به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو»، هفته نامه آلمانی اشپیگل از شنود بیش از یکصد و بیست و دو تن از رهبران دنیا بدست آژانس امنیت ملی آمریکا خبر داد.
به نوشته اشپیگل، آژانس امنیت ملی آمریکا تنها در مورد آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، بیش از سیصد گزارش تهیه کرده است.
گزارشهای مربوط به صدراعظم آلمان در یک بانک اطلاعات مخصوص، ویژه سران کشورها و دولتها ذخیره سازی شده است.
این اسناد اکنون برای دادستانی آلمان می تواند در حکم مدارکی تعیین کننده تلقی شود.
به استناد اطلاعاتی که نشریه اشپیگل به‌تازگی بدست آورده است، این سند بکلی سری از آرشیو اسناد ادوارد اسنودن، مامور سابق سیا و افشاگر شنود گسترده اطلاعاتی آژانس امنیت ملی آمریکا بدست آمده است ؛ بایگانی که در آن بیش از سیصد گزارش از مرکل به همراه گزارش های دیگری از شنود یک صد و بیست و دو تن از سران کشورها همگی در یک بانک اطلاعاتی مخصوص ذخیره شده است.
در میان فهرست اهداف عالیرتبه شنود شده این آژانس جاسوسی در آمریکا بجز نام آنگلا مرکل از قرار معلوم نام یکصد و بیست و دو تن دیگر از سران و مقامات ارشد کشورها به چشم می خورد که در ماه مه سال 2009 میلادی جمع آوری شده بودند.
در بین دوازده نام از یکصد و بیست و دو نامی که در این فهرست الفبایی بر اساس نام کوچک ردیف شده اند، علاوه بر نام مرکل، نامهای عبدالله بداوی، نخست وزیر مستعفی مالزی، روسای جمهور کشورهای پرو، سومالی، گواتمالا، کلمبیا و همینطور الکساندر لوکاشنکو، رئیس جمهور بلاروس مشاهده می شوند.
آخرین نام این فهرست یکصد و بیست و دو نفره نیز به یولیا تیموشنکو که در سال 2009 هنوز نخست وزیر اوکراین بود، ختم می شود. البته نامهایی چون آمادو تومانی توره، رئیس جمهور سابق کشور مالی و بشار اسد رئیس جمهور سوریه نیز در این فهرست وجود دارند.
در این منبع اسنادی قابل جستجو که به آن بانک اطلاعاتی «مارینا» نیز می گویند، منتخبی از ابرداده های ارتباطی از سراسر جهان وجود دارند. این بانک اطلاعاتی، یافتن اطلاعات در مورد افراد هدف را که اطلاعاتشان اساسا سخت بدست می آید، فراهم می کند.
وجود این سند ثابت می کند که صدراعظم آلمان رسما بعنوان یک هدف جاسوسی برای آژانس امنیت ملی آمریکا شناخته شده است و اینکه ماموران این سازمان در مورد او به جمع آوری داده های اطلاعاتی می پرداخته اند.
در اکتبر سال 2013 هفته نامه اشپیگل نخستین بار افشا کرد که آژانس امنیت ملی آمریکا نه تنها اطلاعات مربوط به میلیونها شهروند آلمانی را جمع آوری کرده بلکه در طول سال، مکالمات گوشی تلفن همراه صدراعظم آلمان را نیز شنود می کرده است.
کشف این بانک اطلاعات ویژه به مثابه سندی مهم برای دادستانی آلمان است که باید طی روزهای آینده در خصوص اینکه بعلت اتهام جاسوسی وارده، بازجویی های اولیه انجام دهد یا خیر، تصمیم گیری کند.
این اسناد علاوه بر این حاوی گزارشی از بخش «عملیات منابع خاص» مربوط به مارس سال 2013 نیز هستند. هر بخش از این برنامه از جمله، مسئول دریافت داده های بزرگ اینترنتی آژانس امنیت ملی آمریکا است.
در واقع بدنبال کشف این سند بود که آلمان، دادگاهی ویژه را برای بررسی فعالیتهای اطلاعاتی آژانس امنیت ملی آمریکا در هفتم مارس سال 2013 مامور کرد. هنوز نمی توان به کمک این اسناد دریافت که این آژانس جاسوسی دقیقا بدنبال چه اطلاعاتی بوده است.
به اعتقاد سازمان حقوق شهروندی آمریکا آژانس امنیت ملی آمریکا در دستیابی به اطلاعات کلیه شهروندان آلمانی آزاد و مجاز بوده است. باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا پنج شنبه گذشته از محدود کردن فعالیتهای جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا خبر داد.
به گفته اوباما از این پس اطلاعات تلفنی بدست ماموران آژانس امنیت ملی آمریکا ذخیره سازی نمی شود بلکه بهره برداران شبکه های تلفن می توانند بمدت هیجده ماه این اطلاعات را ذخیره سازی کنند.
با این حساب سرویس های جاسوسی، در صورت نیاز به بررسی این اطلاعات به حکم دادگاه نیاز دارند.
در یک عملیات جاسوسی دیگر که اشپیگل آنرا با عنوان «مجموعه -فعالیتهای- آژانس امنیت ملی آمریکا» منتشر کرد، سرویس جاسوسی انگلیس موسوم به «ستاد ارتباطات دولت انگلیس» بر فعالیتهای چندین بهره بردار اینترنتی آلمانی نظارت کرده است.
این اطلاعات از سندی بدست آمده است که در آن، سه تامین کننده شبکه های ماهواره ای با نام «استلار»، «سِتِل» و «آی.ای.بی.جی» بعنوان هدف معرفی شده اند.
در یکی از اسناد بدون تاریخ «ستاد ارتباطات دولت انگلیس» آمده است که در جریان یک عملیات جاسوسی بکلی سری، اطلاعات گسترده ای از شناسه (آی پی) بهره برداران اصلی ماهواره ی در آلمان بدست آمده است.
هدف از این ماموریتها پی بردن به ترافیک اینترنتیِ در گردش آلمان اعلام شده است. شرکتهای آلمانی از طریق دسترسی های شبکه ای بطور مثال به سکوهای نفتی و شعبات شرکتهای بزرگ و حتی سازمانهای بین المللی دسترسی داشته اند.
در گزارش سرویسهای جاسوسی، فهرست مشتریان این شرکتها، اظهارنظرهای شخصی همکارانشان و نیز جزئیات فنی سرورهایی که باید تحت کنترل قرار می گرفتند، آورده شده است.