به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو"، مرتضی فیروزآبادی، مسئول علمی سازمان بسیج دانشجویی کشور امروز در دوره خط امام سازندگی در آبعلی در بین مسئولان گروههای جهادی بسیج دانشجویی بیان داشت: اختلافات فکری در 30 سال اخیر در پایه اصلی بنیانگذاری شده است.
وی گفت: انقلاب ما بر دو پایه بنیان نهاده شده است؛ پایه اول این است که برای این انقلاب کردیم که زمینه برای مردم فراهم شود تا جامعه به سلوک برسد و دومین پایه این بوده که شجره طیبه انقلاب بسط پیدا کند و به عنوان یک تمدن به دنیا عرضه شود که اختلاف بر سر این دو پایه اساسی است و برخی معتقد به این پایه ها هستند و برخی این اصول را قبول ندارند.
مسئول علمی سازمان بسیج دانشجویی گفت: برای مثال برنامه توسعه عدالت در اولویت 12 قرار گرفته بود که با اعتراض شدید رهبر انقلاب مواجه شد و این اولویت بندی در حالی بود که یکی از علتهای اصلی انقلاب عدالت محور بودن آن بوده است.
فیروزآبادی تصریح کرد: تمام این بحثهای وظایفی ایجاد میکند برای حکومت که میشود تکالیف نظام اسلامی که یکی از این تکالیف تولیدمحوری و خودکفایی نظام اسلامی است؛ برای مثال مسئله خودکفایی از دید امام راحل می شود استقلال سیاسی و از دید برخی می شود نگاه بازرگانی و این عده معتقد هستند کشور ما همان بازرگان محور باشد، کافی است.
وی گفت: وقتی کارنامه یک سال دولت را در مسئله صنعت بررسی می کنیم، شاهد آن هستیم که برای واردات و صادرات برنامههای بسیاری چیده شده است؛ اما جایی برای تولید نیست وقتی دفتر رئیس جمهور رئیس اتاق بازرگانی است، معلوم میشود که کشور بازرگانمحور می شود نه تولیدمحور.
مسئول علمی سازمان بسیج دانشجویی ادامه داد: مسئله مهمی که در اقتصاد مقاومتی مورد غفلت قرار گرفته، مسئله عدم خام فروشی نفت است؛ اما در سیاستهای وزارت نفت متاسفانه سمت خامفروشی رفته است و بهانه آن هم این است که پالایش نفت سنگین ایران برای کشور صرف اقتصادی ندارد.
فیروزآبادی تصریح کرد: اینکه از اصول خود عقبنشینی کنیم، زحمت زیادی نیست و نکته کلیدی این است که فضای دانشجویی چهار فعالیت را باید برای فضای مقاومت انجام دهد اولین فعالیت مطالبهگری است؛ یعنی مسئولان کارهایی که وظیفه آنان است و انجام نمیدهند، مستمرا از ما بشنوند؛ دومین مسئله، مسئله فرهنگسازی است که ما باید افکار عمومی را طوری هدایت کنیم که در مسیر صحیح انقلاب قرار بگیرد؛ سومین مسئله قدرشناسی از داراییهای کشور است صدها طرح در روستاها انجام میشود که باید بزرگ شود و به عنوان یک دارایی ملی ثبت شود و آخرین مسئله مدلسازی و الگوسازی است که این کار یکی از سختترین کارها است و ما باید نمونههای برتر روستایی را مدلسازی و به تمام کشور معرفی کنیم تا دیگر جوامع روستای از این طرحها استفاده کنند.