3 موقعیت وحشتناک آدمی از زبان امام رضا(ع)

به گزارش گروه فرهنگی«خبرگزای دانشجو»، امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) از لحاظ علمی منزلت بالایی داشتند و از بیست و چند سالگی در مدینه به فتوا می‌نشستند (ذهبی، 1409 – 1401ق، ج9، ص 388-387).

 آن حضرت در حرم پیامبر(ص) می‌نشستند و هرگاه کسی از علمای مدینه در مسئله‌ای در می‌ماند،‌ همگی به امام(ع) اشاره می‌کردند و مسائل خود را از ایشان می‌پرسیدند و امام هم به آن‌ها پاسخ می‌گفتند. (طبرسی، 1417ق، ج2، ص64).

امام رضا(ع) در هر شهری از مدینه تا مرو که اقامت می‌کردند، مردم پیش او می‌رفتند و درباره مسایل دینی خود سؤال می‌کردند. (ابن بابویه، 1404 ق، ج2، ص196).

امام رضا(ع) پیوسته با قرآن مأنوس بودند، آن را به دقت می‌خواندند و در آیات آن تدبر می‌کردند و می‌اندیشیدند که درباره چه چیز و در چه وقت نازل شده است. گفتار، ‌پاسخ و مثال‌های آن حضرت همه برگرفته از قرآن کریم بود.

 (ابن بابویه، 1404 ق، ج2، ص193).

در ادامه به نمونه‌ای از این روایات اشاره می‌شود:

وحشتناک‌ترین حالتی که آدمی دارد سه موقع است: روزی که متولد می‌شود و از شکم مادر بیرون می‌آید و دنیا را می‌بیند، روزی که می‌میرد و آخرت و اهل آن را می‌بیند و روزی که مبعوث می‌شود و احکامی را مشاهده می‌کند که در سرای دنیا ندیده است و به درستی که خداوند عزّوجل در این سه موقع بر یحیی(ع) سلام فرستاده و ترس او را ایمنی بخشیده است و فرمود: «و سلام علیه یوم وُلد و یوم یَموت و یوم یُبعث حیّاً» ]مریم، 15[ نیز در این سه موقع بر خویش سلام کرده است و فرمود: «والسلام علی یوم وُلدت و یوم اَموت و یوم اُبعث حیّاً» ]مریم، 33[ (ابن بابویه، 1378ق، ج1، ص257؛ مجلسی، 1404ق، ج6، ص158)

منبع: مجموعه تفسیری امام رضا(ع)، چاپ اول 1392،‌ انتشارات بنیاد بین‌المللی فرهنگی و هنری امام رضا(ع)