رضایی در مشهد:
به گزارش خبرنگار«خبرگزاری دانشجو» از مشهد، مسعود رضایی امروز در بین دانشجویان جنبش عدالتخواه در دبیرستان هاشمی‌نژاد بیان داشت: در ابتدای انقلاب جریانات مختلفی پدید آمدند که مهمترین آنان حزب جمهوری اسلامی بود که توسط گروه انقلابیون پدید آمده بود.
وی با اشاره به این‌که آیت الله خامنه ای، شهید بهشتی، رفسنجانی، موسوی اردبیلی، باهنر و امام، موسسان این حزب بودند گفت: این حزب مرکز تجمع نیروها و تفکر انقلابی بود.
عضو دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران ادامه داد: حزب جمهوری اسلامی به عنوان یک نیروی اجرایی و فکری اقدامات مهمی از قبیل مقابله با نیروهای گریز از مرکز، هدایت مردم به سمت انقلاب، راه اندازی راهپیمایی و منسجم شدن اعضای حزب با وجود اختلافاتی که داشتند، انجام می‌داد.
رضایی با بیان این‌که گروه‌هایی همچون خلق عرب، ترکمن و خلق مسلمان از جمله گروه‌هایی بودند که در مقابل حزب جمهوری اسلامی قرار گرفته و اقدامات مصلحانه انجام می‌دادند خاطرنشان کرد: از سال 1360 بین جامعه، مجلس و دولت، به دلیل تفاوت در عقاید اقتصادی دو دستگی به وجود آمد.
وی با اشاره به این‌که اکثریت افراد دولت و مجلس از اعضای حزب‌های حزب جمهوری اسلامی و حزب مجاهدین انقلاب اسلامی بودند، افزود: اعضای این دو حزب از نظر اقتصادی اختلاف نظر داشتند یک عده به اقتصاد خصوصی سازی و عده‌ای به اقتصاد دولتی معتقد بودند و همین طرز تفکر در بین اعضای جامعه، مجلس و دولت نفوذ کرده و باعث ایجاد دودستگی شد.
عضو دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران یادآور شد: گروهی از سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، به سمت اقتصاد سوسیالیستی گرایش داشتند و درصدد ترویج این تفکر در جامعه بودند که چهره شاخص آنان بهزاد نبوی بود.
رضایی مهمترین اختلاف میرحسین موسوی و رئیس جمهور وقت را گرایش متفاوت این دو به اقتصاد ارزیابی کرد و گفت: موسوی به اقتصاد دولتی و آیت الله خامنه‌ای به اقتصاد خصوصی اعتقاد داشتند به همین دلیل در دوره دوم ریاست جمهوری برآن شدند نخست وزیری را به مجلس معرفی کنند که معتقد به اقتصاد خصوصی داشته باشد همچنین در امور اجرای دولتی فعال باشد تا قفل شکسته شود.
وی ادامه داد: اما عده‌ای اعتقاد داشتند چنانچه موسوی برای مرحله دوم نخست وزیر نشود در کار جنگ اخلال رخ می‌دهد و امام نیز به دلیل این که در کارهای پشتیبانی جنگ با مشکل مواجه نشویم تشخیص دادند موسوی بماند و آیت الله خامنه‌ای نیز از امر امام تبعیت کردند.
عضو دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران در ادامه در خصوص دلایل اختلاف بین امام و بازرگان تصریح کرد: امام به آمریکا خوشبین نبودند و این کشور را شیطان بزرگ می‌دانستند اما بازرگان دشمن اصلی را شوروی و کمونیست‌ها می‌دانست و نسبت به آمریکا خوشبین بود.
وی افزود: بعد از انقلاب شبکه‌های آمریکا در درون ایران فعال شدند و دانشجویان خط امام احساس کردند کوتایی همچون کودتای 1332 در راه است و چون دولت بازرگان نسبت به این مسائل از خود واکنش نشان نداد، دانشجویان احساس خطر کرده و به شیوه انقلابی وارد عمل شده و سفارتخانه آمریکا را تعطیل کردند.
رضایی ضمن بیان این‌که مهمترین انتخابات بعد از انقلاب، انتخابات ریاست جمهوری سال 59 بود گفت: حمایت جامعه روحانیت به ویژه شیخ فضل الله محلاتی، حمایت بیت امام و تصور مردم از بنی صدر به عنوان یک چهره انقلابی از جمله دلایلی است که سبب شد بنی صدر بیشترین آرا را از خود کند.
عضو دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران، سخنرانی بنی صدر بر علیه سپاه و کمیته در دانشگاه تهران را عامل سقوط وی دانست و خاطرنشان کرد: نیروهای لیبرال که از قبل به سمت بنی صدر گرایش داشتند وی را نیرویی می‌دیدند که می‌تواند پشتیبان آنان و مقابل انقلاب باشد.
رضایی در پایان تاکید کرد: در نهایت بر امام مسلم شد بنی صدر قبل از اتمام دوره ریاست جمهوریش باید عزل شود.
ارسال نظرات