مشاور شهردار تهران گفت: برای انتقال پایتخت از تهران به شهر دیگر، 75 هزارمیلیارد سرمایه احتیاج است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، پورموسوی، استاد جغرافیای سیاسی و مشاور شهردار تهران در اولین نشست مقدماتی بررسی مسئله طرح انتقال پایتخت که در دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد، گفت: باید برای انتقال پایتخت هزینههای موضوع را نیز بررسی کنیم؛ هزینههایی مانند اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی؛ این در حالی است که برای انتقال پایتخت به شهر دیگر 75 هزار میلیارد تومان هزینه لازم است که دولت باید آن را پرداخت کند.
وی افزود: برای ساماندهی و بهتر کردن اوضاع تهران یک سوم این مقدار هزینه لازم است، بنابراین انتقال پایتخت با توجه به شرایط موضوع نمیتواند پیشنهاد مناسبی باشد.
مشاور شهردار تهران به مشکلات حوزه ترافیک اشاره کرد و گفت: 65 درصد مشکلات حمل و نقل و ترافیک مربوط به مشکلات ترافیکی است، البته باید در نظر داشت که مشکلات شهری در تمام کلانشهرهای بزرگ وجود دارد و حمل و نقل و ترافیک، حاشیهنشینی و مشکلات زیست محیطی تنها مخصوص کلانشهر تهران نیست.
موسوی در ادامه اظهار داشت: انتقال پایتخت به شهر دیگر یک اقدام منطقی و قابل قبول نیست؛ اگر چه انتقال پایتخت به عنوان یک دستور سیاسی مطرح شده است، ولی باید در نظر داشت که با این اقدام مشکلاتی که هم اکنون در تهران وجود دارد، به شهرهایی مانند اصفهان، شیراز و دیگر شهرها منتقل میشود.
وی گفت: ما باید مطالعات جغرافیایی را در شهر تهران انجام بدهیم و مشکلات را در تهران از بین ببریم، پس اگر در زمینه آلودگی هوا و مشکلات زیست محیطی مشکل داریم باید ساختار و مدیریت کشور را مدنظر قرار بدهیم.
مشاور شهردار تهران به آلودگی هوا اشاره کرد و گفت: در حال حاضر بیشترین مشکلاتی که در تهران مشاهده میشود مشکل آلودگی هواست؛ با مطالعات موردی که در تهران انجام شده است از هر 10 خودرو، هشت دستگاه آن تک سرنشین هستند و افراد بی شماری از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نمیکنند.
موسوی در ادامه گفت: رابطه میان نیازها و فرصتها ایجاد نشده است، بنابراین در حوزه ترافیک و زیست محیطی مشکلاتی وجود دارد، پس در مرحله اول باید اولویتها را ساماندهی، و مشکلات تهران را حل کرد.
وی در پایان گفت: باید سه اولویت را در اقدامات و فعالیتهایی که در کشور انجام میدهیم، در نظر داشته باشیم؛ اولین اولویت اصلاح ساختار و بازمهندسی، دوم توجه به قوانین و سوم تفکیک وظایف در تمام امور است.