از گوشه و کنار نشریات دانشجویی/
گروه دانشگاه "خبرگزاری دانشجو"، قبولی در دانشگاه برای همه افراد، سرآغاز ورود به مرحله جدیدی از زندگی است که می تواند با تجربیات خوب، مهارت‌های بیشتری را در زندگی فراهم آورد. زندگی در خوابگاه یک فرصت برای دستیابی به تجارب و مهارت‌هاست.
دانشجویی که از خانه و خانواده جدا شده و به شهر دیگری می‌رود در قدم اول باید استقلال را بیاموزد و حضور در خوابگاه این فرصت را در اختیار او قرار می دهد که زندگی مستقل و به دور از خانواده را تجربه کند.فرصتی که برخی خانواده‌ها با نگهداشتن دانشجو در خانه و محروم کردن او از بودن در کنار دیگر دانشجویان از فرزندان خود دریغ می‌کنند.
زندگی در خوابگاه و قرار گرفتن در کنار افراد با فرهنگ‌ها و دیدگاه‌های گوناگون باعث افزایش هوش هیجانی و هوش فرهنگی افراد خواهد شد.هوش فرهنگی، یک هوش اکتسابی است که بدون قرار گرفتن در محیط، امکان رشد آن وجود ندارد و یکی از بهترین محیط‌هایی که می‌تواند سبب افزایش این هوش شود، خوابگاه است.
دانشجویی که در خوابگاه زندگی می‌کند به رشد اجتماعی و انعطاف پذیری بیشتر می‌رسد و قدرت سازگاری او با محیط اطراف افزایش می‌یابد.البته نباید انتظار داشت دانش آموزی که در دانشگاه قبول می‌شود ظرف چند ماه همه مهارت‌های زندگی اجتماعی را کسب کند. برخی دانشجویان،به خوبی این مهارت را نیاموخته و استقلال نیافته اند به همین دلیل ممکن است سطح انتظارات آنها از دوستانشان بالا باشد و این انتظارات نادیده گرفته شود که باعث سرخوردگی و آسیب دیدن آنها خواهد شد.
مشکل دیگری که ممکن است پیش بیاید این است که ممکن است دانشجو اعتماد به نفس لازم را برای رد کردن برخی تقاضاها نداشته باشد و مورد سوء استفاده های رفتاری اطرافیان قرار گیرد.گرایش به برخی آسیب های اجتماعی مخصوصا در دانشجویانی که تجربه کمتری از زندگی، در یک محیط اجتماعی را دارند می تواند زندگی دانشجو را برای همیشه تغییر دهد.
ترغیب دانشجویان به حضور و فعالیت در کانون‌های دانشجویی، انجمن های علمی و تشکل های سیاسی و اجتماعی و به طور کلی فعالیت های فوق برنامه می تواند دانشجو را نسبت به محیط اطراف آگاه کند.استادان نیز باید به نقش تربیتی خود در زندگی دانشجو توجه داشته باشند تا به عنوان حامی و پشتیبان یک دانشجو شناخته شوند.
دانشجویانی که در خوابگاه‌ها زندگی می‌کنند، می توانند با استفاده از امکاناتی که در اختیار دارند کیفیت زندگی خود را بالا ببرند و روزهای حضور در این محیط را شیرین کنند.استفاده از امکانات ورزشی و تفریحی خوابگاه، استفاده از کتابخانه و سایت دانشگاه، شرکت در کارها و فعالیت های فوق برنامه با سایر دوستان و حضور در محیط ها و جمع های تحت نظر دانشگاه، می‌تواند دلتنگی های دوری از خانواده را کاهش دهد و ناراحتی های آنان را از بین ببرد.
به همین دلیل به دانشجویان توصیه می کنم زندگی در خوابگاه را به مثابه یک فرصت ببینند و از آن نهایت بهره را ببرند تا همیشه خاطرات خوشی از این سال ها در یاد داشته باشند.
روح الله اسماعیل خانی
ارسال نظرات