ماجرای کفن حضرت خدیجه سلام الله علیها

حجت الاسلام ریاضت در گفتگو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»،‌ در سالروز رحلت حضرت خدیجه (س) ضمن تسلیت وفات شهادت گونه آن حضرت گفت: حضرت خدیجه در معارف شیعه جایگاهی بسیار رفیع دارد و با وجود این که جزء معصومین نیست اما همیشه در کنار پنج تن آل عبا از وی نام برده می شود.

 

این واعظ نام آشنا افزود: به عنوان مثال در زیارت وارث پس از اینکه از امام حسین (ع) به عنوان وارث پیامبران، پیامبر اسلام، امیر المومنین، حضرت زهرا و امام حسن نام برده می شود،‌ امام حسین را وارث حضرت خدیجه نیز خطاب می کند، همچنین در دعای ندبه وقتی انصاب امام زمان شمرده می شود، امام زمان را «یابن خدیجة الغراء» می خوانند و این یعنی نام حضرت خدیجه در کنار نام پیغمبر و امیر المومنین و حضرت زهرا آورده می شود. 

 

وی خاطرنشان کرد: حضرت خدیجه آنقدر فضیلت دارد و آنقدر نزد پیغمبر دارای جایگاه است که هر وقت نامی از ایشان برده می شد پیغمبر مانند بچه ای که تازه مادر از دست داده اشک می ریخت، در تاریخ آمده است که روزی یکی از زنان پیغمبر به پیغمبر اعتراض که: یا رسوال الله! شما شخص اول جهان اسلام هستید و مردم شما را الگوی خود می دانند، خدا چند سال پیش یک پیرزنی را از شما گرفته و بهتر از آن را به شما داده (منظور خودش بود) چر انقدر گریه می کنید و ناراحت هستید. پیغمبر در حالی که اشک می ریخت در جواب فرمود: ساکت باش! چه کسی مانند خدیجه است! خدیجه موقعی مرا تأیید کرد که همه مرا تکذیب می کردند، خدیجه زمانی پشت سر من نماز می خواند که بجز علی دیگر مسلمانان جرأت نمی کردند پشت سر من نماز بخوانند.

  

 

ریاضت در ادامه گفت: از دیگر فضایل آن حضرت این است که همه دارایی اش را در راه اسلام داده بود،‌ تا جایی که در روز وفات، اطرافیان مشاهده کردند آن حضرت در حال گریه و اشک ریختن است، وقتی حضرت زهرا(س) که دختری پنج –شش ساله بود علت را جویا شد،‌حضرت خدیجه عرض کرد: من از پدرت حاجتی دارم که خجالت می کشم آن را به رسول الله عرض کنم، و آن این است که من در حالی از دنیا می روم که کفنی هم ندارم، ‌فاطمه جان به پدرت بگو اگر می شود عبایشان را به من بدهند تا عبای ایشان که با آن نماز می خوانده اند کفن من باشد. وقتی این خبر به پیغمبر رسید بسیار گریه کرد و اشک ریخت و فرمود خدیجه بیش از اینها به گردن ما حق دارد و عبای خود را به عنوان کفن خدیجه قرار داد. در ورایات آمده است که جبرئیل نازل شد و عرض کرد: یا رسول الله خداوند به تو سلام می رساند و می فرماید چون حضرت خدیجه همه دارایی اش را در راه ما صرف کرده ما برای تهیه کفن او سزاوارتریم و اولین کفن آسمانی برای حضرت خدیجه فرستاده شد. پیغمبر نیز ابتدا عبای خود و سپس با پارچه ای که خداوند فرستاده بود حضرت خدیجه را کفن کرد. 

 

 

این واعظ نام آشنا گفت: حضرت خدیجه هزینه دینداری را پرداخت و همه سختی های اسلام را به جان خرید، خدیجه بخاطر ثروت زیاد و جایگاه اجتماعی که داشت همه آرزوی وصلت با وی را داشتند، اما حضرت خدیجه با پیغمبر ازدواج کرد و به همین خاطر نه تنها همه دارایی، بلکه همه اعتبار و جایگاه خود را از دست داد و همه با او قطع رابطه کردند، این شاید در حرف ساده باشد، اما در عمل بسیار سخت طاقت فرساست، این درسی بزگی برای جامعه است. باید از حضرت خدیجه آموخت که دینداری هزینه دارد و باید برای دین هزینه داد.

 

وی تصریح کرد: حضرت خدیجه کسی بود که تمام وجودش را وقف دین کرده بود، در اوایل بعثت وقتی پیغمبر در غار حرا بود تا چهل روز، روزی دو بار حضرت خدیجه برای پیغمبر غذا می برد،‌ رفتن به غار حرا برای مردان بسیار سخت است چه رسد برای یک زن، آن هم روزی دو بار.

 

ریاضت گفت: اما نباید وقتی به سراغ حضرت خدیجه می رویم فقط اموال او را در نظر بگیریم که خرج اسلام شد، بلکه وی همیشه همراه پیغمبر، همدل و یار پیغمبر و سنگ صبور پیغمبر در مشکلات بود که این ها بسیار مهمتر از صرف کردن اموال در راه اسلام است. 

 

 

این واعظ نام آشنا افزود: اگر در قرآن و در سوره کوثر خطاب به پیغمبر آمده است که ما به تو کوثر عطا کرده ایم، این کوثر در وجود و رحم خدیجه قرار داده شد. یکی از مهمترین فضایل حضرت خدیجه این است که وی مادر حضرت زهراست. در آن زمان به پیغمبر ابتر می گفتند و وقتی حضرت زهرا متولد شد همه این اتهامات پاک شد و از این جهت حضرت خدیجه منشا رفع اتهامات از پیغمبر اکرم بود.