جمعی از دانشجویان دانشگاه یزد:
به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از یزد، در پی سخنان نماینده اسبق مردم یزد در مجلس شورای اسلامی در مهریز در خصوص ولایت فقیه در دهه اول محرم در شهرستان مهریز جمعی از دانشجویان دانشگاه یزد در بیانیه‌ای این سخنان را محکوم کردند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
ولایت ستیزی نیز مثل بسیاری دیگر از مواضع معاندین نظام ولائی و اسلامی چهره‌های متفاوتی داشته و به تناسب مقام و موقعیت ولایت ستیزان با جامعه هدف رنگ خاصی به خود می‌گیرد و یک نمونه از این نفاق سیاسی معاندان ارائه چهره‌ای دگرگون از امام و معمار کبیر انقلاب است که در این جلوه امام از یک طرف شخصیتی دارد تابع اراده و تصمیم این و آن و بی‌اطلاع از اوضاع و احوال هرکسی او را به سویی می‌کشد و او نیز به اراده این وآن به هر سویی می‌رود.
از طرف دیگر انسانی است که با شاه درافتاده و هدف او فقط سرنگونی اوست و پس از سرنگونی قرار است به گوشه‌ای رفته به عبادت و تهجد و احیانا درس و بحث بنشیند و افسار حکومت را به هرکس که شد وانهد.
انگار امام هیچ فلسفه محکمی پشت اقدامات طاغوت ستیزانه و استکبار شکن خود نداشته و طرحی برای آینده نظام پس از سقوط طاغوت ندارد. استناد قوی!! این عده نیز این است که امام پس از معرفی دولت موقت به قم رفتند و در منزل خود سکنی گزیدند. واقعاً چه استدلال محکمی و چه برداشت عالمانه‌ای!!
اشاره‌ای گذرا به فلسفه سیاسی امام و سیره عملی معظم له به خوبی گویای این است که امام هرگز چنین نبوده و نسبت‌های داده شده اگر از روی عناد نباشد از کج اندیشی محض است.
کافی است نظری اجمالی به کتاب ولایت فقیه و حکومت اسلامی که حاصل درسهای سالهای رنج و تبعید در نجف (۱۳۴۸ه ش) بیافکنیم تا دریابیم طاغوت ستیزی امام بر یک مبنای قوی یعنی نظریه ولایت مطلقه فقیه استوار است که طاغوت ستیزی گام مقدماتی آن است و به سقوط کشاندن طاغوت اولین گام آن است.
تاسیس حکومت اسلامی برپایه نظریه ولایت مطلقه فقیه که اعمال ولایت را حق و وظیفه فقیه جامع الشرایط می‌داند چیزی نیست که بتوان آن را تابع زمان و مکان خاصی دانست که اگر امام (ره) پس از معرفی دولت موقت در قم سکنی گزیدند را دلیل بر این بگیریم که ایشان حکومت را واگذار کردند و آنگاه بازگشت ایشان پس از قریب به یک سال به تهران را تحت تاثیر دیگران و با القائات این و آن معرفی کنیم.
سیره عملی امام (ره) در طول سالهای مبارزه و به ویژه در همین مدت یک ساله اقامت در قم پس از معرفی دولت موقت نیز به خوبی گویای این است که امام هرگز تابع شرایط زمان و مکان نبوده و تحت تاثیر اراده این و آن نیستند تاکید بربرگزاری رفراندم نظام جمهوری اسلامی و پاسخ به دیدگاه‌های انحرافی جریانهای چپ و لیبرال و هدایت توده انقلابی به اینکه جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد، موضع گیری در قبال جریان انحرافی فرقان در قضیه شهادت استاد مطهری که: بکشید ما را ملت ما بیدار‌تر می‌شود، تاکید بر تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی و هدایت این مسیر ورد مواضع انحرافی دولت موقت که می‌خواست مجلس خبرگان را منحل کند، امضاء مصوبه خبرگان ضمن اشاره به برخی نقایص و تاکید بر رفراندم گذاشتن قانون اساسی، مدیریت بحران گروهک‌ها در کردستان و دیگر مناطق و تشرزدن به دولت موقت نسبت به تعلل در اعزام نیروی لازم برای مقابله، موضع گیری در قبال تسخیر لانه جاسوسی و تائید آن و ابراز این نظر که این انقلاب دوم است که بزرگ‌تر است از انقلاب اول و سپس دستور کریمانه برای آزادی زنان و سیاهان از گروگان‌ها و مدیریت آن، موضع گیری در قبال عربده‌های امریکا به اینکه امریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، پذیرش استعفای دولت موقت و سپردن ادامه راه دولت به روحانیت مبارز و ریاست شخص آیت الله مهدوی کنی (ره)، مقاومت در موضع گیری آمریکا در تحریم ایران پس از حادثه لانه جاسوسی، تشکیل بسیج مستضعفین و سازماندهی آن، هدایت دولت جدید برای فراهم کردن مقدمات انتخابات ریاست جمهوری و روشنگری‌های لازم در ارائه معیارهای یک رئیس جمهور، همه و همه از کارهایی است که در زمان اقامت حضرت امام در قم است.
آیا این همه گویای این نیست که امر ولایت و رهبری محدود به زمان و مکان نبوده و امام همانند سالهای قبل و بعد از اقامت در قم زمام امور انقلاب را در دست داشته و زعامت و رهبری را به عالیترین وجه به انجام می‌رسانده‌اند.
زهی بیحیایی و بی‌شرمی است که کسانی که خود را صاحب علم میدانند آنقدر در لاک جهالت خویش گرفتار آیند که امامت و ولایت در شیعه که ولایت فقیه نیز تداوم بخش این اصل در عصر غیبت است را محصور به زمان یا مکان کنند و با این یاوه بافی‌ها مرهمی برای زخم دل پرکینه خود بسازند و زهی خیال باطل که این عده بتوانند حافظه تاریخی ملت قهرمان و قهرمان پرور ایران را به بازیچه گیرند و بر دلدادگی و پیروی ولایتمدارانه ملت مسلمان ایران خللی وارد کنند که این شعار حقیقی ملت است و بار‌ها با خون خود پای آن را امضا کرده است؛ ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند.
ارسال نظرات