در گفت و گو با «خبرگزاری دانشجو» عنوان شد؛
گیتی خامنه، مجری پیشکسوت برنامه های کودک و نوجوان تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» در خصوص اقبال مردم به برنامه و محصولات شکرستان سخن گفت. وی در ابتدا گفت: قبل از هر چیز به دوستان دانشجو در «خبرگزاری دانشجو» خسته نباشید گفته و امیدوارم این مسیر را طوری ادامه دهند که حتی بعد از دوره دانشجویی نیز به طور موثر در این عرصه قدم بردارند .
خامنه سپس درباره شکرستان گفت: بنده همیشه بر این باور بودم که ما مشکل کمبود سرمایه، ایده های نو و فکر های تازه نداریم. چیزی که در مسیر ارائه کارها برای ما مشکل ایجاد می کند، شیوه ارائه است که شیوه ای قوی نیست. یعنی اگر ایده هایی که داریم قالب های موثر مفید و تأثیر گذار خودشان را پیدا کنند قاعدتا از بسیاری از رقبای خودشان کم ندارند. البته علی رغم اینکه ما امکانات معرفی کار به میزان لازم را نداریم و همیشه نیازمند حمایت مردم و مسئولان هستیم.
مجری پیشکسوت صدا و سیما افزود: ولی من این را به فال نیک می گیرم، زیرا دیدم چگونه بچه ها با این شخصیت ها ارتباط برقرار کردند. حتی دیدم که بزرگترها هم ارتباط برقرار کردند. شاید لاین امر به خاطر پیشینه تاریخی و به جهت پیام های با محتوای غنی باشد.
وی تصریح کرد: باورم این است که اگر مردم ما حمایت کنند، خیلی به دنبال کاراکتر های خارجی شناخته شده در فضای خانواده نباشند و فضای فرهنگی خودمان را دنبال کنند، قاعدتا این طرح ها موفق خواهد بود. ما نیاز به حمایت مردم و دست اندکاران و آموزش و شیوه های ارائه کردن آنها به صورت هنرمندانه تر و ظریف تر هستیم.
خامنه در پاسخ به این سوال که شما چند نسل از کودکان را تجربه کرده اید. کودک امروز با کودک نسل پیشین چه فرق هایی باهم دارند؟ گفت: کودک امروز دنیایی وسیع تر و در عین حال محدودتر دارد. دنیا تبدیل به یک دهکده جهانی شده است و مرزها درنوردیده شده اند. بنابراین مانند سابق مرزهایی مانند مرزها فرهنگی و جغرافیایی پررنگ نیستند، اما به یقین کودک امروز تفاوت کرده است.
مجری محبوب کودکان نسل گذشته در ادامه بیان کرد: سلیقه و ذائه کودک امروز پیچیده تر از کودک دیروز است. کودک دیروز به این میزان با مفاهیم با تصاویر و دنیاهای متعدد برخورد نداشت. بنابراین راضی کردن ساده تر بود. کودک امروز به جهت ارتباط با فضاهای مجازی وفضاهای متعدد اقناع و ارضا شده است و رسیدن به سطح سلیقه او و سرگرم کردن و راضی نگه داشتنش دشوارتر است.
وی در نتیجه گیری از صحبت های خویش گفت: بنابراین من فکر می کنم در صورتی می توانیم کودک امروز را راضی نگه داریم که بتوانیم به حد و سطح او برسیم و حد آگاهی های او را درنظر بگیریم. اینکه چه میزان دیده و شنیده و چشم و گوشش از ایده ها و دیده های متفاوت پر است. اگر سطح ما پائین تر از او باشد قاعدتا نمی توانیم موفق باشیم. پس باید سطح خودمان را از مخاطب بالا ببریم و به روز باشیم . علاوه بر همه اینها یک مقدار شیوه هنرمندانه تر برخورد را یاد بگیریم.
خامنه با اشاره به همایش نخستین سالگرد تأسیس حوزه هنری کودک و نوجوان تصریح کرد: در ابتدای همین مراسم که ما شرکت کردیم با وجود همه تلاشها و زحمات، هنگام ورود کسی برای راهنمایی میهمانان حضور نداشت. آن دوستی هم که راهنمایی می کرد لحن کلامش دوستانه نبود و به نوعی گلایه آمیز و شکوه برانگیز بود. بنابراین حاصل تمام دوستان در اینجا را به نوعی کم رنگ کند.
به نظر من همین مقولات خیلی ظریف، مثل اینکه یاد بگیریم با دیگر انسانها چگونه برخورد و تعامل کنیم و چه طور میهمانان را راهنمایی کنیم موجب می شود زحمات دیگران را در این مراسمات ببینند. یعنی معقوله روابط انسانی و اجتماعی چیزی است ما در محدوده خودمان کم داریم. به امید روزی که همه این اجزا در کنار هم رشد بکنند.
مجری با سابقه کودک و نوجوان در پاسخ به این سوال که بعضی از خانواده ها ، به شدت به شبکه های ماهواره ای وابسته شده و بچه ها را جلوی تلویزیون قرار داده و آن را رها می کنند، توضیح داد: یادم می آید سالها پیش سریالی پخش می شد که در تیتراژ اولیه آن بچه را با یک شیشه شیر در مقابل تلویزیون قرار می دادند و این تلویزیون به نوعی کار پرستار بچه را برای آنها انجام میداد. طبق همین روال بچه رشد کرده و این کودک یکسره از کلام کاراکترها و کدهای تلویزیون استفاده می کرد. من فکر می کنم تأثیر آن کاملا مشهود است، و نیازی به هوش سرشار و بازگو کردن برای ارزیابی نیست.
خامنه در پایان گفت: علی رغم دشواریهای فراوان مانند کمبود زمان که من هم به آن آشنا هستم شاید پدر و مادرها بگویند الان این شبکه ها کار آنان را ساده تر می کند و یک مقدار به مشکلات روزانه خود برسند. ولی اگر بعدا تابع این برنامه ها، ضررهایی که کودک به جهت دیدن و ارتباط برقرار کردن با شخصیتهای ماهواره ای نا همگون با فرهنگ، اخلاق و آموزه های دینی ما ایجاد می شود را در نظر بگیریم، والدین چگونه می خواهند آنرا تصحیح کنند و آیا این نقایص که در سیستم اخلاقی و تربیتی فرزنداش ایجاده شده اصلا قابل جبران است؟ به نظر من اگر خانواده ها به این نکات کمی توجه کنند مطمئن هستم در اینگونه رفتار خود تجدید نظر و تعدیل می کنند.
ارسال نظرات