حسن عباسی: بی‌بنیان‌ترین حرف این است که امروز می‌گویند هنر ارزشی و غیرارزشی نداریم

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، نهمین شب از محفل سینما انقلاب شب گذشته در حوزه هنری با اکران فیلم «چ» و سخنرانی حسن عباسی با موضوع سینما استراتژیک برگزار شد.

در ابتدای این مراسم حسن عباسی با گرامیداشت دهه فجر گفت: گزارش شبکه‌های ماهواره‌ای جهان نشاندهنده حضور چشمگیر مردم در راهپیمایی یوم الله 22 بهمن امسال دارد. حضور مردم در این 35 سال گذشته نشان از نقش مهم آنان در پاسداشت و تداوم انقلاب اسلامی است.  در عصری که ادعا می‌شد دین به فراموشی سپرده شده است و تنها راه مبارزه با سرمایه داری و کاپیتالیسم چنگ‌اندازی به تفکر الحادی مارکسیسم بود به فرموده رهبر معظم انقلاب هنر امام خمینی (ره) این بود که توانست دین را وارد عرصه زندگی مردم کند.
 
عباسی در ادامه گفت: در تفکر غربی اصالت با دانش و علم است و این به یک ایدئولوژی به نام ساینتیسیسم تبدیل شد البته این دانش یک ماهیت خنثی دارد و در صد سال گذشته آن چیزی که از فلسفه علم تراوش کرده اصالت روش است. زمانی که روش اصالت پیدا کرد آنجاست که ما تازه به حرکت شیطان رسیده‌ایم و آن زمانی است که بشر، تمایلات و استراتژی شیطان را در قالب متدولوژی به عنوان جوهره فلسفه علم معرفی کرده‌اند.
 
وی افزود: درست در زمانی که سکولاریزم با اصالت دادن به دانش در غرب و مارکسیسم با اصالت دادن به ماده در شرق بر همه جهان سیطره داشتن هنر استراتژیک امام خمینی این بود که توانست دین را وارد عرصه جامعه کند.
 
عباسی با اشاره به اینکه برخی اندیشمندان غربی از دوران پساسکولاریسم صحبت می‌کند، گفت: امروز در غرب از دوران کفر کیشی جدید یا نئوپاگانیسم یاد می‌کنندو به این مسئله نیز افتخار می‌کنند. امروز در قالب هنر، علم، معرفت و فرهنگ الحاد و کفرپرستی مدرن و شر القا می‌شود. امام خمینی (ره) در این شرایط بود که توانست عصر ایمان جدید را رقم بزند و دین را با هفت متعلقش که ایمان به خدا، ایمان به غیب، ایمان به کتاب، ایمان به انبیاء، ایمان به آیات و نشانه‌های الهی، ایمان به فرشتگان و ایمان به اخرت را وارد زندگی مردم کرد.
 
وی افزود: حال سوالی که مطرح است این است که نقش امام (ره) و مردم در کجای ساختار هنر ما دیده می‌شود. در چند سده اخیر بی‌بنیان‌ترین حرفی که زده شده است همین جمله هنر برای هنر سیاست برای سیاست علم برای علم و اخلاق برای اخلاق است و این‌‌ همان مسئله‌ای است که امروز می‌گویند ساختار و هنر ارزشی و غیرارزشی نداریم. 
 
عباسی خاطرنشان کرد: در متدولوژی هم به این صورت است که به طور مثال فقط نفس پرستیدن اهمیت دارد و اینکه من چه چیزی را می‌پرستم حالا می‌خواهد خدا باشد یا یک بت فرقی ندارد اما در نگاه ارزشی این مسئله اهمیت پیدا می‌کند و این نگاه ارزشی است که به پرستیدن ما جهت می‌دهد و پرسش خداوند را موضوع اصلی قرار می‌دهد.
 
وی افزود: ما با روش و متد مشکل نداریم بلکه مسئله ما برسر اصالت دادن به روش است. چون این حرکت شیطان است امروز می‌توانیم ریشه‌های متدولوژی را در عرفان‌های نوظهور ببینیم که با کمک قرص روان گردان و مواد مخدر سعی در ایجاد معرفت و اشراف بر افراد دارد.
 
عباسی با بیان اینکه اصالت به روش را می‌توان در نگاه برخی مسئولین دید گفت: در چند ماه گذشته برخی می‌گویند باید سیاست خارجی را از کف خیابان جمع کرد و راننده تاکسی و لبو فروش حق اظهار نظر در این مسائل را ندارند. باید به این اقایان گفت دشمن پیام سیاست خارجی را تنها از وزیر امور خارجه نمی‌گیرد بلکه بخشی از آن ناشی از دیپلماسی عمومی است که حوزه این دیپلماسی در کف خیابان است.
 
وی افزود: پیام اجلاس داووس و مسافران آن چیست این‌ها با بستن کراوات سعی در زیرسوال بردن ارزش‌ها و اعتقادات مردم دارند. می‌خواهند نظریات منحط توسعه غربی را جایگزین الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت کنند.
 
عباسی در ادامه مراسم در تعریف سینمای استراتژیک گفت: استراتژی علم بقای جامعه است سینمای استراتژیک تبیین هنر دردمندی است که این هنر بقای جامعه را ندا می‌دهد. سینماگر روشنفکر امروز نگاهش در جامعه این است که اصالت را به سینمای ابزرد (absurd) می‌دهد. سینمای ابزرد به گفته خود غربی‌ها یعنی سینمای مزخرف البته در ایران به سینمای افسرده ترجمه می‌شود. همه چیز در آن تاریک، بیهوده و مهمل است و متأسفانه امروز بدنه جامعه سینمایی روشنفکران در اختیار این قشر است.
 
وی افزود: البته این جریان مختص سینما نیست و بیش از 15 سال است که در صدا و سینما هم فعالیت می‌کنند و ساخت و پخش سریال‌های طنز برعهده اینهاست.
 
عباسی در ادامه گفت: سینمای امروز ایران دچار خودزنی شده است. جریان منحط سینمای ابزرد فکر می‌کنند می‌توانند بنیان‌ها و آرمان‌های این ملت و انقلاب را خدشه دار کنند در حالی که هر روز می‌بینیم مخاطبان بیشتری را از دست می‌دهند.
 
عباسی در پایان گفت: سینمای انقلاب باید شأنی در تراز انقلاب اسلامی داشته باشد. سینمای استراتژیک یعنی سینمای جهتمند مبتنی بر هنر استراتژیک که بتوان به کمک آن سازوکار دین را به عرصه جامعه آورد. پرچم دار این حرکت در ابتدا سید مرتضی آوینی و هم قطاران او بودند. البته در سالهای اخیر رویش‌های زیادی در این حوزه صورت گرفته است. به طور مثال کلیت مجموع دو هزار اثری که به جشنواره عمار امسال آمده بود نشاندهنده رویش‌ها و جوانه‌هایی است که در نسل جوان زده شده است و انشاءالله آینده این سینما بیسار درخشان است.