کسی که اشک‌های رهبر را درآورد...

 

در میان دیدارهایی که مقام معظم رهبری در طول سال با اقشار مختلف مردم‌دارند، چند دیدار است که از لذت خاصی برخوردار است، حتی اگر توفیق حضور در آن آر نداشته باشی بازهم وقتی از تلویزیون نگاه می‌کنی انقدر لذت می‌بری که دوست نداری هرگز تمام شود.

 

از بین همین معدود دیدار خاص دیدار با شاعران از شیرینی و حلاوت خاصی برخوردار است به‌طوری‌که می‌توان آن را گل سرسبد دیدارهای مختلف مقام معظم رهبری در ماه رمضان دانست، که توجه همه نوع مخاطبی را به خود جلب می‌کند.

 

ای دیدار معمولاً همه‌ساله در نیمه ماه مبارک رمضان یعنی شب میلاد کریم اهل‌بیت امام حسن مجتبی برگزار می‌شود و جمعی از شاعران کشور در آن حضور دارند که برخی از آن‌ها نیز به شعرخوانی می‌پردازند.

 

این دیدار هرسال از شور و حرارت خاصی برخوردار است و مهم‌ترین ویژگی که بسیاری از حاضران در آن جلسات گفته‌اند صمیمیت و سادگی و مهربانی مقام معظم رهبری است که مثل پدری مهربان میزبان فرزندان شاعر و ادیب خویش می‌شود.

 

این سادگی و صمیمیت غالب بر جلسه وقتی با اشعار طنز برخی از طنازان کشور و مزاح‌های بجا و حلاوت بخش حضرت آقا نیز بر آن اضافه می‌شود باعث می‌شود برای هر شرکت‌کننده ای شبی خاطره‌انگیز رقم بخورد و هرساله آرزوی شرکت در این جلسه را نیز داشته باشد.

 

در طول سالیان درازی که این دیدار برگزارشده است برخی اشعار و شعرخوانی‌ها در تاریخ ماندگار شده است، شاعران طنزپرداز زیادی توانسته‌اند لبخند را بر لب حاضران و خصوصاً مقام معظم رهبری بنشانند و عده ای دیگر نیز با اشعار ناب خود توانسته‌اند همگان را به وجد بیاورند، اما تا سال 86 و بعدازآن هرچه گشتیم شاعر و شعری به‌جز یک نفر و یک شعر نیافتیم که اشک و بغض و لبخند رضایت را یکجا به مقام معظم رهبری هدیه کند.

 

مهدی رحیمی شاعر خوب و کشورمان در دیدار سال 86 شاعران با مقام معظم رهبری، شعری خواند که شاید تا همیشه در حافظه تاریخ ادبیات فارسی باقی بماند.

 

مهدی رحیمی شعری خواند که بغضی را گریبان گیر گلوی آدمی می‌کرد، اما این بغض، چه بغض شیرینی بود، چراکه برای شعری در وصف شهیدان و خصوصاً پدران شهدا بود، شعری که با هر بیت زیبایی که شاعرش از آن می‌خواند این بغض تنگ‌تر می‌شد وقتی به این بیت که «در آسمان دهیم به هم ما نشان شان/ آنا که گم شدند سحرها یکی‌یکی» رسید این بغض ترک برداشت و اشک را از دیدگان حضرت آقا سرازیر کرد، اما این شعر فقط بغض و اشک نبود بلکه لبخند رضایت و تأیید شیرین مقام معظم رهبری را نیز به همراه داشت.

 

مهدی رحیمی که تا قبل از آن علاوه بر اشعار آئینی و اشعار مربوط به شهدا و دفاع مقدس اشعار عاشقانه هم می‌سرود، اما در چند سال اخیر به‌صورت خاص روی شعر آئینی تمرکز کرده است (شاید بتوان گفت آن روز و آن شعرخوانی نقطه عطفی در زندگی وی بوده است و جرقه آغاز کار ویژه در فضای شعر آئینی در آن دیدار خورده است) و در این زمینه نیز به توفیقات فراوانی دست‌یافته است، به‌عنوان نمونه می‌توان قالب غزال را نام برد که این شاعر بااستعداد کشورمان در فضای شعر هیئت به وجود آورد و بسیار هم مورد استقبال مخاطبین قرار گرفت.

 

هرچند مهدی رحیمی فقط سال 86 در حضور مقام معظم رهبری شعر خواند اما این شاعر جوان و آینده دار کشورمان ازاین‌دست اشعار در کتب منتشره‌اش کم ندارد، از مهدی رحیمی تاکنون کتبی مانند رقص بر پل چینود، انار پابه‌ماه، بین الغزلین، تنهایی دسته‌جمعی، مراعات بی‌نظیر و... به چاپ رسیده است.