به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از ایلام، تشکلهای سیاسی دانشگاههای ایلام با صدور بیانیهای، معرفی فخرالدين احمدی دانش آشتيانی از سوی ریاست جمهور به عنوان وزیر پیشنهادی را تشدید اختلاف دولت با مجلس، دانستند و تاکید کردند: وقتی مجلس، فتنه را خط قرمز خود میداند و به فتنه گران رای نمیدهد چه اصراری است که یک فرد فتنهگر به مجلس معرفی شود؟
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
رئیس جمهور در نامهای به رئیس مجلس شورای اسلامی، فخرالدین احمدی دانش آشتیانی را به عنوان وزیر پیشنهادی علوم، تحقیقات و فناوری برای اخذ رأی اعتماد به مجلس معرفی کردند و به زودی شاهد حضور این فرد در صحن علنی مجلس خواهیم بود.
باید پذیرفت که طی این مدت، معرفی چهرهای علمی، نخبه و بدون داشتن حاشیه سیاسی برای این وزارتخانه به آرزویی دست نیافتنی برای جامعه علمی کشور تبدیل شده است و تاسف آورتر آنجاست که با وجود توصیههای متعدد مقام معظم رهبری مبنی بر همکاری قوا با یکدیگر، نامشخص ماندن وزیر برای این وزارتخانه و معرفی چهرههای نامناسب که حضور فعال در پروژه براندازی جمهوری اسلامی در فتنه ۸۸ داشتهاند به معضلی در ارتباط مجلس و دولت تبدیل شده است.
دولت یازدهم با وجود توصیههای مکرر نمایندگان ملت مجددا با معرفی چهرههای حاشیهساز بر طبل اختلاف با مجلس کوبیده است، احمدی دانش آشتیانی در دولت اصلاحات مسئولیت معاونتهای طرح و برنامه و مالی وزارت علوم در دوره مصطفی معین را برعهده داشت و شوربختانه این گزینه نیز از نزدیکان توفیقی، میلی منفرد، ظریفیان و خانیکی است البته دولت به خوبی میداند نمایندگان ملت به خاطر فعالیتهای این حلقه در فتنه ۸۸ حساسیت ویژهای نسبت به آنها دارند.
هر چند دولت در تلاش است به نوعی این گزینه را بدون حاشیه قلمداد کند و او را فردی در قامت وزارت علوم بنمایاند، اما ارتباط و همراهی وی با حلقه توفیقی، میلی منفرد، ظریفیان و خانیکی که تا امروز حاشیههای زیادی را برای وزارت علوم ایجاد کردهاند، قابل انکار نیست؛ به عنوان مثال در کتاب تاریخ شفاهی آموزش عالی ایران (خاطرات مصطفی معین) که زیر نظر هادی خانیکی، احمد داوری، فریدون رحیم زاده و پدرام الوندی چاپ شده است، در صفحه سه به نقل از آشتیانی آورده شده: «بسیج باید از محیط آموزش عالی بیرون رود» حال باید دید با این مواضع، نمایندگان چه تصمیمی را در خصوص رای اعتماد به وی اتخاذ خواهند کرد.
پرسش اساسی در این میان این است که آیا این اقدام دولت را باید نوعی لجاجت تلقی کرد یا عدم دریافت پیام مجلس دانست؟ موضوعی که تردیدی در آن نیست عزم جزم فتنه گران برای تخریب روابط دولت و مجلس است که به نظر میرسد رئیس جمهور باید بیش از اینها مراقب باشد.
وقتی مجلس، فتنه را خط قرمز خود میداند و به فتنه گران رای نمیدهد چه اصراری است که یک فرد فتنه گر به مجلس معرفی شود؟ چرا میخواهند بارها و بارها عوامل فتنه را به مجلس معرفی کنند؟ بهتر است رئیس جمهور فردی از همان طیف فکری سلیقه خود و بدور از فتنه ۸۸ به مجلس معرفی کند تا مجلس نیز به آن رای اعتماد دهد.