برای عدم حضور ایران در این اجلاس نشان از هراس آنها از قدرت و نفوذ کشورمان در منطقه دارد.
نیلی تصریح کرد: اگر ایران کشور ضعیفی بوده و تحریم ها ما را تضعیف کرده بود، هیچ دلیلی برعصبانیت این کشورها نبوده و این اجلاس بدون حضور ایران هیچ دستاورد مفیدی را به همراه نخواهد داشت .
وی در ادامه با اشاره به بحث مذاکرات هسته ای و عدم از اطلاع رسانی دقیق تیم مذاکره کننده بیان کرد: در بحث مذاکرات هسته ای بخشی از توافقنامه در هاله ای از ابهام بوده و این سوال مطرح است که چرا لبخند دولتمردان ما تنها به سمت مذاکره کنندگان خارجی است.
این کارشناس مسائل بین الملل و منطقه گفت: چهره در هم فرو رفته دولتمردان برای خبرنگاران و منتقدان داخلی است؛ در حالی که این اخلاق برخلاف نص صریح قرآن کریم است که می فرماید: «اشدا علی الکفار ورحما بینهم»
نیلی در پایان بیان کرد:ساده اندیشی است که ما دشمنان را محرم دانسته و عقبه دانشگاهیان و مردم کشور را نامحرم تلقی کنیم و بدتر از آن این است که دشمن متن مذاکرات مورد توافق را منتشر کرده و همان متن جنبه اجرایی به خود بگیرد.