به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، عبدالرحیم سعیدی راد، شاعر انقلابی کشورمان به مناسبت میلاد حضرت زهرا (س) متنی ادبی نوشته و در وبلاگ شخصی خود قرار داده است.
متن این نوشتار به شرح ذیل است:
خیابان های مدینه در عطر گل یاس شناورند، ملائک با سبدهای گل صف به صف منتظر ایستاده اند، تا کسی که همه ذرات آفرینش برای طلوع نازنینش لحظه شماری می کنند نزول اجلال کند. نخلستان های حجاز از شدت شوق سر به ابرها می سایند. چاه های آب به خروش آمده اند و ناودان ها اشک شوق می ریزند. قرار است کسی به دنیا بیاید که فرش قدومش، پرهای فرشتگان است و سلام های پیامبران. کسی که خاک با شبنم عطر وجودش بالنده می شود.
حالاتقویم روی دیوار کاهگلی، بیستم جمادی الثانی را نشان می دهد.
دردی شیرین در تمام سلول های «خدیجه» پیچیده است.
جهان سکوت کرده است و پیامبر رحمت زیر لب دعا می خواند. ناگهان صدای کل زنان عرب، از خانه وحی بلند می شود. یک نفر پنجره را باز می کند و می خواند:
به پا خیزید یار دلبر آمد
عزیز حضرت پیغمبر(ص) آمد
رسول مهربانی ها به شکرانه اش به سجده می رود و سوره «کوثر» قدم به عرصه خاک می گذارد.
فرشته ای که سلام خداوند را آورده است حدیث «لولاک...» را هدیه می آورد. اشک شوق بر گونه شمشادها و شقایق ها می نشیند. زمین به رقص می آید. چرخ زنان باد از کوچه ها می گذرد تا این خبر عظیم را به دورترین نقطه عالم برساند. خبر از هر شنزاری که می گذرد به دشتی سرسبز تبدیل می شود.
خوش آمدی ای مادر یازده خورشید فروزنده!
ای آن که پیش از طلوع نام عزیزت هیچ زنی حرمت نداشت. عزت و کرامت و بزرگی با تو همزاد شدند و زمین چگونه می تواند فراموش کند طراوت غنچه هایی را که نیامده زنده بگور می شدند؟ تو آمدی تا مفهوم عمیق «زن» در ذرات زمین بروید و بالنده شود.
تو آمدی تا نور باشی و زاینده نور و علی(ع) تنها نباشد. مرا ببخش اگر در بیان وصف تو واژه هایم درمانده اند.