به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» آیین رونمایی از کتاب «آه با شین» با حضور علیرضا قزوه، محمدرضا بایرامی و مسئولین حوزه هنری در تالار مهر حوزه هنری برگزار شد.
در این مراسم قزوه به برخی از نکات کتاب آه باشین اشاره کرد.
وی در ابتدا گفت: جناب مزینانی را همان‌قدر که نویسنده می‌دانیم شاعر هم می‌دانیم او در مورد شعر کودک سال‌ها کار کرده است دراین جلسه جناب کشاورز هم که از شاعران خوب حوزه کودک هستند حضور دارند.
ما هر سه نفر متعلق به استان سمنان هستیم سمنان دارای چندین زبان است سمنان سرزمین زبان‌ها و زبان‌دان‌ها بوده و هست به خصوص شهر دامغان چنین ویژگی دارد.
قزوه ادامه داد: در این روزگار ما می‌بینیم نویسندگان خوبی از استان سمنان برخواسته‌اند مزینانی هم به این استان تعلق دارد چند روز قبل در استان سمنان بودم در آنجا رونمایی از 110 جلد کتاب مربوط به فرهنگ و زبان این استان بود. همین که خالق آه باشین متعلق به سرزمین کویر است خودش یک مزیت است. کویر با آسمان پرستاره‌اش سرزمین راز و نیاز است.
وی در توضیح برخی نکات کتاب گفت: بسیاری از نویسندگان بر کلمات تسلط خوبی ندارند اما در این اثر تسلط کاملی بر کلمات می‌بینیم این تسلط فقط از یک شاعر برمی‌آید.
مسئول دفتر آفرینش‌های هنری حوزه هنری افزود: این اثر اطلاعات خوبی به خواننده می‌دهد مثلا در حوزه مردم‌شناسی و حوزه‌های که کمتر در آن تا به حال ورود کرده‌ایم مطالب خوبی ارائه می‌شود فکر می‌کنم نویسنده قبل از آنکه کتاب بنویسد مطالعات کاملی در حوزه‌های مختلف داشته است. دوست خوب ما آقای امیرخانی در جلسه تجلیل از محمدحسین جعفریان که در مشهد برگزار شده بود یک بار گفت شاعری که برشکسته شود نویسنده می‌شود نویسنده‌ای هم که برشکسته شود منتقد شعر می‌شود منتقد شعری که برشکسته شود منتقد ادبی است و منتقد ادبی اگر برشکسته شود منتقد سیاسی می‌شود البته جناب امیرخانی شکست نفسی می‌کرد من به این حرف اعتقادی ندارم به نظر من شاعر و نویسنده هر دو شاعر هستند تفاوت این دو نفر در حوصله است.
قزوه در بیان نکات این کتاب تصریح کرد: ما دستور زبان را امری ساده مربوط به دوران دبستان می‌دانیم در حالی که دانشجویان دوره دکتری هم دستور زبان را می‌خوانند اکثر شاعران ونویسندگان ما در زمینه دستور زبان اشکال جدی دارند.
وی در پایان گفت: ما در یک داستان تشبیه را خیلی نمی‌بینیم اما کسی که در زمینه شعر به‌خصوص شعر کودک کار کرده باشد از تشبیه زیاد استفاده می کند در کتاب آه‌باشین تشبیه بسیار زیاد استفاده شده است من نمی‌دانم این نکته مثبت است یا منفی اما به هر حال من که شاعرم با این کتاب ارتباط بهتری برقرار می‌کنم.